Καλησπέρα σε όλους!
Είμαι ακρίτας και δεν με αγγίζουν τα νέα μέτρα, ούτε και τα διχαστικά σχόλια των πρωτευουσιάνων με τους σεβαστούς μισθούς και το υπεροπτικό ύφος, διότι, ως γνωστόν, μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια και οι ακρίτες από τον [κοινωνικοοικονομικό] αποκλεισμό. Άλλωστε, εμάς τους Έλληνες δεν θα ‘πρεπε να μας φοβίζει ο εγκλεισμός (lock down) αφού, δεκαετίες τώρα, ζούμε σε μια χώρα
απέραντο φρενοκομείο.
Η λαθροθηρία όμως είναι θέμα οικολογικής συνείδησης και όχι τόπου διαμονής. Ως γνωστόν, η φτώχια αμβλύνει τα ήθη, και το να γίνεις λαθροθήρας στο ακριτικό χωριό είναι τόσο εύκολο όσο να γίνεις στην Αθήνα πορτοφολάς, πρεζόνι και πουτάνα. Ο τόπος λοιπόν δεν καθορίζει την παραβατικότητα αλλά το είδος της, ενώ αυτός που είναι έτοιμος να υποπέσει, θα υποπέσει, και με την ηθική του γρήγορου πλουτισμού και του εύκολου κέρδους που έχει επικρατήσει, το ολίσθημα είναι σίγουρο. Χάνεις όμως τα λογικά σου και καταρρακώνεσαι όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι μηχανισμοί οι οποίοι έχουν αναλάβει την πάταξή της, είναι εκείνοι που ωφελούνται – με τον έναν ή τον άλλο τρόπο – περισσότερο απ’ όλους. Τα χειρότερα όμως τ’ ανακαλύπτεις όταν αποφασίζεις να την καταγγείλεις καταλήγοντας ν’ αναρωτιέσαι ποιος θα σε φυλάξει απ’ τους φύλακες.
Στην περίπτωσή μου, η ενημέρωση του προέδρου του ΚΣ μου για την καθημερινή και απροκάλυπτη, χειμερινή και καλοκαιρινή, χρόνια και διαρκή λαθροθηρία, είχε ως αποτέλεσμα την ενημέρωση – και μόνο – του λαθροθήρα για την ενημέρωση του προέδρου για τη δράση του και, εν τέλει, την ένταξή μου στα θηρεύσιμα είδη του.
Οι τηλεφωνικές μου κλήσεις για άμεση επέμβαση σε Αστυνομία, Θηροφυλακή, Δασαρχείο και Ομοσπονδία, καταγγέλλοντας διεξαγωγή live λαθροθηρίας απαγορευμένου είδους με σκυλιά δίωξης εντός των ορίων του χωριού, Αύγουστο μήνα μέρα μεσημέρι, έπεσαν στο κενό λόγω έλλειψης οχημάτων και απενεργοποιημένων κινητών. Οι ίδιες δηλαδή υπηρεσίες που σου λένε πως δεν μπορούν να ξεκολλήσουν τον κώλο τους απ’ την καρέκλα αν δεν υπάρχει καταγγελία, σε καθιστούν τζάμπα ρουφιάνο με όλες τις κοινωνικές επιπτώσεις αυτής της ρετσινιάς, αφού, στην Ελλάδα, η καταγγελία ισούται με ρουφιανιά, ακόμα κι αν καταγγέλλεις πως σου παίρνουν το ψωμί από τα χέρια. Ευχαριστώ όμως τους αστυνομικούς για τις προειδοποιήσεις που μου μετέφεραν μέσω κοινού γνωστού για την ασφάλειά μου στο βουνό.
Η κοινή διαπίστωση της πλήρους
γνώσης των φυλάκων και η ομολογία της αδυναμία τους , αναδεικνύει το πρόβλημα της αναποτελεσματικότητάς τους, της δεινής θέσης του απλού πολίτη, της διαφθοράς και της σαπίλας αυτού του φεουδαρχικού κατ’ ουσίαν κράτους και της κακώς εννοούμενης δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας που, αργά ή γρήγορα, διαποτίζει κάθε του όργανο: "κοιτάω τη δουλίτσα μου και αποφεύγω όσο με παίρνει να κάνω τη δουλειά μου", κάνοντάς το ν’ αδιαφορεί για τα αισθήματα της αδικίας, της αγανάκτησης, της ηττοπάθειας και της ματαίωσης που τρέφονται στους απλούς πολίτες. Δυστυχώς, ακόμα κι ο ανώτατος αξιωματούχος σ’ αυτό το σύστημα, αποτελείται – κυρίως – από στόμα, στομάχι και ορθό.
