Κατά τις 6 και μισή το πρωί ξεκίνησα για περπάτημα στο βουνό.
Σχεδόν δεν είχε ακόμη φως έξω.
7 και δέκα σήκωσα πάλι τον λαγό στο ίδιο περίπου σημείο που τον σήκωσα και την προηγούμενη φορά.
Για την ακρίβεια 60 μεγάλα βήματα απόσταση η μια κοιμηθια από την προηγούμενη.
Λογικά θα ήταν ο ίδιος λαγος.
Και επιβεβαιώθηκε ο γέρος μου που μου λέει ότι εκεί γύρω θα κάτσει πάλι αλλά όχι στην ίδια κοιμηθια.
Αυτή τη φορά δεν έφυγε τόσο γρήγορα όσο την προηγούμενη φορά.
Παραλίγο να τον πατήσω.
Είχε δώσει ένα σάλτο και είχε κάτσει δίπλα στο μονοπάτι.
Αν κρατούσα όπλο λογικά θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Βέβαια δεν ορκίζομαι κιόλας διότι όλοι έχουμε χάσει θηράματα που θα ορκιζομασταν ότι θα μπουν στην τσάντα.
Εν τω μεταξύ από πάνω είχε βγάλει ένας συνάδελφος τα σκυλιά του εκπαιδευτικό και ο λαγός πήγε προς τα εκει.
Περίπου στα 250 μέτρα απόσταση αυτός.
Χαμπάρι δεν πήρε ούτε αυτός Ούτε τα 4-5 σκυλιά.
Στο γυρισμό που πέρασα ξανά από κει ήταν εκεί τριγύρω άλλος συνάδελφος με άλλα τόσα σκυλάκια για βόλτα.
Χαιρέτησα και τώρα σπίτι!!!
Ο λαγός καθόταν εδω