καπιστρι και καθαρισα
Μοναχικότητα και κυνήγι. Άρις Χελάς.
- Thread starter teo66
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ωραίο άρθρο και νομίζω ότι όλοι ταυτιζόμαστε με κάποια σημεία του.
Σίγουρα μου είναι εξίσου εκνευριστικό το να μαζεύονται παρέες και να γίνεται φασαρία στο βουνό. Το μοναχικό κυνήγι προσφέρεται και για περισυλλογή και για ουσιαστικότερη επαφή με τη φύση.
Άρη θυμάσαι, είχα κάνει την παρατήρηση ότι στο βουνό είμαστε πάντα τουλάχιστον 3, δεν ήξερα ότι είχες ήδη δημοσιεύσει αυτό το άρθρο! Είμαι σίγουρος ότι είσαι σε θέση να γνωρίζεις τους πιθανούς κινδύνους, εγώ ήθελα μόνο να τονίσω ότι το "βουνό = 3" είναι και ορειβατικός κανόνας, πέρα από τις θεωρητικές απόψεις που μπορεί να εκφράζει ο καθένας. Και φυσικά δεν είναι μόνο το βουνό.. πρόσφατα ήμουν μόνος σε μία τεράστια ρεματιά στα Γρεβενά, σήμα κινητού δεν πιάνει ούτε για πλάκα και περπατώντας είδα τεράστια ίχνη αρκούδας στη λάσπη, που μάλιστα είχε ακολουθήσει την ίδια διαδρομή... μαγική η μοναχικότητα αλλά.. θέλει και προσοχή.
Σίγουρα μου είναι εξίσου εκνευριστικό το να μαζεύονται παρέες και να γίνεται φασαρία στο βουνό. Το μοναχικό κυνήγι προσφέρεται και για περισυλλογή και για ουσιαστικότερη επαφή με τη φύση.
Άρη θυμάσαι, είχα κάνει την παρατήρηση ότι στο βουνό είμαστε πάντα τουλάχιστον 3, δεν ήξερα ότι είχες ήδη δημοσιεύσει αυτό το άρθρο! Είμαι σίγουρος ότι είσαι σε θέση να γνωρίζεις τους πιθανούς κινδύνους, εγώ ήθελα μόνο να τονίσω ότι το "βουνό = 3" είναι και ορειβατικός κανόνας, πέρα από τις θεωρητικές απόψεις που μπορεί να εκφράζει ο καθένας. Και φυσικά δεν είναι μόνο το βουνό.. πρόσφατα ήμουν μόνος σε μία τεράστια ρεματιά στα Γρεβενά, σήμα κινητού δεν πιάνει ούτε για πλάκα και περπατώντας είδα τεράστια ίχνη αρκούδας στη λάσπη, που μάλιστα είχε ακολουθήσει την ίδια διαδρομή... μαγική η μοναχικότητα αλλά.. θέλει και προσοχή.
Τυχεροι οσοι τον περνετε παρεα μαζι γατακια
Και καλη παρεα και χιουμορ και καθολου ζηλιες και κοντρες και απορτ και live foodys μενου με τις καλυτερες ταβερνες και βιτρινες σε καθε χωριο
εεε οκ ολα αυτα αξιζουν καμια φαπα που μπορει να φατε μετα απο 7 κλαμπανια και μια χυλοπιτα απο την τσιχλα
………………..
Τα παντα θελουν προσοχη και συναιση παιδες
ουτε η παρεα σημαινει απολυτα ασφαλεια ουτε και το να ριψοκινδευω μονος περαν του κανονικου ειναι συνετο
Αλλο το μοναχικο κυνήγι αλλο το να μην εχω επιγνωση κινδυνου και δυνατοτητων
Σημασια εχει να χουμε το νου μας
Καποια κυνηγια οι μοναχικοι παντα μονοι μας θα τα κανουμε οπως και να γινει
Αυτο που αλλαζει ειναι το ρισκο που περνουμε και η προβλεψη του κινδυνου που γινεται μεγαλυτερη
Μην ξεχνάτε ότι όλοι σχεδόν πατάμε στο βουνό από πιτσιρίκια.
Κάτι σκαμπαζουμε για να είμαστε ακόμα όρθιοι και αρτιμελείς.
Κάτι σκαμπαζουμε για να είμαστε ακόμα όρθιοι και αρτιμελείς.
Όταν μιλάς ξερά με την λογική μπροστά σηκώνεις τρίχες...Τυχεροι οσοι τον περνετε παρεα μαζι γατακια
Και καλη παρεα και χιουμορ και καθολου ζηλιες και κοντρες και απορτ και live foodys μενου με τις καλυτερες ταβερνες και βιτρινες σε καθε χωριο
Το κυνήγι ξεκινάει από την ώρα που θα αντικρίσω τους φίλους μου αξημερωτα και θα πέσουν τα πρώτα πειράγματα.Στο ταξίδι όπου στο αυτοκίνητο γίνεται της Πόπης από γέλια.Στο καρτέρι μόνος θα κάνω την ψυχοθεραπεία μου,την αυτοκριτική μου, σχέδια και όνειρα.Ξερω όμως όταν πατήσω τη λάθος σαθρή πέτρα όσο έμπειρος και αν είμαι θα υπάρχει κάποιος.Στο χωριό μου υπάρχει και η ατάκα "όλοι μαζί και ο ψωριαρης μόνος του".
