Θεωρείς δηλαδή ότι η παρακάτω ποινή είναι ανάλογη των συνεπειών της συγκεκριμένης πράξης και κρίνεται αποτρεπτική;
https://dasarxeio.com/2020/07/29/84642/
Έτσι ακριβώς! Τα αίτια είναι πάντα πιο βαθιά απ΄ότι νομίζουμε.
Η λαθροθηρία δεν είναι παρά μόνο ένα πολύ μικρό μέρος της κορυφής του παγόβουνου, μόνο ένα μικρό κι "αθώο" σύμπτωμα αλλά πολύ σημαντικό ως ένδειξη. Η ασθένεια είναι η διαβρωτική φαυλότητα και η εκτεταμένη διαφθορά της ελληνικής κοινωνίας η οποία καλύπτεται για την ώρα κάτω από το ροζέ make-up της χαζοχαρούμενης θετικότητας, ενώ, η ατομική απομόνωση των μελών της με τη χαρακτηριστική αποστροφή προς το δυσάρεστο, την καθιστά μη ανιχνεύσιμη. Ένας μαχητικός δημοσιογράφος/ερευνητής θα μπορούσε να ξεσκεπάσει εύκολα μεγάλο μέρος αυτής της κατάστασης αλλά, γιγαντώθηκε τόσο πολύ το τέρας που ταΐζουμε δεκαετίες τώρα που η κάθε αποκάλυψη αντιστοιχεί σε εμπέδωση της ασύμμετρης απειλής και την αύξηση του τρόμου και της ανημπόριας του ήδη τρομοκρατημένου κι ανήμπορου ανθρωπάκου. Ο στίχος όμως «γιατί τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» μας λένε ότι μιλάει για διακόσια χρόνια μακριά. Μέσα σε τρεις δεκαετίες όμως η εκπαίδευση του ανταγωνισμού και της εξειδίκευσης, τα κεντρικά κανάλια της αποχαύνωσης και οι "Νέοι Ορίζοντες" του εξανδραποδισμού, κατάφεραν όσα δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα ο βούρδουλας και το σπαθί. Στην αρχή, απλά κάναμε βουτιές σε βόθρο με εικόνες, τώρα πνιγόμαστε στον πάτο του κι ο Τζιμάκος είναι πλέον μακαρίτης. Ένα πτώμα μοιάζει η ελληνική κοινωνία μετά τη marfin και το δημοψήφισμα. Ένα πτώμα με δέκα εκατομμύρια νεκρά κύτταρα, κυρίως εγκεφαλικά, που περιμένουν υπομονετικά την αποσύνθεσή τους, την απολύτρωσή τους, πλημμυρισμένα με τη φορμόλη του εθισμού.
Προσωπικά δεν έχω πια καμία εμπιστοσύνη σε κανένα θεσμό και πρόσωπο σε επίπεδο τουλάχιστον Περιφέρειας αφού, ακόμη και τα «σώματα ασφαλείας», όπως έχω ξαναγράψει, δεν είναι παρά οι σωματοφύλακες των τοπικών συμφερόντων, πολιτικών και οικονομικών, ή, μάλλον, κυρίως οικονομικών διότι εκεί πλέον καταλήγουν όλα, και σπεύδουν να εξαντλήσουν τα καθήκοντά τους σε κανένα ταλαίπωρο, όπως αναφέρει κι ο Λευτέρης παραπάνω, ενώ, ο κάθε "συμπολίτης" (ο οποίος με πλατύ χαμόγελο παραμονεύει πότε θα σκοντάψεις για να σε κανιβαλίσει), τρέμει στην ιδέα ότι θα χάσει την ασφάλεια του κελιού του και το καθημερινό συσσίτιο που λαμβάνει σε ατομικές μερίδες.
Σε όσους λοιπόν πιστεύετε ότι κάτι πια πρέπει να αλλάξει από αυτά που αντιλαμβάνεστε κι ας πονέσει, προτείνω την άμεση και ανεξάρτητη προσωπική σας επικοινωνία για κοινή, ανεξάρτητη και συντονισμένη δράση και αντίδραση, είτε πρόκειται για τη λαθροθηρία, είτε για το πλιάτσικο του Δημοσίου, είτε για την κακοποίηση της Λογικής και της Αισθητικής μας και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητάς μας. Σχήματα και προσχήματα έχουν αποτύχει ολοκληρωτικά.
