Δημόσια διαβούλευση για το Π/Δ «Ερασιτεχνική και Αθλητική Αλιεία»
- Thread starter Vasilis
- Ημερομηνία δημιουργίας
Μήπως ήθελαν να απαγορεύσουν το ζωντανό για την συρτή βυθού και πάνω στην άγνοιά τους, έγραψαν απαγορεύεται το ψάρεμα με ζωντανό χωρίς να το διευκρινίζουν; Αναρωτιέμαι γιατί όλος ο τζόγος για τους επαγγελματίες, είναι στα ψάρια που βγαίνουν με συρτή βυθού ή αντίστοιχες μεθόδους. Σιγά μην τους νοιάζει αν θα βγάλεις χάνους ή λιθρίνια με την καθετή ή ακόμη και καμιά τσίπουρα ή σαργό απ' έξω.
Ας πάει να κόψει τις τράτες και θα υπάρχουν τόσες πολλές συναγρίδες,ροφοί,στηρες που θα πέφτουν στα παραγάδια με σαρδέλα.
Αμα μπορουσαν να απαγορεψουν εντελως το ψαρεμα στους ερασιτεχνες, μην εισαι τοσο σιγουρος οτι δεν θα το εκαναν. Παντα θυμαμαι μουρμουρα, ακομα και για τους χανους που λες, γιατι θεωρουν οτι το κιλο που θα βγαλεις εσυ ειναι χαμενο μεροκαματο για τους επαγγελματιες
Γνωρίζω τις απόψεις που έχουν οι επαγγελματίες ψαράδες για μας τους ερασιτέχνες. Θεωρούν την θάλασσα τσιφλίκι τους και οικόπεδό τους. Αλλά μου φαίνεται πολύ βλακεία η όλη τοποθέτηση της απαγόρευσης και γι' αυτό αναρωτιέμαι.
Βασίλη όποια και να είναι η παρανόηση, αν υπάρχει, το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι αποφασίζουν για θέματα που δεν γνωρίζουν... ή κάτι άλλο που ίσως έχει να κάνει με τα λεφτά που χρωστάνε στις τράπεζες οι μηχανοτρατάρηδες...
... Αυτά όμως είναι λάθη που έκαναν οι τράπεζες, να δανειοδοτήσουν τρόπους μαζικής αλιείας για ψάρεμα στις θάλασσές μας (δεν το αντέχουν είναι λάθος τρόπος). Φαλήρησαν οι καπετανέοι, τελείωσαν και τα ψάρια της μηχανότρατας και τώρα οι τράπεζες ψάχνονται πως θα πάρουν κανένα φράγκο πίσω...
βλέπουν και τον ερασιτέχνη να πιάνει καμιά συναγρίδα και τους γυρίζει το μάτι ...
Καλα, απο βλακωδεις νομους, οσους θες. Αμα νομοθετουν ανθρωποι ασχετοι με το αντικειμενο τους, με μονο προσον οτι βρισκονται σε καποια θεση ευθυνης, αυτα θα βλεπεις.
Εντωμεταξυ, ενα σωστο μετρο οπως η διαβουλευση, επρεπε να λαμβανεται σοβαρα υποψιν, οπως και ολοι οι εμπλεκομενοι φορεις, ωστε ο νομος να κινηται στη σωστη κατευθυνση
Εντωμεταξυ, ενα σωστο μετρο οπως η διαβουλευση, επρεπε να λαμβανεται σοβαρα υποψιν, οπως και ολοι οι εμπλεκομενοι φορεις, ωστε ο νομος να κινηται στη σωστη κατευθυνση
Κι εγω Βασιλη οταν το διάβασα αυτο σκέφτηκα.
Όμως η προχειρότητα που τους διακρίνει ,αλλα και η βιασύνη λογω της εμμονής που έχουν ,τους οδήγησε σ αυτη τη διατύπωση και μεις τους γλεντάμε.
Αν ομως το εννοούν , τότε ειλικρινά τα λόγια περιττεύουν και χρειάζονται αλλοι τροποι.
