K
kastoras
Σκέφτηκα να αφήσω το φόρουμ για σήμερα με την ιστορία του πρώτου μου λαγού.
Κυριακή 15 σεπτεμβρίου 2013. Επιτέλους η μεγάλη μέρα που περίμενα απο τα 16 έχει φτάσει. Είναι 3 τα χαράματα. Ολο το βράδυ δεν με έχει πιάσει ύπνος, ενώ όλες οι προσπάθεις που έχω κάνει να κοιμηθω σταματούν στα πρώτα 30 τους λεπτά.Το παιρνω αποφαση ότι δεν πρόκειται να κοιμηθώ και σηκώνομαι για έναν ελληνικό. Ξεκινώ να ντύνομαι και ετοιμάζω το γιλέκο με τα φυσίγγια που είχα πάρει όταν ήμουν στα 18 φαντάρος απο το Σουφλί.Το όπλο καινούργιο το είχα πάρει στις 28 φεβρουαρίου , τελευταία μέρα της τότε κυνηγετικής χρονιάς.Με το που το είχα πάρει έτραξα με τον πατέρα μου στο χωράφι με τα θερισμένα καλαμπόκια μας να ρίξω τις πρώτες του βολές. Η πρώτη τυχερή έριξε και ένα αγριοπερίστερο κάτω . Χέστηκα απο την χαρά μου.Επιστροφή στο ξημέρωμα. Η ώρα έχει περάσει και βρίσκομαι στην αυλή να ανεβοκατεβαίνω περιμένοντας το τήλ της ομάδας για να βγω στην κεντρική διαστάυρωση. Πράγματι στις 4 45 περιπου γίνεται το τηλεφώνημα. Απο την στιγμη που μπαίνω στο αμάξι ξεκινούν οι οδηγίες. Να μην βιάστείς να ρίξεις και να προσέχεις μην τουφεκίσεις τα σκυλιά.Πρόσεχε που θα ρίχνεις! ΟΥΥΥΦΦΦΦ επιτέλους φτασαμε στο κυνηγοτόπι. Μέρος Αλπικό με κέδρα.. παρακάρουμε και περιμένουμε. Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα και το χαμόγελό μου λάμπει στη νύχτα.Ξεκινάει να χαράσει σιγά σιγά και ρωτώ μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε?Γέλια απο τους βετεράνους...Περνάνε κάποια λεπτά και βγαίνουμε απο το αμάξι. Παίρνω ένα ε΄να ένα τα οπλα και τα δίνω στον δίνω στον θείο μου που έχει ρίξει το κάθισμα του τζιπ και στέκεται έξω. Μόλισ δώσω και το τελευταίο όπλο βγαίνω και εγω εξω.. Τα όπλα βγαίνουν αποι τις θήκες ενώ ο ξαδερφος μου βάζει τα κολλάρα στα σκυλιά..Η στιγμή έφτασε! το ρωσσάκι μου βγαίνει απο τη θήκη και αφού ακουστούν τα δυό του κλάκ, δύο φυσίγγια που είχα αγοράσει στο σου φλί με το γιλέκο γλιστρούν στις θαλάμες του . Ενα λαμβρο καφε 4αρι για αργή και ένα waidmansheil 4αρι έπειτα.... Η ώρα προχωρά και στα πρώτα 20 λεπτά σηκώνεται ο πρώτος! Πέφτει η τριάρα ,ο λαγός όμως όχι. Βρίσκομαι ψηλά και τα μάτια μου ρουφούν κάθε δευτερόλεπτο δράσης. Γαμώτο μας έφυγε. Συνεχίζουμε καιμετά απο 30 λεπτά περίπου σηκώνεται ο δεύτερος... Απάνω στου μπαμπά!!! Δυό τουφεκιές και ο λαγός φεύγεις.... Ο ξαδερφός μου κοπανιέται στην κυριολεξία με κάτι πέτρες.. χαχαχα!! μάλλον ήταν για κλάμματα...