Διαβάζοντας εδώ μέσα για ''γιομώσεις'' και ''μπαρούτες'', με πιάσε το νοσταλγικό μου βραδιάτικα και έβγαλα τα σύνεργα και κάποια παλιά υλικά του πατέρα μου...
Η ''κάργα'' μπαρούτη έχει μπει στη ζυγαριά (Η τελευταία κάργα που έχω κρατήσει από την GP της δεκαετίας '70)
Αν είχα και μαλλινόταπες θα ''έκλεινα'' ένα χάρτινο έτσι για να θυμηθώ τα παλιά...
καψούλια 6,45 τριών διαπνοών της πάλαι ποτέ κραταιάς ΕΠΚ και κάποια παλιά καψούλια (δεκαετίας '60) της εταιρίας FIOCCHI, που ο πατέρας μου τα αποκαλούσε ''της φλόγας'' και ήταν (όπως έλεγε) πιο ισχυρά και από φερμέ...
προσωπικά δεν τα έχω χρησιμοποιήσει γιατί είναι λεπτά και δεν ταιριάζουν στην οπή των καλύκων τύπου φερμε (σύγχρονοι κάλυκες), όποιος ξέρει κάτι για τα συγκεκριμένα καψούλια πολύ θα΄θελα να μάθω περισσότερα...
Παλιοί χάρτινοι κάλυκες της εταιρίας FIOCCHI με 6,45 καψούλι...
και δυο κουτιά μπαρούτης σχετικά πρόσφατα ('92-'96)...
γέμιζα με αυτές μαλλινόταπα για μπεκάτσες, όταν μου τελειώσαν τα αποθέματα σε GP και JK6 που είχε κρατήσει ο πατέρας μου...
Στο κόκκινο κουτί πουλούσε η ΔΟΡΚΑΣ την Ισπανική PSB1 ως RWS

την γέμιζα
clerinox cheddite-1,90Χ33-χαρτονάκι αδιάβροχο πάνω στην μπαρούτη, γνήσια μαλλινόταπα και μισόταπα από φελλό και στρογγυλό ρέλι με χαρτάκι.
Σε παγωνιές την ανέβαζα στο 1,95.
Σε κρύο και ξεροπαγωνιές ''γάζωνε''
Την Εγγλέζικια NOBEL 80 την γέμιζα με την ίδια μεθοδολογία
στο 1,80Χ32 και στα κρύα 1,85Χ32
Διβασική σε στρογγυλά φυλλίδια, φοβερή μπαρούτη για την υγρασία.