Υλικά για ιδιογόμωση

Δηλαδη στα 14 χιλ κλησημο αντησταθμηζουμε της υψηλες πιεσης απο το βαθη ρελι με τον μικροτερο απατητο συγκεντρωτηρα......που σε διαφορετικη περηπτωση αν ηταν στα 11 χιλ θα ηταν πιο πατημενος αρα μικροτερο αμορτησερ.......???????

Περνουμε ομως σαν δεδομενο πως και οι δυο συγκεντρωτηρες ανεξαρτητου υψους εχουν το ιδιο αμορτησερ......
 
Επειδή θα τραβήξει μακρυά η βαλίτσα αν αρχίσουμε τις επιστημονικές εξηγήσεις θα προσπαθήσω να το γράψω όσο πιο απλά μπορώ και χωρίς να απαντάω στον κάθε ένα ξεχωριστά.
Η βασική αρχή για να κλείσεις ένα φυσίγγι είναι να αφήνεις 11 χιλιοστά κενού χώρου από το πάνω μέρος της γόμωσης έως το χείλος του κάλυκα αν πρόκειται για αστεροειδές κλείσιμο και 6 χιλιοστά αν πρόκειται για ρελιαστό.
Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε τελείως απάτητο το κυάθιο (συγκεντρωτήρα) ώστε να εκμεταλλευτούμε την ελαστικότητα του αμορτισέρ του για μεγαλύτερο χώρο καύσης και τη μέγιστη απόδοση της ενέργειας που παράγει η πυρίτιδα πάνω στη γόμωση.
Το ότι τα κυάθια (συγκεντρωτήρες) τύπου steel αυξάνουν τις παραγόμενες πιέσεις οφείλεται ΜΟΝΟ στο ότι έχουμε απουσία αμορτισέρ και ΟΧΙ στο πλαστικό από το οποίο είναι φτιαγμένοι, το οποίο είναι πάντα πιό χοντρό από τα κοινά κυάθια απλά και μόνο για να προστατεύουν τις κάννες του όπλου από την τριβή που δημιουργείται από τα πολύ σκληρά ατσάλινα σκάγια. Αυτού του είδους τα κυάθια μπορούν να αποδώσουν καλύτερα αν χρησιμοποιούνται σε κλεισμένους με ρέλι και όχι σε αστεροειδής κάλυκες. Ο λόγος είναι ότι το ρέλι έχει μικρότερη αντίσταση στο να ξεδιπλωθεί σε σχέση με το αστέρι με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται πιό ομαλά ο χώρος καύσης.
Το ότι τα ευρωπαϊκά εργοστασιακά φυσίγγια κλείνονται σε 5 στάδια γίνεται μόνο για λόγους ομοιομορφίας και design.
Επειδή οι σοβαρές εταιρείες γνωρίζουν αυτές τις βασικές αρχές μπορείτε να παρατηρήσετε ότι ΟΛΑ τους τα φυσίγγια έχουν σχεδόν απάτητο το κυάθιο.
Η B&P όμως το προχώρησε ένα βήμα παρακάτω από τη στιγμή που έβγαλε τον κάλυκα GORDON o οποίος έχει μεταβλητό χώρο καύσης και αποδίδει καλύτερα στις τροποποιημένες μονοβασικές που χρησιμοποιεί η εταιρεία.
Και τώρα ερχόμαστε σε ένα άλλο βασικό θέμα.
Γνωρίζεται ότι οι διβασικές πυρίτιδες για να αποδώσουν τα μέγιστα χρειάζονται κάλυκα με κωνικό πυθμένιο και μαλακά καψούλια?
Γνωρίζεται ότι το κλείσιμο PACI ή OGIVALE εκμεταλλεύεται την απουσία αντίστασης ξερελιάσματος και την αντισταθμίζει με μεγαλύτερο φορτίο γόμωσης?
Γνωρίζεται ότι οι δύο βασικές ιδιότητες τής καλής βολής, η ισχύς της διάτρησης και το ποσοστό της συγκέντρωσης έρχονται σε «σύγκρουση»? Η αύξηση του ενός μεγέθους έχει ως φυσική συνέπεια τη μείωση τού άλλου?
Γνωρίζεται ότι η αύξηση των πιέσεων αυξάνει και την αρχική ταχύτητα της γόμωσης?
Αν λοιπόν γνωρίζεται τα δύο μόνο τελευταία, για ποιό λόγο να βαθύνουμε το ρέλι σε αστεροειδές κλείσιμο αφού θα μας δώσει αύξηση των παραγόμενων πιέσεων και κατά συνέπεια μείωση της κατανομής?
Ρίξτε μια ματιά στους παρακάτω πίνακες για να δείτε ποιά η πραγματική διαφορά μεταξύ ενός αργού κι ενός γρήγορου φυσιγγίου σε διάφορες αποστάσεις και το ξανασυζητάμε αν πρέπει να αυξάνουμε την αρχική ταχύτητα με τον οποιοδήποτε τρόπο θυσιάζοντας έστω κι ένα μικρό τμήμα της κατανομής

