Την καλημερα μου σε ολα τα παιδια. Γραφω μετα απο πολυ καιρο. Ηταν 24 Νοεμβριου οταν στο θεμα τσιχλας μιλαγαμε με τα παιδια για το που να παμε την επομενη. Το ξημερωμα μας βρηκε Βοιωτια μερια μαζι με τον πατερα και με πολλα πουλια. Αφου το ευχαριστηθηκαμε πηραμε τον δρομο της επιστροφης με ικανοποιηση και με τραγουδια μεσα στο αμαξι. Μετα την εξοδο του Ωροπου και μολις περασαμε το χωρο που φυλανε τα εκχιονιστικα νιωθω το αμαξι να φευγει αριστερα και γυρναω σκουνταω τον πατερα μου και του φωναζω... επανερχεται και λιγο πριν σκασουμε στο διαχωριστικο τοιχο κοβει σιγα σιγα το αμαξι δεξια και το βγαζει στην ακρη. Μου λεει οτι ζαλιστηκε κι οτι εχασε το φως απο τα ματια του. Κατευθειαν τηλεφωνο για ασθενοφορο. Οσο περνουσαν τα λεπτα τοσο χειροτερευε. Ηρθε οχημα της εθνικης, ηρθε η αστυνομια κι ολοι εκαναν οτι μπορουσαν με του ασυρματους. Φτανει το ασθενοφορο και κατευθειαν για το Γεννηματας. Μεσα στα επιγοντα χαος. Τοσος κοσμος........ ποιον να πιασεις και ποιον ν'αφησεις. Καποια στιγμη ανοιγει η πορτα και βλεπω τον πατερα μου ολο καλωδια και οι γιατροι απο επανω του. Με φωναζουν μεσα και μου λενε οτι ειναι το εμφραγμα σε εξελιξη κι οτι φευγει για να παει στην μοναδα εμφραγματων. Γυρναει η γιατρος και μου λεει οτι εαν καθυστερουσαμε ενα μισαωρο παραπανω θα τον χαναμε. Το βραδυ πηγε καλα και ηταν ηρεμος το ιδιο και την επομενη μερα μεχρι να με δει...... μολις μπηκα στην εντατικη και με ειδε βουρκωσε και γυρναει και μου λεει οτι ειχαμε Αγιο. Προσπαθησα να ελαφρυνω την στιγμη γιατι ειδα τις μετρησεις στο μηχανημα να ανεβαινουν γρηγορα...... Ακολουθησαν μερες που ηταν καλα αλλα οι γιατροι ειπαν οτι θα πρεπει να μπει απιδινωτης γιατι η καρδια του ειναι ταλαιπωρημενη. Τον εβαλε και καπως ετσι γυρισε σπιτι. Μετα απο λιγες μερες ομως ο απιδινωτης βαρεσε. Τετοιο πραγμα δεν το ειχα ξαναδει. Την ωρα που βαραγε κι ενω περιμεναμε το ασθενοφορο τιναζοταν επανω λες και του εκαναν κανονικο ηλεκτροσοκ. Μετα απο πολλες ακομα δυσκολιες εκανε επεμβαση στην καρδια και ολα πηγαν καλα. Αφου βγηκε και ηταν καλα, επρεπε ν'ακολουθησουν καποιες εξετασεις. Το ενα προβλημα διαδεχοταν το αλλο. Τα κυριοτερα - χαμηλη πιεση - ανεβρυσμα κοιλιακης αορτης και κατι που δεν εβλεπαν καλα στην ουροδοχο κυστη. Η πιεση μετα απο 3 μηνες και με αλλαγη καποιων φαρμακων - ρυθμιστηκε. Στην ουροδοχο κυστη μεσα βρηκαν θυλωματα και μεσα στα θυλωματα 2 ογκους. Αφαιρεση και αναμονη για κανα μηνα για την βιοψια. Μη μεταστατικος η διαγνωση και ανακουφιση. Αυτο που εμενε απο τα επειγοντα ηταν η επεμβαση της αορτης η οποια εγινε χθες και δοξα τον Θεο ολα πηγαν καλα. Τωρα αυτο που εχει στην συνεχεια ειναι παρακολουθηση - εξετασεις και να ξαναβρει τις δυναμεις του. Περασε πολλα και ειναι και αδυναμος. Πινει τον καφε του στο μπαλκονι και κοιταει μηπως περασει κανα τρυγονι η κανας τσαλαπετεινος που ερχονται στο παρκακι απεναντι. Ξερει οτι μαλλον δεν θα ξαναβγαλει αδεια και......... Ας ειναι καλα κι ας ασχολειτε μονο με τον εγγονο που οποτε τον βλεπει... λιωνει.
Απο τις 25 Νοεμβρη και μετα δεν πηγα κυνηγι, ουτε εδω μπηκα για να δω πως ηταν η χρονια. Δεν ειχα καθολου ορεξη ουτε καν να βρεθω στο βουνο. Απο την επομενη εβδομαδα ισως ν'ανοιξω την αποθηκη και να δω σε τι κατασταση ειναι τα καλαμια. Μια βολτα στην ΓΑΛΑΝΗ και με καλη παρεα ισως να ειναι οτι καλυτερο...
Σας ζητω συγνωμη για τον ογκο και το ''υφος'' του μυνηματος Σαββατο πρωι πρωι. Μιλαμε τοσα χρονια μαζι - αλλοι λιγοτερο αλλοι περισσοτερο - και ηθελα να σας πω τι μου συνεβει.
Ευχομαι σε ολους εσας και στους δικους σας ανθρωπους υγεια και παντα χαμογελο.
Καλημερα και να εχετε ενα υπεροχο σαββατοκυριακο.
