Δράμια - Μονόβολα Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Νίκο,
Ξέχνα τα ατσάλινα δράμια.
Είναι επικίνδυνα.

Λευτερη.....κατι ακομα να σε ρωτησω φιλε!!!
Επικινδυνα απο θεμα πιεσεων.....ή μην ''στριμωχτουν'' στον αυλο η στην εξοδο της καννης και
την ανοιξουν σαν τριανταφυλλο ???
 
Λευτερη.....κατι ακομα να σε ρωτησω φιλε!!!
Επικινδυνα απο θεμα πιεσεων.....ή μην ''στριμωχτουν'' στον αυλο η στην εξοδο της καννης και
την ανοιξουν σαν τριανταφυλλο ???
Το ίδιο θα ρώταγα και εγώ τον Λευτέρη @elvas τώρα.
Επίσης στον κώνο τι γίνεται ;;;
Μπορεί να έχουμε κανένα πατατράκ εκεί ;;;
 
Το πρόβλημα έχει ως εξής:
Τη στιγμή της πυροδότησης και εξ' αιτίας του setback που δημιουργείται από την αδράνεια των δραμιών (τα επάνω πιέζουν τα κάτω), υπάρχει η τάση δημιουργίας ακτινικών τριβών. Τα ατσάλινα δεν συμπιέζονται (λόγω κατασκευής) και εκτονώνουν αυτή την τάση στα τοιχώματα της κάνης, μέσα στη θαλάμη.
Όταν αρχίζουν να κινούνται και περάσουν από τον κώνο προσαρμογής στον αυλό δημιουργούνται πάλι οι ίδιες τάσεις, στα λεπτότερα, τοιχώματα της κάνης αυτή τη φορά.
Στην καλύτερη περίπτωση (αν αντέξει η κάνη και δεν διαραγεί) θα δημιουρηθούν κρατήρες οι οποίοι θα είναι ορατοί τόσο με το μάτι (εσωτερικά της κάνης) όσο και με την αφή (εξωτερικά).
Το ίδιο θα συμβεί και στο σημείο σύσφιξης του τσοκ.
Το φαινόμενο λέγεται "bridging" και μπορούμε εύκολα να το δούμε όταν ρίχνουμε χοντρά σκάγια με το ογκομετρικό στον κάλυκα. Αυτά "σκαλώνουν" μέσα στον (συνήθως} στενό σωλήνα του ογκομετρικού με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελεύθερη και συνεχής ροή.
Αυτός είναι και ο λόγος που κανένας κατασκευαστής φυσιγγίων (απ' όσο γνωρίζω) δεν κατασκευάζει φυσίγγια με ατσάλινα δράμια οποιουδήποτε μεγέθους μεγαλύτερο του "Τ".
 
Το πρόβλημα έχει ως εξής:
Τη στιγμή της πυροδότησης και εξ' αιτίας του setback που δημιουργείται από την αδράνεια των δραμιών (τα επάνω πιέζουν τα κάτω), υπάρχει η τάση δημιουργίας ακτινικών τριβών. Τα ατσάλινα δεν συμπιέζονται (λόγω κατασκευής) και εκτονώνουν αυτή την τάση στα τοιχώματα της κάνης, μέσα στη θαλάμη.
Όταν αρχίζουν να κινούνται και περάσουν από τον κώνο προσαρμογής στον αυλό δημιουργούνται πάλι οι ίδιες τάσεις, στα λεπτότερα, τοιχώματα της κάνης αυτή τη φορά.
Στην καλύτερη περίπτωση (αν αντέξει η κάνη και δεν διαραγεί) θα δημιουρηθούν κρατήρες οι οποίοι θα είναι ορατοί τόσο με το μάτι (εσωτερικά της κάνης) όσο και με την αφή (εξωτερικά).
Το ίδιο θα συμβεί και στο σημείο σύσφιξης του τσοκ.
Το φαινόμενο λέγεται "bridging" και μπορούμε εύκολα να το δούμε όταν ρίχνουμε χοντρά σκάγια με το ογκομετρικό στον κάλυκα. Αυτά "σκαλώνουν" μέσα στον (συνήθως} στενό σωλήνα του ογκομετρικού με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελεύθερη και συνεχής ροή.
Αυτός είναι και ο λόγος που κανένας κατασκευαστής φυσιγγίων (απ' όσο γνωρίζω) δεν κατασκευάζει φυσίγγια με ατσάλινα δράμια οποιουδήποτε μεγέθους μεγαλύτερο του "Τ".