KsLGdL9.jpg

FmwHa4H.jpg
 
Πολύ ενδιαφέρον όλα αυτά. Να πω την αλήθεια δεν έχω κλείσει ποτέ πολυσταδιακα. Πάντα έκλεινα με τον κλασικό τρόπο. Ακόμα και εντελώς αρελιαστο όπως λέει ποιο πάνω και ο ksap εκτός από το οπτικό δεν είχα κανένα θέμα. Ό μόνος λόγος που ρελιαζα και πάντα ελαφρά, ήταν γιατί σε κάποια φυσιγγια και οχι ολα τα χείλη του καλυκα είχαν την τάση να ξανα ανοίξουν.
 
Πολύ ωραία όλα τα παραπάνω. Μαθαίνουμε κάποια πράγματα και εμείς οι άσχετοι με την ιδιογομωση. Να ρωτήσω όμως κάτι που μου έχει τύχει και πάντα μιλώντας εμπειρικά;
Ζητώντας από έναν φίλο να μου προτείνει μια συνταγή, για ένα φυσιγγι απευθυνόμενο για κυνήγι υδροβιων, μου έστειλε κάποια φυσίγγια ιδιογόμωσης να τα δοκιμάσω και να του πω ποιο θα μου άρεσε να γεμίσουμε. Έτσι και έγινε, κατέληξα σε ένα φυσιγγι που έδειχνε να με καλύπτει σε θέματα κατανομων και διατρισης.
Όταν ενημερώθηκα την συνταγή, τα φυσίγγια παραγγελθηκαν σε βιοτεχνη αλλα διαπίστωσα ότι οι καταβολές τους στο πεδίο δεν ήταν οι αναμενόμενες. Τα φυσίγγια ελέγχθηκαν και ήταν ακριβώς όπως τα είχαμε παραγγείλει τόσο από βάρος υλικών, όσο και ογκομετρικά (ύψος κλεισίματος 6 πτυχων αστεροειδους ). Ο φίλος μου πρότεινε να τα πάρει όλα και να μου να περάσει από πάνω με το δικό του στροφειο ρελιάσματος.
Τα φυσίγγια μεταμορφώθηκαν μετά από αυτή την επέμβαση. Τα πουλιά πλέον πάθαιναν "πατατράκ" , ενώ πριν μπορεί να πέφτανε αλλά με το ζόρι, έχοντας πολλά αίματα, ζωντανά και χαμένα.
Πως εξηγείται κάτι τέτοιο αν δεν παίζει ρόλο το ρελι και οι διαφορετικοί τύποι στροφείων;
 
Γιώργο με το που στα ρελιασε ανέβασε και πιέσεις. Μήπως κάποιο από τα χαρακτηριστικά του σετ απ δεν είχε εφαρμοστεί καλά. Το ίδιο τρικ κάνουν οι μικροί βιοτέχνες για να διαφημίσουν φυσιγγια για κρύο κτλ. Στην ουσία είναι το ίδιο ακριβώς φυσιγγι με λίγα δέκατα ποιο βαθύ ρελιασμα και μεγαλύτερες πιέσεις
 