Όχι Τάσο, στόχος τους είναι η υπογεννητικότητα. Τον ελεύθερο χρόνο που θα μας εξασφαλίζουν οι Νέες εργασιακές συνθήκες, αντί να τον σπαταλάμε στο ψάρεμα, απαγορεύοντάς το, διασφαλίζουν ότι θα τον αξιοποιούμε στο
και την αναπαραγωγή μας. 
Πέρα όμως από την πλάκα, σκοπός τους είναι η κατάλυση κάθε ελευθερίας που έχει απομείνει. Της ελευθερίας να αποκομίζεις με τις δυνάμεις και τις ικανότητές σου την τροφή σου (υλική και πνευματική) από τη φύση που σε περιβάλλει· της ελευθερίας του να νιώθεις ανεξάρτητος και να ορίζεις μόνος σου το χώρο και το χρόνο της ύπαρξης σου. Κυρίως όμως, στόχος τους είναι η ελευθερία της σκέψης και της συνείδησης, που σε κάνουν στην κυριολεξία άτομο, και κύριο του εαυτού σου. Διακαής πόθος τους είναι να σε κάνουν ολοκληρωτικά το υποχείριό τους.
Από μια μεριά όμως, καλά μας κάνουν, αφού, χιλιάδες τώρα χρόνια, άνθρωποι οξυδερκείς και διορατικοί, στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να μας αφυπνίσουν, τα σοφά τους λόγια μας τα λένε χύμα και σταράτα, τα γράφουν, τα διδάσκουν, τα τραγουδούν και πότε-πότε τα ουρλιάζουν, όμως, όπως φαίνεται, οι Σειρήνες κάθε εποχής, για τους περισσότερους, είναι ισχυρότερες από κάθε μας κατάρτι.
Παραθέτω ένα απόσπασμα με τις σκέψεις και τις παρατηρήσεις ενός τέτοιου ανθρώπου, και μάλιστα, από το σχολικό βιβλίο ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ, το οποίο σχεδόν όλοι μας εδώ το είχαμε διδαχτεί τ’ ανέμελα εκείνα χρόνια.
Στη δεδομένη ιστορική στιγμή, όπου οι πολιτικοί «μας», συμπεριφέρονται σαν μαυραγορίτες/αφεντικά και μας αντιμετωπίζουν σαν δουλοπάροικους πελάτες, οποιαδήποτε μαζική δράση ή, έστω, αντίδραση, κρίνεται μάταιη. Με σωρευμένη εμπειρία εκατοντάδων ετών στη διαχείριση των μαζών, η μαζικότητα είναι το βούτυρο στο μουχλιασμένο τους ψωμί. Η ενωμένες ατομικότητες είναι αυτές που τους τρομάζουν, γι’ αυτό και υπονομεύουν την ανάπτυξη και την καλλιέργεια της ατομικότητάς μας.
Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε οποιοδήποτε χρονικό περιθώριο μας έχει απομείνει, στη δημιουργία πανελλαδικών (ή και πανευρωπαϊκών)ενώσεων, ανεξάρτητων από τα κατεστημένα και διεφθαρμένα αδηφάγα κέντρα διαπλοκής, παραπλάνησης και εκμετάλλευσης, ώστε να αντιμετωπίσουμε καίρια και άμεσα τις απειλές της φύσης και της ύπαρξής μας, ανακόπτοντας το κύμα του οικο-φασισμού, που αποτελεί την εμπροσθοφυλακή του απολυταρχισμού. Το ερασιτεχνικό ψάρεμα και το ελεύθερο κυνήγι, είναι απλώς τα τελευταία τους θύματα. Ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί και να πληροφορηθεί από τους πραγματικούς οικολόγους, που σκέπτονται φυσιο-λογικά, που ξέρουν πως το κυνήγι και το ψάρεμα, είναι τομείς μιας φύσης που μετατρέπεται από το αδηφάγο οικονομικό σύστημα σ’ έναν μεγάλο αριθμό – εκθετικά. Πρέπει ο ανυποψίαστος και παραπληροφορημένος καταναλωτής να δει και έξω από το καλειδοσκόπιο της διαφήμισης και της προπαγάνδας· να αντιληφθεί την καταστροφή που προκαλούν οι σύγχρονες «οικολογικές» καταναλωτικές συνήθειες και η [μη] πολιτική του στάση. Κυρίως όμως, θα πρέπει να αντιληφθεί τις επιπτώσεις αυτής της καταστροφής στην προσωπική και κοινωνική ζωή.