Σε ευχαριστω και παλι για την απαντηση!!!!
Να εισαι παντα καλα φιλε...να μας συμβουλευεις!!!!.shake hands.

ΥΓ. Λευτερη το ''Τ'' τι ειναι??? διαμετρος βολιδων ??
 
Το πρόβλημα έχει ως εξής:
Τη στιγμή της πυροδότησης και εξ' αιτίας του setback που δημιουργείται από την αδράνεια των δραμιών (τα επάνω πιέζουν τα κάτω), υπάρχει η τάση δημιουργίας ακτινικών τριβών. Τα ατσάλινα δεν συμπιέζονται (λόγω κατασκευής) και εκτονώνουν αυτή την τάση στα τοιχώματα της κάνης, μέσα στη θαλάμη.
Όταν αρχίζουν να κινούνται και περάσουν από τον κώνο προσαρμογής στον αυλό δημιουργούνται πάλι οι ίδιες τάσεις, στα λεπτότερα, τοιχώματα της κάνης αυτή τη φορά.
Στην καλύτερη περίπτωση (αν αντέξει η κάνη και δεν διαραγεί) θα δημιουρηθούν κρατήρες οι οποίοι θα είναι ορατοί τόσο με το μάτι (εσωτερικά της κάνης) όσο και με την αφή (εξωτερικά).
Το ίδιο θα συμβεί και στο σημείο σύσφιξης του τσοκ.
Το φαινόμενο λέγεται "bridging" και μπορούμε εύκολα να το δούμε όταν ρίχνουμε χοντρά σκάγια με το ογκομετρικό στον κάλυκα. Αυτά "σκαλώνουν" μέσα στον (συνήθως} στενό σωλήνα του ογκομετρικού με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ελεύθερη και συνεχής ροή.
Αυτός είναι και ο λόγος που κανένας κατασκευαστής φυσιγγίων (απ' όσο γνωρίζω) δεν κατασκευάζει φυσίγγια με ατσάλινα δράμια οποιουδήποτε μεγέθους μεγαλύτερο του "Τ".
Ευχαριστούμε Λευτέρη ...
 
7,5 χιλ μολύβδινο είναι ήδη λεπτό για γουρούνια
7,5 χιλ ατσάλινο μόνο για αγριόχηνες - αλεπούδες

7,5 ΑΤΣΑΛΙΝΟ.....μονο για ρουλεμαν σε πατινι φιλε!!!! :D
Τουλαχιστον απο εμενα....Τα εσφαξα....για να μην με ''γαργαλανε''....να την ''πληρωσω'' τωρα στα
γεραματα δεν ''λεει'' !!!! ;)
 
7,5 χιλ μολύβδινο είναι ήδη λεπτό για γουρούνια
αστε τα ατσάλια και πιάστε τα μολύβια
Νίκο αν θέλεις να πειραματιστείς με δράμια κάντο με χοντρότερα των 9 χιλ μολύβδινα....