συνεχίζουμε αρκετά πιο πάνω... τα σκυλιά ψάχνουν καλα! Βρισκόμαστε σε ένα κυκλικό μέρος με κέδρα.. πλέον χαζεύω τη θέα όταν ξαφνικά ακούω δυο σκυλίσιες τσιριδες ξανα!! ε όχι! Σαρώνω το μέρος με τα μάτια μου και ξαφνικα΄τον βλέπψ αννάμεσα στα κέδρα στα 50 μέτρα μπροστά μου. Σηκώνω διστακτικά το όπλο όμως δεν ρίχνω.. πίσω στο βάθος είναι ο θείος μου. Ο λαγός συνεχίζει και 100 μετρα μπροστα μου πηδα κάτι βράχια και παίρνει τον κατήφορο... Δεν ξέρω πως αλλα σηκώνω το όπλο και ρίχνω την δεύτερη κάννη στο σημελιο όπου πέρασε ο λαγός...τρέχω με σπρίντ στο χείλος του κατήφορου και τι να δω.... ο λαγός γυρίζει απο δεξια και περνάει στα 35 μέτρα κάτω απο κει που βρίσκομαι.. Δεν το πιστευω! τρομαξε απο την τουφεκια και γύρισε πίσωωωω!!! Τον συμαδεύω και σκεφτομαι ότι έχω μόνο μία ευκαιρία μιας και η άλλη κάννη είναι ριγμένη! Τον συμμαδεύω και τον ακολουθω για αρκετα μέτρα γιατί απλά φοβάμαι να πατή την σκανδάλη! τελικά την πατώ και τάουυ!! ο λαγός κα΄νει κολοτούμπες... Δεν μπορώ να το πιστέψω.. οι άλλοι δεν έχουν καταλάβει τι έχει γίνει μιας και ο χρόνος μεταξύ των 2 τουφεκιών ήταν αρκετος.. Βλέπω τον ξάδερφο μακρυα και αρχιζω να ουρλιάζω τον πήρα!!!! Δεν μπορούν να το πιστέψουν.. τόσοι λαγοί και να χτυπήσει μόνο ο νέος?? Η ώρα έχει περάσει και πρέπει να φύγουμε.. τον λαγό μου τον κάναν δώρο ολόκληρο γιατί ήταν ο πρώτος μου.. Ηταν 1.5 κιλό φετινός.. Το επόμενο κυνήγι της τεταρτης το έχασα γιατί πήγα να δώσω το μάθημα για το οποίο θα πάω και άυριο καρδίτσα.. .ενα και με τυρανάει ακόμα..Ημουν πίσω για το κυνήγι του σαββάτου όμωας αυτό είναι μια άλλη ιστορία..
Κυριακή 15 σεπτεμβρίου 2013. Επιτέλους η μεγάλη μέρα που περίμενα απο τα 16 έχει φτάσει. Είναι 3 τα χαράματα. Ολο το βράδυ δεν με έχει πιάσει ύπνος, ενώ όλες οι προσπάθεις που έχω κάνει να κοιμηθω σταματούν στα πρώτα 30 τους λεπτά.Το παιρνω αποφαση ότι δεν πρόκειται να κοιμηθώ και σηκώνομαι για έναν ελληνικό. Ξεκινώ να ντύνομαι και ετοιμάζω το γιλέκο με τα φυσίγγια που είχα πάρει όταν ήμουν στα 18 φαντάρος απο το Σουφλί.Το όπλο καινούργιο το είχα πάρει στις 28 φεβρουαρίου , τελευταία μέρα της τότε κυνηγετικής χρονιάς.Με το που το είχα πάρει έτραξα με τον πατέρα μου στο χωράφι με τα θερισμένα καλαμπόκια μας να ρίξω τις πρώτες του βολές. Η πρώτη τυχερή έριξε και ένα αγριοπερίστερο κάτω . Χέστηκα απο την χαρά μου.Επιστροφή στο ξημέρωμα. Η ώρα έχει περάσει και βρίσκομαι στην αυλή να ανεβοκατεβαίνω περιμένοντας το τήλ της ομάδας για να βγω στην κεντρική διαστάυρωση. Πράγματι στις 4 45 περιπου γίνεται το τηλεφώνημα. Απο την στιγμη που μπαίνω στο αμάξι ξεκινούν οι οδηγίες. Να μην βιάστείς να ρίξεις και να προσέχεις μην τουφεκίσεις τα σκυλιά.Πρόσεχε που θα ρίχνεις! ΟΥΥΥΦΦΦΦ επιτέλους φτασαμε στο κυνηγοτόπι. Μέρος Αλπικό με κέδρα.. παρακάρουμε και περιμένουμε. Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα και το χαμόγελό μου λάμπει στη νύχτα.