Δύο επιλογές έχουμε: Ή αντιστεκόμαστε σ’ αυτό που γίνεται ώστε να σώσουμε ό,τι σώζεται, ή παραιτούμαστε και το αφήνουμε να ολοκληρώσει τον κύκλο του. Να θυμίσω μόνο πως, η αντίσταση, προϋποθέτει και την ειλικρινή αυτοκριτική.
Ελπίζω, η επιλογή μας, να μην είναι ο επίλογος του φυσικού ανθρώπου.
Όχι Τάσο, στόχος τους είναι η υπογεννητικότητα. Τον ελεύθερο χρόνο που θα μας εξασφαλίζουν οι Νέες εργασιακές συνθήκες, αντί να τον σπαταλάμε στο ψάρεμα, απαγορεύοντάς το, διασφαλίζουν ότι θα τον αξιοποιούμε στο
Πέρα όμως από την πλάκα, σκοπός τους είναι η κατάλυση κάθε ελευθερίας που έχει απομείνει. Της ελευθερίας να αποκομίζεις με τις δυνάμεις και τις ικανότητές σου την τροφή σου (υλική και πνευματική) από τη φύση που σε περιβάλλει· της ελευθερίας του να νιώθεις ανεξάρτητος και να ορίζεις μόνος σου το χώρο και το χρόνο της ύπαρξης σου. Κυρίως όμως, στόχος τους είναι η ελευθερία της σκέψης και της συνείδησης, που σε κάνουν στην κυριολεξία άτομο, και κύριο του εαυτού σου. Διακαής πόθος τους είναι να σε κάνουν ολοκληρωτικά το υποχείριό τους.
Από μια μεριά όμως, καλά μας κάνουν, αφού, χιλιάδες τώρα χρόνια, άνθρωποι οξυδερκείς και διορατικοί, στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να μας αφυπνίσουν, τα σοφά τους λόγια μας τα λένε χύμα και σταράτα, τα γράφουν, τα διδάσκουν, τα τραγουδούν και πότε-πότε τα ουρλιάζουν, όμως, όπως φαίνεται, οι Σειρήνες κάθε εποχής, για τους περισσότερους, είναι ισχυρότερες από κάθε μας κατάρτι.
Παραθέτω ένα απόσπασμα με τις σκέψεις και τις παρατηρήσεις ενός τέτοιου ανθρώπου, και μάλιστα, από το σχολικό βιβλίο ΕΚΦΡΑΣΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ, το οποίο σχεδόν όλοι μας εδώ το είχαμε διδαχτεί τ’ ανέμελα εκείνα χρόνια.
View attachment 27398
View attachment 27399
View attachment 27400
View attachment 27402
Στη δεδομένη ιστορική στιγμή, όπου οι πολιτικοί «μας», συμπεριφέρονται σαν μαυραγορίτες/αφεντικά και μας αντιμετωπίζουν σαν δουλοπάροικους πελάτες, οποιαδήποτε μαζική δράση ή, έστω, αντίδραση, κρίνεται μάταιη. Με σωρευμένη εμπειρία εκατοντάδων ετών στη διαχείριση των μαζών, η μαζικότητα είναι το βούτυρο στο μουχλιασμένο τους ψωμί. Η ενωμένες ατομικότητες είναι αυτές που τους τρομάζουν, γι’ αυτό και υπονομεύουν την ανάπτυξη και την καλλιέργεια της ατομικότητάς μας.
Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε οποιοδήποτε χρονικό περιθώριο μας έχει απομείνει, στη δημιουργία πανελλαδικών (ή και πανευρωπαϊκών)ενώσεων, ανεξάρτητων από τα κατεστημένα και διεφθαρμένα αδηφάγα κέντρα διαπλοκής, παραπλάνησης και εκμετάλλευσης, ώστε να αντιμετωπίσουμε καίρια και άμεσα τις απειλές της φύσης και της ύπαρξής μας, ανακόπτοντας το κύμα του οικο-φασισμού, που αποτελεί την εμπροσθοφυλακή του απολυταρχισμού. Το ερασιτεχνικό ψάρεμα και το ελεύθερο κυνήγι, είναι απλώς τα τελευταία τους θύματα. Ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί και να πληροφορηθεί από τους πραγματικούς οικολόγους, που σκέπτονται φυσιο-λογικά, που ξέρουν πως το κυνήγι και το ψάρεμα, είναι τομείς μιας φύσης που μετατρέπεται από το αδηφάγο οικονομικό σύστημα σ’ έναν μεγάλο αριθμό – εκθετικά. Πρέπει ο ανυποψίαστος και παραπληροφορημένος καταναλωτής να δει και έξω από το καλειδοσκόπιο της διαφήμισης και της προπαγάνδας· να αντιληφθεί την καταστροφή που προκαλούν οι σύγχρονες «οικολογικές» καταναλωτικές συνήθειες και η [μη] πολιτική του στάση. Κυρίως όμως, θα πρέπει να αντιληφθεί τις επιπτώσεις αυτής της καταστροφής στην προσωπική και κοινωνική ζωή.
Δύο επιλογές έχουμε: Ή αντιστεκόμαστε σ’ αυτό που γίνεται ώστε να σώσουμε ό,τι σώζεται, ή παραιτούμαστε και το αφήνουμε να ολοκληρώσει τον κύκλο του. Να θυμίσω μόνο πως, η αντίσταση, προϋποθέτει και την ειλικρινή αυτοκριτική.
Ελπίζω, η επιλογή μας, να μην είναι ο επίλογος του φυσικού ανθρώπου.
Τέτοια πράγματα μαθαίνατε εσείς στο σχολείο? Μοιάζει με παραλλαγή του "La société du spectacle" (Η κοινωνία του θεάματος) του Guy Debord.
Όσο αφορά την ατομικότητα στην "σύγχρονη κοινωνία", την καταπολέμησαν φανερά και κρυφά όλα τα ιδεολογικά συστήματα, κομμουνιστικά και καπιταλιστικά, χρησιμοποιώντας όλες τις "επιστημονικές" μεθόδους. Ισως θα 'πρεπε να ενστερνηστούμε κάποιες ιδέες του Max Stirner (Der Einzige und sein Eigentum - Ο μοναδικός και το δικό του - ) ή να γίνουμε άμεσα ολίγον τι σουρρεαλιστές αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Χαμαιλέοντες γινόμαστε κάθε στιγμή.
ΥΓ: γενικά μου αρέσουν οι ουτοπίες, είναι από τα λίγα πράγματα στην ζωή που αξίζει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) να αγωνιζόμαστε.
ΥΥΓ: όποιος τολμούσε να πει αυτά που γράφει το βιβλίο που αναφέρεις όταν ήμουν εγώ μαθητής λυκείου, έπερνε το λιγότερο διήμερη αποβολή και πιθανόν να είχε και επίσκεψη από την ασφάλεια.
ΥΥΥΓ: στην Γ' Λυκείου παρακολούθησα μόνο την μισή χρονιά τα μαθήματα - η υπόλοιπη ηταν κοπάνες και αποβολές
ΥΥΥΥΓ: γράφεις: ... οποιαδήποτε μαζική δράση ή, έστω, αντίδραση, κρίνεται μάταιη. ... νομίζεις ότι ήρθε η ώρα των μοναχικών λύκων; χωρίς αρχηγό;
Επί ΠΑΣΟΚ, ναι, τέτοια μας μάθαιναν.Τέτοια πράγματα μαθαίνατε εσείς στο σχολείο? Μοιάζει με παραλλαγή του "La société du spectacle" (Η κοινωνία του θεάματος) του Guy Debord.