Να εισαι καλα φιλε μου!!!
Δεν ξερω ομως...προς το παρον....εχουμε σεταπ να φανε και οι κοτες...
Με πολλες πυριτιδες....για ολους τους καιρους.... για ''κλειστα - ανοιχτα'' μερη και για οτι θηραμα κυκλοφορει !!!!
Εχουμε ''παλαβωσει'' και εγω και ο φιλος μου ο Αλεξ ( Berben ) στις δοκιμες....Αυτος ειδικα που κυνηγαει
και γουρουνι.....Δεν ξερει ποιο να πρωτο διαλεξει!!!! :D
Ρωτησε τον...να σου πει.....εχουμε χασει ''αυγα και καλαθια'' απο τα σεταπ!!!! :)

ΥΓ. Για να λεω και την αληθεια.....η ιδιογομωτικη ανησυχια....δεν αφηνει να κατσουμε στα αυγα μας...
Μπορει σε μερικες ημερες..... να δεις και δοκιμες με 9χιλιοστα βολια...;)
 
Last edited:
Παιδιά αν γνωρίζει κάποιος το εσωτερικό τσοκ Carlshons με το εσωτερικό της benelli έχουν διαφορες στη σύσφιξη; πάντα για mobile μιλάω τσοκ. Δηλαδή το 3ρη της benelli με το 3ρη της Carlshons έχουν διαφορά;
Μπορεί να έχουν ... δεν νομίζω ότι θα έχουν όμως μεγάλη διαφορά.
 
Όσο αφορά τα δραμια, δεν πρόκειται να ανακαλύψουμε τίποτα νέο με εξαίρεση την αύξηση της συγκέντρωσης που πρακτικά γίνεται με ιδέες για νέα βύσματα ( πέρα από τις δυνατότητες μας να τα παραξουμε), ή με χρήση μπαφερ ( ήδη ο Νίκος με το αλεύρι το έχει φτάσει σε απόλυτα ικανοποιητικό επίπεδο). Ένα πεδίο που έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης και ταυτόχρονα ( οσο παραμένουν τα ραβδωτα απαγορευμένα, κάτι που δεν βλέπω να αλλάζει) είναι η μόνη επιλογή που έχουμε για αληθινά μεγάλη ικανότητα καταβολής οποιουδήποτε θηράματος σε μεσαίες αποστάσεις έως και 150 μέτρα, είναι τα μονοβολα. Με αυτό κυνηγουσαν όλα τα θηράματα, ( και τα παχύδερμα όπως ελέφαντας, βούβαλος κτλ),μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, και τα επανέφεραν οι Αμερικανοί γύρω στο 1980 όταν επιβλήθηκαν οι πρώτοι περιορισμοί στην χρήση ραβδωτων στις πιο πυκνοκατοικιμενες πολιτείες. Τα προηγούμενα 20 χρόνια είχαν σημαντική εξέλιξη που σταμάτησε εδώ και κάποια χρόνια γιατί επιτράπηκε ξανά η χρήση μιας ειδικής κατηγορίας ραβδωτων .Το θετικό είναι πως το διαμετρημα 12 ειδικά το 12/89, έχει δυνατότητες με μονοβολα που ξεπερνούν σε ενέργεια τα περισσότερα ραβδωτα, καθώς και την ήδη συσωρευμενη τεχνογνωσία . Αν πραγματικά πιστεύουμε στην ευρηματικοτητα και την καινοτομία των Ελλήνων ιδιογομωτων αυτός είναι ο δρόμος που αν τον ακολουθήσουμε με προσπάθεια και συνέπεια ίσως μας επιφυλάσσει πολύ ευχάριστες εκπλήξεις.
 
Το πρόβλημα έχει ως εξής:
Τη στιγμή της πυροδότησης και εξ' αιτίας του setback που δημιουργείται από την αδράνεια των δραμιών (τα επάνω πιέζουν τα κάτω), υπάρχει η τάση δημιουργίας ακτινικών τριβών.
Γι'αυτό στον συγκεντρωτήρα μέσα τα αραδιάζουν το ένα πάνω σε άλλο και όχι σταυρωτά ?
 