Ξεκινάει να χαράσει σιγά σιγά και ρωτώ μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε?Γέλια απο τους βετεράνους...Περνάνε κάποια λεπτά και βγαίνουμε απο το αμάξι. Παίρνω ένα ε΄να ένα τα οπλα και τα δίνω στον δίνω στον θείο μου που έχει ρίξει το κάθισμα του τζιπ και στέκεται έξω. Μόλισ δώσω και το τελευταίο όπλο βγαίνω και εγω εξω.. Τα όπλα βγαίνουν αποι τις θήκες ενώ ο ξαδερφος μου βάζει τα κολλάρα στα σκυλιά..Η στιγμή έφτασε! το ρωσσάκι μου βγαίνει απο τη θήκη και αφού ακουστούν τα δυό του κλάκ, δύο φυσίγγια που είχα αγοράσει στο σου φλί με το γιλέκο γλιστρούν στις θαλάμες του . Ενα λαμβρο καφε 4αρι για αργή και ένα waidmansheil 4αρι έπειτα.... Η ώρα προχωρά και στα πρώτα 20 λεπτά σηκώνεται ο πρώτος! Πέφτει η τριάρα ,ο λαγός όμως όχι. Βρίσκομαι ψηλά και τα μάτια μου ρουφούν κάθε δευτερόλεπτο δράσης. Γαμώτο μας έφυγε. Συνεχίζουμε καιμετά απο 30 λεπτά περίπου σηκώνεται ο δεύτερος... Απάνω στου μπαμπά!!! Δυό τουφεκιές και ο λαγός φεύγεις.... Ο ξαδερφός μου κοπανιέται στην κυριολεξία με κάτι πέτρες.. χαχαχα!! μάλλον ήταν για κλάμματα...συνεχίζουμε αρκετά πιο πάνω... τα σκυλιά ψάχνουν καλα! Βρισκόμαστε σε ένα κυκλικό μέρος με κέδρα.. πλέον χαζεύω τη θέα όταν ξαφνικά ακούω δυο σκυλίσιες τσιριδες ξανα!! ε όχι! Σαρώνω το μέρος με τα μάτια μου και ξαφνικα΄τον βλέπψ αννάμεσα στα κέδρα στα 50 μέτρα μπροστά μου. Σηκώνω διστακτικά το όπλο όμως δεν ρίχνω.. πίσω στο βάθος είναι ο θείος μου. Ο λαγός συνεχίζει και 100 μετρα μπροστα μου πηδα κάτι βράχια και παίρνει τον κατήφορο... Δεν ξέρω πως αλλα σηκώνω το όπλο και ρίχνω την δεύτερη κάννη στο σημελιο όπου πέρασε ο λαγός...τρέχω με σπρίντ στο χείλος του κατήφορου και τι να δω.... ο λαγός γυρίζει απο δεξια και περνάει στα 35 μέτρα κάτω απο κει που βρίσκομαι.. Δεν το πιστευω! τρομαξε απο την τουφεκια και γύρισε πίσωωωω!!! Τον συμαδεύω και σκεφτομαι ότι έχω μόνο μία ευκαιρία μιας και η άλλη κάννη είναι ριγμένη! Τον συμμαδεύω και τον ακολουθω για αρκετα μέτρα γιατί απλά φοβάμαι να πατή την σκανδάλη! τελικά την πατώ και τάουυ!! ο λαγός κα΄νει κολοτούμπες... Δεν μπορώ να το πιστέψω.. οι άλλοι δεν έχουν καταλάβει τι έχει γίνει μιας και ο χρόνος μεταξύ των 2 τουφεκιών ήταν αρκετος.. Βλέπω τον ξάδερφο μακρυα και αρχιζω να ουρλιάζω τον πήρα!!!! Δεν μπορούν να το πιστέψουν.. τόσοι λαγοί και να χτυπήσει μόνο ο νέος?? Η ώρα έχει περάσει και πρέπει να φύγουμε.. τον λαγό μου τον κάναν δώρο ολόκληρο γιατί ήταν ο πρώτος μου.. Ηταν 1.5 κιλό φετινός.. Το επόμενο κυνήγι της τεταρτης το έχασα γιατί πήγα να δώσω το μάθημα για το οποίο θα πάω και άυριο καρδίτσα.. .ενα και με τυρανάει ακόμα..Ημουν πίσω για το κυνήγι του σαββάτου όμωας αυτό είναι μια άλλη ιστορία..