ΟΚ, επιγραμματικά κάποια σχόλια μου "επί του θέματος"
1. Η βαριά βάση δεν παίζει κανέναν ρόλο στο ζύγισμα (το ακούσαμε κι αυτό) Yeah, right.
2. Οι μακριές και ελαφριές κάννες είναι οι καλύτερες λόγω ενός"μύθου"; Really?
3. Το προσωπικό σημείο ζυγισματος ορίζεται ανάμεσα στους δύο μέσους. Εδώ συμφωνώ.
4. Το γενικό σημείο ζυγισματος είναι στον πιρο. Κι εδώ συμφωνώ.
5. Το DT10 μου με κάννες 81 εκ. ζυγίζει μισό εκατοστό μπροστά απ'τον πιρο. Ο Winser όταν το έπιασε μου είπε "πολύ σωστό, 10% πισωβαρο". Δεν έχω ιδέα τι εννοούσε. Δεν τον ρώτησα ποτέ. Ξέρω ότι από τότε του έχω προσθέσει έσω έξω τσοκάκια και το ζύγισμα ήρθε ένα εκατοστό από τον πιρο και το ρίχνω καλύτερα.
6. Το ζύγισμα δεν είναι από μόνο του πανάκεια. Πρέπει και το συνολικό βάρος του όπλου να συμβαδίζει με τα 'θελω' και τα 'μπορώ' του σκοπευτή. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι προτιμώ ένα αζύγιστο όπλο 3,5 κιλών από ένα ζυγισμένο 4,2 κιλών. Φυσικά από αυτά τα δύο προτιμώ ακόμα περισσότερο ένα ζυγισμένο όπλο 3,7 κιλών. Ευτυχώς το έχω.
7. Τέλος, το απόλυτο ζύγισμα, αυτό που σε κάνει να χαμογελάς, δεν μετριέται στον πιρο αλλά σε πλάτος χαμόγελου. Έχει να κάνει με τον τρόπο που κατανέμεται η μάζα σε ένα όπλο και αυτός είναι ο λόγος που τα κατόπιν εορτής ζυγισματα με βαρίδια με αφήνουν ασυγκίνητο. Έχω πιάσει ελάχιστα τέτοια σκοπευτικά όπλα με απόλυτο ζύγισμα στη ζωή μου και κάθε φορά χαμογελούσα σαν ηλίθιος. ΟΛΑ είχαν βαριά βάση και ελαφριές κάννες και ΟΛΑ είχαν κατασκευαστεί από εταιρείες θρύλους. Κανένα δεν ήταν του τριχιλιαρου, σόρρυ.