Ανοίγω το θέμα αυτό μιας και κάποτε κάτι πρέπει να αλλάξει στην ιδιοσυγκρασίας μας σαν κυνηγοί αλλά και σαν λάτρεις της φύσης που οι περισσότεροι δηλώνουμε . Είναι απαράδεκτο να λέμε ότι είναι σαν κυνηγοί λατρεύουμε τα κυνηγοτόπια , βουνά κλπ και να πηγαίνεις στο καρτέρι και να αντικρύζεις κάτω εκατοντάδες κάλυκες . Δεν θεωρώ ότι δεν μπορείς να σπαταλήσεις λίγο από τον χρόνο σου στο τέλος να μαζέψεις ένα μέρος έστω από τους κάλυκες που παράτησες στο βουνό. Δεν λέω όλους γιατί κάποιοι θα πέσουν σε σημεία που δεν φαίνονται . Αλλά 5 λεπτά προσπάθειας έστω και από αυτούς που νοιάζονται κάτι είναι και αυτό . Πήγα φέτος σε καρτέρι που πάω χρόνια για φασσα και η απογοήτευση ήταν τεράστια . Παρθένο δάσος και οι κάλυκες ήταν φωτογραφικό στοιχειο . Τραγικό …
Φαντάζομαι τι γίνετε στα τσιχλοκαρτερα στις ελιές και στα οπωροχωραφα που εκεί τα κουτιά από τα φυσίγγια αδειάζουν πολύ γρήγορα . Και όλα αυτά τα βάζουμε μετά στο πιάτο των παιδιών μας .
5 λεπτά ο καθένας φτάνει …
Φαντάζομαι τι γίνετε στα τσιχλοκαρτερα στις ελιές και στα οπωροχωραφα που εκεί τα κουτιά από τα φυσίγγια αδειάζουν πολύ γρήγορα . Και όλα αυτά τα βάζουμε μετά στο πιάτο των παιδιών μας .
5 λεπτά ο καθένας φτάνει …