Παραθέτω απόσπασμα από ιστοσελίδα
φιλοζωικής οργάνωσης που περιγράφει γλαφυρά τα παραπάνω:
"
Σχετικά με τις Αναφορές προς αρμοδίους, σταματήσαμε να τις κάνουμε γιατί σπάνια έχουν αποτέλεσμα. Έχουμε καταγγελίες αναπάντητες εδώ και 20-25 χρόνια ! για παράνομο κυνήγι, παράνομη επίδειξη σκοτωμένων θηραμάτων (βλ φωτο). Είμαστε εξοργισμένοι από τη συγκάλυψη και διαπλοκή που υπάρχει στο θέμα της λαθροθηρίας, παρά τις αναφορές μας (που πάνε χαράμι). Καραμπινάτη είναι η περίπτωση του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών όπου οργιάζει η λαθροθηρία. Δεκάδες αναφορών με ονόματα και επ’ αυτοφώρω περιστατικά που υπέβαλαν οι φύλακες του Φορέα διαχείρισης Πρεσπών μένουν στα συρτάρια. Αντί των ενόχων, αυτουργών και διαπλεκόμενων, κάθισε στο σκαμνί ο Πρόεδρος της Οικολ. Κίνησης Λ. Τσικριτζής για συκοφαντική δυσφήμηση (!) επειδή δημοσιοποίησε το αίσχος των Πρεσπών. Για ποια διαδικασία και «δικαίωση» των αναφορών μιλάτε ?"
Πηγή:
https://www.zoosos.gr/ti-apantaei-oikologiki-kinisi-kozanis-ston-kynigetiko-syllogo-tis-periochis-vinteo/
Ποιος λοιπόν υποθάλπει τη λαθροθηρία και θρέφει τις αντικυνηγετικές οργανώσεις που δεν μπορούν να διαχωρίσουν τον κυνηγό από το λαθροθήρα; τα ευρωπαϊκά κονδύλια ή οι ίδιες σχετικές με την θήρα υπηρεσίες και δομές τις οποίες συνδράμουμε;
Οι άδειες πληρώνονται κανονικά, οι φύλακες πληρώνονται κανονικά, η αγορά δουλεύει κανονικά, οι μάζες χορταίνουν με θεάματα κανονικά, οι αιρετοί επανεκλέγονται κανονικά, η λαθροθηρία διεξάγεται κανονικά, οι τροβάδες γεμίζουνε κανονικά, η φύση βιάζεται κανονικά, οι κυνηγοί κυνηγούν κανονικά, το κυνήγι συρρικνώνεται κανονικά, ο αντικυνηγισμός γιγαντώνεται κανονικά, η ζωή συνεχίζεται κανονικά.
Που στρέφεσαι λοιπόν, ως πολίτης, όταν οι μηχανισμοί στους οποίους υποχρεούσαι να στραφείς, στην καλύτερη περίπτωση αδυνατούν και στη χειρότερη αρνούνται να κάνουν τη δουλειά τους;
Νομίζω πως, ήγγικεν η ώρα της κυνηγετικής ΜΚΟ και του σώματος εθελοντών θηροφυλάκων. Τι λέτε;
Εύχομαι υγεία και ψυχραιμία σε όλους, όχι όμως και υπομονή γιατί δηλώνει αδυναμία.
Υ.Γ.
Για όσους δεν θα μπορέσουν να ασκήσουν το φυσικό τους δικαίωμα στη φύση τουλάχιστον γι’ αυτόν το μήνα, προτείνω
αυτό το υποκατάστατο ως εναλλακτική, τόσο για τη μείωση του αισθήματος του εγκλεισμού όσο και τη διατήρηση της φόρμας.