Αν μου επιτρεπετε μια παρατηρηση πανω στα Ελληνοτουρκικα. Αν φυσικα θεωρηθει ασχετη, ας σβηστει.
Αυτη τη στιγμη ο Ερτογαν κινηται σε διαφορα μετωπα με πιο κρισιμο εκεινο του Κουρδισταν. Ειναι ο λογος που επιχειρει στην Συρια, καθως θα προσπαθησει να εχει λογο στο μοιρασμα της πιτας εαν γινει αργοτερα ή να αποτρεψει την δημιουργια Κουρδικου κρατους, κατι που θα ανοιξει τις ορεξεις και στους Κουρδους στο εσωτερικο της Τουρκιας που μπορει να εχει επιπτωσεις στα συνορα της χωρας. Και μιλαμε για μια περιοχη φουλ στο πετρελαιο, οποτε τα συμφεροντα ειναι τεραστια. Μεχρι στιγμης παντως η πανισχυρη Τουρκικη μηχανη δεν δειχνει ιδιαιτερα αποτελεσματα αν δε γελιεμαι, οπως ομοιως πενιχρα αποτελεσματα εχει επιδειξει η μακροχρονια διενεξη με το PKK. Απο την αλλη εχουμε το Αιγαιο, που σαφως θα ηθελε να εχει καποιες εξτρα νησιδες αλλα γνωμη μου ειναι πως δεν προκειται να κανει τιποτα περαν της γνωστης τακτικης που βλεπουμε, η οποια παρεπιπτοντως ειναι μια πρωτης ταξεως εκπαιδευση και για το δικο μας και για τον Τουρκικο στρατο. Μετα τον Ιουλιο, ο στρατος εχει αποδυναμωθει απο αρκετα στελεχη, εκατονταδες, ισως και χιλιαδες προσωπικο, ομοιως και ολη η κρατικη μηχανη. Ετσι απο αποψη ετοιμοτητας πιστευω οτι βρισκεται στο χειροτερο δυνατο σημειο, οπως και το ηθικο τους ως κοινωνια, που βλεπουν να διολισθαινουν σε εποχες πιο ολοκληρωτικες, αντι να προσεγγιζουν τις δυτικες κοινωνιες οπως ειχε εξαγγειλει. Συντηρητικοποιηση και διολισθηση σε μια κοινωνια που εχει περιπου ως θεοτητα τον Κεμαλ ειναι ενα λεπτο θεμα που θα πρεπει να χειριστει ο Ερτογαν. Βαλτε σε ολο αυτο και την τραγικη οικονομικη κατασταση της γειτονος, συν το δημοψηφισμα για τις εξουσιες που θελει να εχει ως προεδρος, και το συμπερασμα ειναι οτι ο λαος διπλα ειναι εξαιρετικα διχασμενος. Μεχρι στιγμης παντως, και αυτο οφειλω να ομολογησω με εκπλησσει ευχαριστα, η Ελληνικη διπλωματια στεκεται στο υψος της.
Εχω την αισθηση παντως οτι και τα F16 θα τα αναβαθμισουμε, και ως κινηση καλης θελησης στην αλλη οχθη του Ατλαντικου, και για ιδιον ωφελος, στην γεωστρατηγικη σκακιερα