Όσο αφορά την ατομικότητα στην "σύγχρονη κοινωνία", την καταπολέμησαν φανερά και κρυφά όλα τα ιδεολογικά συστήματα, κομμουνιστικά και καπιταλιστικά, χρησιμοποιώντας όλες τις "επιστημονικές" μεθόδους. Ισως θα 'πρεπε να ενστερνηστούμε κάποιες ιδέες του Max Stirner (Der Einzige und sein Eigentum - Ο μοναδικός και το δικό του - ) ή να γίνουμε άμεσα ολίγον τι σουρρεαλιστές αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Χαμαιλέοντες γινόμαστε κάθε στιγμή.
ΥΓ: γενικά μου αρέσουν οι ουτοπίες, είναι από τα λίγα πράγματα στην ζωή που αξίζει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) να αγωνιζόμαστε.
ΥΥΓ: όποιος τολμούσε να πει αυτά που γράφει το βιβλίο που αναφέρεις όταν ήμουν εγώ μαθητής λυκείου, έπερνε το λιγότερο διήμερη αποβολή και πιθανόν να είχε και επίσκεψη από την ασφάλεια.
ΥΥΥΓ: στην Γ' Λυκείου παρακολούθησα μόνο την μισή χρονιά τα μαθήματα - η υπόλοιπη ηταν κοπάνες και αποβολές
ΥΥΥΥΓ: γράφεις: ... οποιαδήποτε μαζική δράση ή, έστω, αντίδραση, κρίνεται μάταιη. ... νομίζεις ότι ήρθε η ώρα των μοναχικών λύκων; χωρίς αρχηγό;
Δεν έχει σημασία η ιδεολογία. Για τα άτομα, τα καθεστώτα είναι πάντα καθεστώτα, και τα –με βάση τον Stirner, αποφενακισμένα– άτομα είναι ο κύριος εχθρός τους, γι’ αυτό και καταβάλουν τόση προσπάθεια ώστε να κάμψουν την ατομικότητά τους. Μια από τις πετυχημένες μεθόδους τους σ’ αυτό, είναι και η δημιουργία της πεποίθησης στα άτομα ότι, για να ενωθούν, χρειάζονται έναν αρχηγό, πράγμα το οποίο οδηγεί στη μαζικοποίηση των ατόμων με τα γνωστά επακόλουθα.
«Όταν μια συλλογικότητα αυξάνεται κατά μια μονάδα, μια ατομικότητα υποφέρει.» Δεν θυμάμαι ποιος το έχει πει.
Γενικώς, απαιτείται μια αναθεώρηση της έννοιας της ατομικότητας (όπως και πολλών άλλων) και –κατά την άποψή μου–, η αντιστροφή του αρνητικού της πρόσημου.
Εκείνο λοιπόν που προτείνω, είναι: ναι, μια ακέφαλη ένωση ανεξάρτητων ατόμων. Οι ιδιότητες της ατομικότητας δεν αντιπροσωπεύονται.
ΥΓ: Κι εγώ, από τις δυστοπίες, προτιμώ τις ουτοπίες.
ΥΥΓ: Γι’ αυτό και παρέθεσα το απόσπασμα από το βιβλίο του σχολείου, ώστε να δείξω πως, τέτοιες «επαναστατικές» (διαφωτιστικές) απόψεις, πέρασαν κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη μας. Η Πολιτεία όμως, την υποχρέωσή της την έκανε. Άλλο που εμείς δεν βλέπαμε την ώρα να τελειώσουμε το σχολείο για να βγούμε για μεροκάματο. Τότε δεν χρειαζόταν να έχεις master για να βρεις δουλειά. Πάντως, αν και δεν θυμάμαι τίποτα σχετικά με το μάθημα από τα χρόνια του σχολείου, μάλλον, τη ζημιά την έκανε.
Σκέφτομαι να σου αλλάξω το όνομα από Alex37 σε Alex37_troll
Παρακαλώ,ένας διαχειριστής να σβήσει την προσωπική επίθεση του ιδιοκτήτη.Σκέφτομαι να σου αλλάξω το όνομα από Alex37 σε Alex37_troll
Γιατι, τώρα τον έκοψες;
Τα χούγια φεύγουν τελευταία
Last edited:
Τα χούγια φεύγουν τελευταία
