D
DrV
Λογικά η διαφορά όντως οφείλεται στην περιεκτικότητα αντιμονίου, περίπου 2% τα απλά ενώ 5% στα "5"...
Έτσι είναι Άρι, το ίδιο ισχύει, σε άλλο βαθμό ίσως, και για τα επινικελωμένα και επιχαλκωμένα λόγω μικρότερου ειδικού βάρους του χαλκού και του νικελίου σε σχέση με τον μόλυβδο.Εχω την εντυπωση οτι οσο αυξανεται το αντιμονιο μειωνεται το ειδικο βαρος του κραματος αρα ειναι λογικο τα αντιμονιουχα να εχουν περισσοτερα σκαγια ανα γραμμαριο...
Δίκιο έχεις...Αν και ένα νούμερο κάτω μου φάνηκε μεγάλη διαφορά και νόμιζα ότι θα υπερτερούσε πολύ σε πυκνότητα το ψιλότερο σκάγιο έναντι του χοντρότερου κατά 1 νούμερο σκαγιού 5% αντιμονίου, έπεσα έξω...αυτο κ θεωρω οτι για να επωφεληθουμε στο κυνηγι την υπεροχη αυτου του "5% αντιμονιο" σε οριακες αποστασεις πρεπει να χρησιμοποιησουμε ενα νουμερο σκαγιων μικροτερο απο αυτο που χρησιμοπουμε συνηθως... Ετσι δεν εχουμε μικροτερο βαρος κραματος αρα κ λιγοτερη κινητικη ενεργεια, εχουμε τα πλεονεκτηματα της μειωμενης παραμορφωσης λογω αντιμονιου, υψηλες μενουσες ταχυτητες και αντισταθμιζουμε τον μειωμενο αριθμο σκαγιων με την υψηλοτερη συγκεντρωση που θα πετυχουμε...
οσο αυξανεται το αντιμονιο μειωνεται το ειδικο βαρος του κραματος αρα ειναι λογικο τα αντιμονιουχα να εχουν περισσοτερα σκαγια ανα γραμμαριο... Αν φυσικα δεν υπαρχει κ διαφορα ως προς τη διαμετρο...
Τα παραπάνω, και ειδικά οι λεπτομερείς αναλύσεις του Σπύρου, με έβαλαν στον πειρασμό να "γκουγκλάρω" και βρήκα αυτό τον πίνακα για τα κράματα μολύβδου - αντιμονίου:Έστω ότι η διαφορά σκ./γρ στο ίδιο νούμερο, του αντιμονιούχου 5% με του κανονικού, είναι όπως στις δοκιμές του Στέλιου 1,1σκ./γρ.
Α ρε Στέλιο... άντε πάλι χαρτί και μολύβι .buy buy... Τσάμπα ο κόπος σου, Σπύρο! ... Sorry! ... .goodboy.
Όχι ρε Δημήτρη δεν το έχω μετρήσει, ότι γράφει ο Muller στο site του. Έχω τόσα στο μυαλό μου, που και να τα μετρήσω την άλλη στιγμή τα ξεχνάω.το U3 18,2 στομιο εχει ? το εχεις μετρησει ?
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι το λεπτό αποτύπωμα των σκαγιών του steel που αν και ν.3 μοιάζει με 9ράκι ....xm. Σκέφτηκα ότι μάλλον οφείλεται στο ότι τα ατσάλινα δεν παραμορφώνονται κατά την πρόσκρουση οπότε δεν αφήνουν μεγάλο αποτύπωμα.
Το άλλο ενδεχόμενο είναι αυτόΜηπως δεν πεφτουν με τοση δραση ωστε να αφησουν αποτυπωμα;
Το άλλο ενδεχόμενο είναι αυτό
H αλήθεια είναι ότι δεν μου έδειξαν να στερούνται ενέργειας, φάνηκαν ταχύτατα, ωστόσο ήταν πιο μαλακά στο λάκτισμα σπό άλλα της κατηγορίας τους. Από την άλλη σκέφτομαι ότι από την στιγμή που δεν παραμορφώνονται ( εκτός και αν παραμορφώνονται και αυτά και το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο) πόσο αποτύπωμα να αφήσουν πέραν του σημείου που έρχονται σε επαφή με το μεταλλικό πίνακα. Το μολύβι από την άλλη "λιώνει" κατά την πρόσκρουση και γίνεται σαν φακή πάνω στον πίνακα, γι'αυτό αφήνει και πλακουτσωτό αποτύπωμα.
Όχι δεν νομίζω, η θεωρία του "δύο νούμερα πιο χοντρά" έχει να κάνει καθαρά με την κινητική ενέργεια. Εξάλλου τα σκληρά μολύβδινα δεν παραμορφώνονται πάνω στο θήραμα. Άσε τι παθαίνουν σε ένα σιδερένιο πίνακα.Γιωργο λες αυτο να εχει σχεση και με τη θεωρια για τα ατσαλινα να υπολογιζουμε τουλαχιστον δυο νουμερα πιο χοντρα; .xm.
Πρόκειται για ένα φυσίγγι των 5€ το κουτί, ενός τοπικού βιοτέχνη. Δεν θα το βγάλουμε και remi Ωστόσο κοίτα τουφεκιά που έβγαλε με το μαμίσιο το Inv+ που τα έχουμε για "πέταμα". Πραγματικά σουρωτήρι στα 40 μέτρα. Είναι εξαιρετικό φυσιγγάκι και πολύ γρήγορο. Τις κουρούνες το καλοκαίρι τις ξέραινε.Έριξα ένα ωμέγα ν8 τον Σεπτεμβρη σε ένα χαρτόνι με mod στα 30μ,κ το συγκρινα με ένα Ρίο 32γρ ν8,το Ρίο ήταν αρκετά συγκεντρωτικό στα κέντρα ενω το ωμέγα "άπλωσε"περισσοτερο την τουφεκιά.