Ρε φιλαρα θα με ''μουρλανεις''..... :D
Και τι δουλεια εχει το 9/0 βολι με διαμετρο 7,5 χιλιοστα με το 9,6 διαμετρο σε 13/0 ???
Καλημέρα, συμφωνω απόλυτα με τον Λευτέρη, τα ατσάλινα για να έχουν ίδια διάτρηση με τα μολυβδινα ,όταν αναφερομαστε σε σκάγια, πρέπει να έχουν 1 χιλιοστό μεγαλύτερη διάμετρο, πχ 2,8 μολυβδινα ίδια διάτρηση με 3,8 ατσάλινα. Στα δραμια η διαφορά υποθέτω πρέπει να είναι από 2 χιλιοστά στα πιο μικρά έως 3 ή και 4 χιλιοστά στα μεγάλα όπως 8 και 9 χιλιοστά.
Το εξήγησε πιο κατανοητά ο Λευτέρης αυτό που ήθελα να πω εχθές.
Αυτό με έδειξαν τα πλακάζ
 
Όσο αφορά τα δραμια, δεν πρόκειται να ανακαλύψουμε τίποτα νέο με εξαίρεση την αύξηση της συγκέντρωσης που πρακτικά γίνεται με ιδέες για νέα βύσματα ( πέρα από τις δυνατότητες μας να τα παραξουμε), ή με χρήση μπαφερ ( ήδη ο Νίκος με το αλεύρι το έχει φτάσει σε απόλυτα ικανοποιητικό επίπεδο). Ένα πεδίο που έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης και ταυτόχρονα ( οσο παραμένουν τα ραβδωτα απαγορευμένα, κάτι που δεν βλέπω να αλλάζει) είναι η μόνη επιλογή που έχουμε για αληθινά μεγάλη ικανότητα καταβολής οποιουδήποτε θηράματος σε μεσαίες αποστάσεις έως και 150 μέτρα, είναι τα μονοβολα. Με αυτό κυνηγουσαν όλα τα θηράματα, ( και τα παχύδερμα όπως ελέφαντας, βούβαλος κτλ),μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, και τα επανέφεραν οι Αμερικανοί γύρω στο 1980 όταν επιβλήθηκαν οι πρώτοι περιορισμοί στην χρήση ραβδωτων στις πιο πυκνοκατοικιμενες πολιτείες. Τα προηγούμενα 20 χρόνια είχαν σημαντική εξέλιξη που σταμάτησε εδώ και κάποια χρόνια γιατί επιτράπηκε ξανά η χρήση μιας ειδικής κατηγορίας ραβδωτων .Το θετικό είναι πως το διαμετρημα 12 ειδικά το 12/89, έχει δυνατότητες με μονοβολα που ξεπερνούν σε ενέργεια τα περισσότερα ραβδωτα, καθώς και την ήδη συσωρευμενη τεχνογνωσία . Αν πραγματικά πιστεύουμε στην ευρηματικοτητα και την καινοτομία των Ελλήνων ιδιογομωτων αυτός είναι ο δρόμος που αν τον ακολουθήσουμε με προσπάθεια και συνέπεια ίσως μας επιφυλάσσει πολύ ευχάριστες εκπλήξεις.
Λευτέρη δεν διαφωνώ αλλά και τα ήδη υπάρχοντα μια χαρά σκοτώνουν γουρούνια στα 130μ.
Δυστυχώς δεν έχουμε μεγαλύτερα θηράματα.
Το πρόβλημα σε αυτά τα μέτρα είναι η ευθυβολία και τα οπτικά βοηθήματα.
Το δεύτερο δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει σύντομα.
Οπότε πεδίο δόξης λαμπρό η ευθυβολία των βλημάτων σε οποιαδήποτε κάνη.
 
Λευτέρη δεν διαφωνώ αλλά και τα ήδη υπάρχοντα μια χαρά σκοτώνουν γουρούνια στα 130μ.
Δυστυχώς δεν έχουμε μεγαλύτερα θηράματα.
Το πρόβλημα σε αυτά τα μέτρα είναι η ευθυβολία και τα οπτικά βοηθήματα.
Το δεύτερο δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει σύντομα.
Οπότε πεδίο δόξης λαμπρό η ευθυβολία των βλημάτων σε οποιαδήποτε κάνη.
Diffusion κ brenneke, ο απόλυτος συνδυασμός
 
