Εγω εχω πει, αμα με βρει ποτε τιποτα κακο τις μισες σταχτες μου ριξτε τες στη Μανη και τις αλλες μισες στον Εβρο πίσω απο το Κουρτασι...
Επιστροφή λοιπον και φετος απο την λατρεμενη μου Μανη, σε μια απο τις πιο δυσκολες χρονιες που θα θυμαμαι... Φεγγαρι δεν ειχε, ο καιρος ηταν συνεχεια μπαλωματα και η ¨φολα¨ μυριζε απο μακρια αν δεν βοηθαγε η τυχη... Η οποια δεν βοηθησε... Περασμα δεν εκανα καμια μερα ημερησιο...
Ευτυχως βοηθησε η μεση ομως και καταφερα και περπατησα υπερβολικα πολυ φετος, πηγα σε κορυφες που ειχα να παω χρονια, την κυνηγησα πολυ για τα λιγα που ειχε να μου δωσει... Το καρτερι δεν δουλεψε καθολου. Οι κυνηγοι λιγοι, εφευγαν και απο τις 8 παρα λογω ανυπαρξιας περασματος οποτε τα λιγα βραδινα πιασμενα περιμεναν μονο τιποτα κουρασμενα ποδια για να τουφεκιστουν... Στις 2, στις 9, στις 12 και τις 13 ειχε καποιο μικρο ενδιαφερον με την 13 του μηνα να μου μενει στη μνημη... Ηδη απο τις 12 υπηρχαν κάποια τρυγονια πιασμενα και ελαχιστος κοσμος στις πλαγιες, οποτε τα πουλια σηκωνονταν μονο με περπατητα... Ηταν πολυ ωραια.... Στις 13 ξημερωσε ιδιος καιρος, εφερε και δυο μπορες πριν το χαραμα, ανεβηκε ο ήλιος και ολοι αρχισαν να φευγουν απογοητευεμενοι αφου δεν επεφτε τουφεκια... Ο τόπος όμως ειχε τρυγονια, και ειχε αρκετα, και αν δεν τα εφτανες στα 2 μετρα δεν σηκωνονταν... Τα παταγες, εφευγαν μεσα απο τα πυκνο διπλα σου, τα ακουγες αλλα δεν σου εδιναν ευκολα ευκαιρια για βολη... Εφυγα στις 11 εχοντας αφησει πολλα πουλια πισω και επεστρεψα στις 3 το μεσημερι με καλυτερο πλάνο και πιο ξεκουραστος... Τα εψαχα χαμηλα, ανεβηκα ψηλα, πήγα στις μυτες, περπατησα απο τις 3 μεχρι τις 7.30 αλλαζοντας τοπους που απειχαν χιλιομετρα και δεν υπηρχε πουπουλο πουθενα. Ολα τα τρυγονια πριν το δυναμωμα του Γαρμπη, εφυγαν καπου μεταξυ 11 κ 3... Ουτε που θελω να φανταζομαι τι θα εβλεπε καποιος αν ηταν καρτερι εκεινες τις ωρες...
Νεραιδοπουλια...
Εγραψα πολυ χιλιομετρο, εριξα τις τουφεκιες μου, αδειασε το μυαλο και η ψυχη μου και χαρηκα που την εζησα για ακομα μια χρονια.... Θα ημουν εκει κ για ενα τρυγονι...