Πολύ ωραία όλα τα παραπάνω. Μαθαίνουμε κάποια πράγματα και εμείς οι άσχετοι με την ιδιογομωση. Να ρωτήσω όμως κάτι που μου έχει τύχει και πάντα μιλώντας εμπειρικά;
Ζητώντας από έναν φίλο να μου προτείνει μια συνταγή, για ένα φυσιγγι απευθυνόμενο για κυνήγι υδροβιων, μου έστειλε κάποια φυσίγγια ιδιογόμωσης να τα δοκιμάσω και να του πω ποιο θα μου άρεσε να γεμίσουμε. Έτσι και έγινε, κατέληξα σε ένα φυσιγγι που έδειχνε να με καλύπτει σε θέματα κατανομων και διατρισης.
Όταν ενημερώθηκα την συνταγή, τα φυσίγγια παραγγελθηκαν σε βιοτεχνη αλλα διαπίστωσα ότι οι καταβολές τους στο πεδίο δεν ήταν οι αναμενόμενες. Τα φυσίγγια ελέγχθηκαν και ήταν ακριβώς όπως τα είχαμε παραγγείλει τόσο από βάρος υλικών, όσο και ογκομετρικά (ύψος κλεισίματος 6 πτυχων αστεροειδους ). Ο φίλος μου πρότεινε να τα πάρει όλα και να μου να περάσει από πάνω με το δικό του στροφειο ρελιάσματος.
Τα φυσίγγια μεταμορφώθηκαν μετά από αυτή την επέμβαση. Τα πουλιά πλέον πάθαιναν "πατατράκ" , ενώ πριν μπορεί να πέφτανε αλλά με το ζόρι, έχοντας πολλά αίματα, ζωντανά και χαμένα.
Πως εξηγείται κάτι τέτοιο αν δεν παίζει ρόλο το ρελι και οι διαφορετικοί τύποι στροφείων;
Ποτέ μα ποτέ δεν μπορεί κάποιος να αντιγράψει ακριβώς μια γόμωση. Να την πλησιάσει μπορεί. Άσχετα αν είναι εργοστασιακό ή χειροποίητο.
Θα μπορούσε να αντιγραφεί ΜΟΝΟ αν χρησιμοποιούσε πέρα από τα ίδια υλικά γόμωσης και τα ίδια εργαλεία αλλά και την ίδια ακριβώς τεχνική επανάληψης.
Αυτό που έκανες εσύ Γιώργο και ξέρω ότι το έχουν κάνει κι άλλοι είναι ότι ζήτησες από τον βιοτέχνη να σου γεμίσει έναν Χ αριθμό φυσιγγίων με τόση πυρίτιδα, αυτό το καψούλι, τόσα σκάγια και με τον τάδε συγκεντρωτήρα.
Δεν του ζήτησες όμως συγκεκριμένο κάλυκα ή αν το έκανες δεν του είπες ότι ρελιάστηκε με το τάδε στροφείο (που σίγουρα δεν θα το είχε) στις τόσες στροφές (παίζουν ρόλο για την μνήμη αλλά και το "κάψιμο" που αυξάνει τη σκληρότητα του κάλυκα) και σε αυτό το βάθος.
Βλέπεις μερικοί παράγοντες της βλητικής απόδοσης του λειόκανου είναι εντελώς αστάθμητοι και μονάχα συμπτωματικά μπορούμε να τους επηρρεάσουμε. Αλλοι είναι γνωστοί, με μαθηματική μάλιστα ακρίβεια, έτσι που να μπορούμε να τους «αλλοιώσουμε» στο βαθμό και στη μορφή που μας συμφέρει …
Αλλοι είναι πάγιοι – αυτοί που σχετίζονται με το όπλο, διάμετρος αυλού, στένωση , κώνος συναρμογής , κατάσταση κάνης , ομοιομορφία και ταχύτητα της καύσης της πυρίτιδας και θερμοκρασία της πυρίτιδας πριν την καύση (τα σκάγια ως ένα όριο, αφού με αύξηση τών πιέσεων της εκπυρσοκρότησης άν αυτά χάσουν τη σφαιρικότητά τους τότε τα πάντα αλλάζουν ) – κι άλλοι τόσο ρευστοί , ώστε να αλλάζουν κάθε στιγμή , όπως θερμοκρασία , υγρασία και αντίσταση του αέρα ! Το υψόμετρο που κυνηγάμε μπορεί να είναι γνωστό, αλλά όταν αλλάζει, επηρεάζει όλους τούς υπόλοιπους συντελεστές της τουφεκιάς!
Έχει διαπιστωθεί ότι είναι αδύνατο να υπάρξουν δυο όμοιες τουφεκιές – έστω κι αν η γόμωση είναι η ίδια και έχει βληθεί από το ίδιο λειόκανο. Η κανονικότητα τών πυρομαχικών αποτελεί μία άλλη πολύ σημαντική συνιστώσα προκειμένου να επιτευχθούν συγκρίσιμα αποτελέσματα .
Παρ όλα αυτά το ότι στα ξαναρέλιασε ο φίλος σου μας δείχνει ότι η συγκεκριμένη γόμωση για να βγεί σωστή έπρεπε να ρελιαστεί με το συγκεκριμένο ρελιαστήρι.
Αυτό είναι η Ιδιογόμωση ρε παιδιά.
Φτιάχνω κάτι για μένα με τον δικό μου μοναδικό τρόπο και ο οποίος ΔΕΝ αντιγράφεται.
Μεράκι θέλει και όρεξη για ψάξιμο
 
