Το Μπαικαλ του Γιώργο μπήκε στην καρδιά μου, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα βλητικά απο ένα ακριβό πλαγιοκαννο, βάραγε τα σκάγια με τεράστια δύναμη που προκαλούσαν ταλάντωση στον πίνακα και εξάχνωση στην υγρή ώχρα.
Για όνομα του θεού μην λες τέτοια πράγματα Γιάννη...μήπως ψαχνόμαστε τζάμπα με κώνους και άυλους?