Απο τότε που έγραψα και το παραπάνω ποστάρισμα είχα να παω για ψάρεμα.Οι ελπίδες για κατι καλό μετρημένες έως ελάχιστες.Ομως μου έλειψε η γαλήνη και η ηρεμία που μου προσφέρει αυτο το μέρος ,το οποίο παλιά μας ειχε δώσει πολλά και καλά ψαρέματα.
Θυμάμαι που κάποτε πέρναγα και ολόκληρα Σ.Κ.εκεί.
Εγερτήριο στις 4,45 και με μόλις με δυόμιση ώρες ύπνο πήρα τον δρόμο για τους γνώριμους γκρεμούς.Η θάλασσα σχεδόν λάδι ,αλλά είχε ένα δροσερό αεράκι.
Τα δολώματα ,γαρίδα ,σουπιά και σκουλήκι.Η καλή μέρα όμως φαίνεται απο νωρίς.Οι πέρκες ήταν αποφασισμένες να μην αφήσουν τα δολώματα σε ησυχία για κατι καλύτερο.
Οσο μακρύτερα πετούσα ,τόσο μεγαλύτερες πέρκες έβγαζα..Δεν έφταναν αυτές και μετά απο λίγο άρχισαν οι χάνοι και κάτι τεράστιοι γύλοι να καταβροχθίζουν τα πάντα.
Άρχισα να απογοητεύομαι και να εκνευρίζομαι .Ττο βλέμμα μου άρχισε να περιπλανιέται στον ορίζοντα και στους γκρεμούς για τα αγριοπερίστερα.Όμως ούτε αυτά φάνηκαν.
Μετά απο αρκετή ώρα το βοριαδάκι δυνάμωσε και πίστεψα οτι κάτι θα αλλάξει . Απεναντίας .Έκοψαν κι αυτά που μου χάλαγαν το δόλωμα.
Κάποια στιγμή βλέπω αρκετά μακριά ενα κοπάδι πουλιών να πετάει σχεδόν στην επιφάνεια της θάλασσας και αρκετά μακρυά καθίσαν στο νερό.Πρεπει να ήταν σαρσέλια γιατί τα εχω ξαναδεί εκεί αλλά πιο νωρίς.Σίγουρος όμως δεν μπορώ να είμαι. Μέσα στον εκνευρισμό μου ,αισθάνομαι να με καβαλάνε κατι σκιές.Τα πουλάκια μου φάνηκαν.Χώθηκαν σε κατι σπηλιές και δεν κουνήθηκαν απο κει παρά μετά απο μια ωρα .Σε λίγο έρχονταν κι άλλα σε τριαδες και πεντάδες.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ασχολούμαι με αυτά και όχι με το ψάρεμα.
Το μέρος είναι κυριολεκτικά καμένο.Ενας θαυμάσιος ψαρότοπος με μεγαλη ποικιλία ψαριών και μάλιστα μεγάλων, καταστράφηκε από τους δυναμίτες των μικροτσούτσουνων κρεατάκηδων και τις παρανομίες των επαγγελματιών ψαράδων.
Απελπίστικα ,πέταξα τα δολώματα στο νερό και γύρω στις 12 τα μάζεψα και φορτωμένος με κάνα ενάμιση κιλό πέρκες ,χάνους και γύλους .buy buy.τράβηξα για την μεγάλη ανηφόρα που οδηγούσε στον Ομπάμα .Μια ανηφόρα 500μ που κοβει την ανάσα ,αλλά η μυρωδιά των ανθισμένων θυμαριών και το δροσερό αεράκι σου έδιναν δύναμη .
Φτανοντας στο αυτοκίνητο και αφου ξεφορτώθηκα τα καλάμια ,το σακίδιο και το ψυγειάκι,πήρα το κλαδοψάλιδο και μια σακούλα και άρχισα να κουρεύω τα ανθισμένα θυμάρια .
Ετσι μαζεύοντας και το θυμαρι που μου αρέσει έκατσα λίγο και αγνάντεψα απο ψηλα τα βράχια και όλο τον νοτιο ευβοικό κόλπο.
Το ψαρεμα αποδειχτηκε φιάσκο αλλά αυτές οι ωρες που περασα εκει ήταν πραγματικό βάλσαμο ψυχής .