Αυτό είναι η Ιδιογόμωση ρε παιδιά.
Φτιάχνω κάτι για μένα με τον δικό μου μοναδικό τρόπο και ο οποίος ΔΕΝ αντιγράφεται.
Μεράκι θέλει και όρεξη για ψάξιμο

Εγω σε αυτο μενω... Κ αυτη ειναι κ η ουσια...
Σημασια εχει να κανεις κατι επειδη το δοκιμασες ΕΣΥ, πειραματιστηκες ΕΣΥ, το δοκιμασες στο ΚΥΝΗΓΙ κ οχι στους μαθηματικους τυπους κ ειδες οτι σου αρεσει η δεν σου αρεσει, οτι σε βολευει, οτι ειναι ενδεχομενως καλυτερο απο κατι αλλο που εφτιαχνες πιο πριν κτλ...
Τα γουστα κ τα εργαλεια διαφερουν, το ιδιο κ το αποτελεσμα...
Τι κ αν βγει καποιος να μου πει εμενα οτι η συνταγη μου ειναι λαθος γιατι δεν συανδει με τους επισημους πινακες, οτι γεμιζω λιγο η πολυ, οτι χρησιμοποιω περισσοτερα η λιγοτερα σταδια αν εγω ειμαι χαρουμενος κ ευτυχισμενος με το αποτελεσμα????
Η ασφαλεια πανω απο ολα κ απο εκει κ περα τα υπολοιπα στην πιστα...
 
Τα καψουλια παιζουν το ρολο που τους αναλογει.
Πρεπει να" παντρευονται"με την πυριτιδα,να ταιριαζουν!
Το "καλοκαιρινα"και "χειμωνιατικα",ειναι μια γενικοτητα.
Ο διαχωρισμος αυτος,ειναι μια ευκολια,μια απλοποιηση.
Τυπου:
Γιατι ν'ανεβασω βαρος σε πυριτιδα και να μην βαλω ενα πιο "ισχυρο"καψουλι?
Γιατι να κοψω η να προσθεσω φορτιο και να μην κανω το ιδιο?
Αλλοτε δουλευει αυτη η λογικη,αλλοτε ΟΧΙ!
Μια χαρα μπορει να δουλεψει το 615,χειμωνα-καλοκαιρι!
Και το 2000 και το 688 και....ολα!
Αρκει να καινε σωστα την πυρίτιδα που δοκιμαζουμε.
Σωστα,στην ολοκληρωτικη καυση και στον χρονο που θα επιτευχθει αυτη....
Παντρεμα!
Οπως ολες εκεινες οι παραμετροι που αποτελουν το φυσιγγι που φτιαχνουμε.
Το πλαστικο του καλυκα,η κωνικοτητα η μη του πυθμενα του καλυκα,το κυαθιο,το κλεισιμο,το ρελιασμα κλπ.
Αν θελουμε να διαπιστωνουμε,πρεπει να ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ !;)
Εφόσον ιδιογομωνουμε,πρεπει να ψαχνουμε και να επιδιωκουμε, το καλυτερο δυνατό που μπορούμε να παρουμε!
ΔΟΚΙΜΕΣ!
 
Back
Top