Γι'αυτό στον συγκεντρωτήρα μέσα τα αραδιάζουν το ένα πάνω σε άλλο και όχι σταυρωτά ?
Αυτό ίσως να είναι μια λύση στο πρόβλημα αλλά εκτός από κάποια παλιά μολύβδινα δράμια του Στόκα δεν έχω δει να εφαρμόζεται στα ατσάλινα.
Και πάλι όμως, εκ των πραγμάτων, θα πρέπει να έχουν αρκετά μικρή διάμετρο ώστε να μην έρχονται σε επαφή με την κάνη.
Τα μολύβδινα δράμια, ο Στόκας, τα είχε σε τριάδες κάθετα το ένα πάνω στο άλλο (σύνολο 9) αλλά περιμετρικά έρχονταν σε επαφή με την κάνη κάτι που δεν είναι αποδεκτό με τα ατσάλινα.
 
Βασίλη, ένα μονοβολο του εμπορίου αν και τα περισσότερα πολύ συντηρητικά γεμισμένα, έχει φονική ικανότητα για ένα γουρούνι 80 κιλών, αρκετή για τις αποστάσεις του πυκνου,μέχρι 50 μέτρα . Όχι πάντα και όχι για μεγαλύτερες αποστάσεις. Ο ρυθμός που χάνει ενέργεια ένα συμβατικό μονοβολο,το περιορίζει σε αποστάσεις που ρίχνουμε σε πουλιά. Για να θεωρηθεί απόλυτα επαρκές για μία συγκεκριμένη απόσταση, πρέπει να έχει ικανότητα να εισχωρήσει από οποιαδήποτε γωνία αρκετά για να πλήξει ζωτικά όργανα, να σπάσει μεγάλα οστά, και κυρίως να έχει ακρίβεια. Τα μονοβολα που έχουμε είναι στην πλειοψηφία τους δύο παραλλαγές, τα brennecke και τα foster, με τα << παιδιά >> τους, όπως gualandi, lyman κτλ. Όλα αυτά σχεδιάστηκαν εξ αρχής σαν λύση ανάγκης για έναν κυνηγό πουλιών ή λαγού. Προσπάθησαν δηλαδή να σχεδιάσουν ένα ευπροσαρμοστο βλήμα κατάλληλο για χρήση σε οποιαδήποτε λειοκανο ( στις αμέτρητες εκδοχές του), ικανό να δώσει λύση σε κοντινή απόσταση, ένας δύσκολος συμβιβασμός. Η ακρίβεια, το πρώτο ζητούμενο σε μία βολή ενός βλήματος από προτεραιότητα έγινε ευχή. Με μπαλώματα και συστάσεις μέχρι σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν για την επαρκή του ακρίβεια. Αν είχαμε όπλα και μονοβολα με πραγματικά ικανοποιητική ακρίβεια και ισχύ, ακόμη και οι πιο ανασφαλείς θα τα είχαν υιοθετήσει, έτσι σε όλες τις χώρες όπου επιτρέπει ο νόμος τα ραβδωτα, βλέπουμε όλοι επιλέγουν ραβδωτα, ενώ σε πολλές από αυτές μπορούν να κυνηγούν με δραμια. Ποιος δεν θα γούσταρε να βρίσκεται σε ένα καρτέρι γουρουνιού με ένα όπλο που θα ήξερε πως το βλήμα του κάθε φορά θα χτυπήσει εκεί που δείχνει η κουκίδα της διόπτρας, και που θα εγγυάται αρκετή ισχύ ακόμη και αν μπροστά του βγει μια αρκούδα, και το ωραιότερο όχι έως τα 5 μέτρα αλλά τα εκατό τουλάχιστον. Θα παρατήρησες πως ανέφερα διόπτρα η όποιο άλλο οπτικό βοήθημα ( red dot), καθώς και ραβδωτες κανες σε 12αρι ή 20αρι, πράγμα που είναι εφικτό να απαιτήσουμε , ( ενώ θεωρώ ανέφικτο και επικινδυνο στο εγγύς μέλλον την μετάβαση κατευθείαν στα ραβδωτα).
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top