Να το χωρίσω σε ενότητες και να απαντήσω
Δεν διαφωνω για τα καλα της παρεας αδερφε
Ουτε και για την ασφαλεια που προσφερει
Αλλα σαν αυτο που περνω μονος μου σε καποια κυνηγια με τα σκυλια μου δεν υπαρχει
Δεν ειναι για ολα τα κυνηγια αλλα καποια ετσι τα κανω και ετσι γουσταρω να τα κανω
Εκτος και αν βρεθει παρεα να ταιριαζουμε για να τα χαιρομαστε μαζι
Μου εχει τυχει να κυνηγω παρεα με ατομο
Για δευτερη σεζον
Επειδη στην δευτερη σεζον ειχα περισσοτερες επιτυχιες
Στο πονταρισμα των ζωων
Ενω συμφωνουμε πως θα ανεβουμε για να ριξουμε ατην φερμα και ξεκιναμε
Κανει τον γυρο της πλευρας και βγαινει απεναντι απο τα σκυλια και εμενα
Και με το που φευγουν τα πουλια ριχνει σε εμας(σκυλια και εμενα)!
Για να παρει σιγουρα θηραμα να κε φτασει σε αριθμο μεχρι την μερα εκεινη
Μου εχει τυχει να παρω μαζι φιλο
Εξαιρετικο παιδι
Το καλυτερο!
Μεζεκλης
Αστεια καλαμπουρι τρομερο
Αλλα στην
Μουρμουρα νικαει ανετα μια εντεκαδα γυναικια με ταυτοχρονη περιοδο!
Τον βαζω στο δικο μου καρτερι που περναγαν τα πουλια
Σηκωμετε και παει σε αλλο
Πανω σου τιποτα πανω σου τιποτα τον περνω τηλ ηρθα πιο κατω
Ρε πηγαινε παλι πισω
Βαριεμαι να περπαρησω
Μετα βαριεμαι δεν εχει
Οταν τελειωσε το πανηγυρι με επριξε γιατι δεν πηγε παλι πισω εκει που τον εβαλα
Πηγα σπιτι με ενα κεφαλι ναααα απο το πολυ μουρμουρητο και τις 3000 φορες που ακουσα την λεξη βαριεμαι
Απαικτη η παρεα αλλα εκτος και αν βρεις την ιδανικη, συχνα εχεις αναγκη να κανεις καποια κυνηγια μονος σου
Ειδικα με σκυλια!
Δηλαδή όσοι πάνε μόνοι τους θεωρούνται ψωριαρηδες;
Ο βάλτος είναι ένα κεφάλαιο μόνος του καμία σχέση με τα υπόλοιπα μέρη που κυνηγάμε.θυμήθηκα τώρα είχα να δω αρκετό καιρό έναν φίλο ,τον χρειάστηκα κάτι και βρεθήκαμε μεταξύ των πολλών και των διαφόρων συζητήσεων μου λέει,φίλε δεν άκουσες τι έπαθα.Το διαταυτα κυνηγά συχνά μόνος αλλά και με παρέα ,σε ένα μπεκατσοκυνήγι με φίλο του άλλον αφού βγήκαν από το αμάξι και χωρίστηκαν σε διαφορετικές κατευθύνσεις μετά από κάνα δίωρο άρχισε να τον ψάχνει τηλ τίποτε γυρνώντας στο αυτοκίνητο πριν φτάσει βλέπει το πορτοκαλί γιλέκο απέναντι στη πλαγιά ούτε 200 μέτρα από το αμάξι(σημαντικό το φωσφορίζον χρώμα) πάει και ο φίλος του ήταν νεκρός από καρδιά στο ξεκίνημα μόλις χώρισαν έμεινε ο άνθρωπος .Βλέπετε περιστατικό.που ενώ ήταν δύο δεν μπόρεσε να κάνει κάτι ο δεύτερος απλά το να βρει και αυτό από το γιλέκο τον φίλο του .Μου λέει πάντως μόνος κυνήγι δεν ξαναπάω φίλε .Συνταρακτικό γεγονός .Σημασία έχει η πρόληψη και μόνοι και με παρέα θα κυνηγήσουμε δεν έχει νόημα η αντιπαράθεση προσοχή θέλει πρόληψη και ρίσκα με μέτρο όσο γίνετε αυτό.Δεν θα κλειστούμε σπίτι επειδή κάναμε παιδιά αλλά δεν θα βάζουμε και την ασφάλεια μας παρακάτω από οτιδήποτε και αν είναι αυτό γιατί δεν είναι μόνο οι υποχρεώσεις απέναντι στην οικογένεια είναι ο σεβασμός απέναντι στη ζωή την δική μας που κάποιος άλλος μας την έδωσε και εμάς .
πριν τρεις μερες σε απογευματινο καρτερι παρα πολυ κοντα μου αρχισαν να ουρλιαζουν τσακαλια.Εγω ημουν με τον σκυλο μου τον σπρινγκερα.Δεν φοβηθηκα για μενα αλλα για το σκυλι.Εριξα ενα πυροβολισμο προς το μερος τους εκφοβιστικο χωρις να εχω δει που ειναι και εξαφανιστηκαν.Δεν ξερω αν πρεπει να ανησυχω αλλα δεν παυει να ειναι αγελη και τι μπορει να συμβει.Ακουω γνωμες.
Το κείμενο του Αρη με εκφράζει απόλυτα αφού τα μοναχικά κυνήγια έχουν γίνει βίωμα και για μένα από πολλά χρόνια πριν. Για να μην πω απ όταν άρχισα να κυνηγάω. Εξαίρεση αυτες οι φορές που πηγαίναμε για τσίχλες με την παρεα από εδώ, από την Αθήνα και κάποιες άλλες ,αλλά λίγες φορές που θα είμαι με παρέα κάπου πιο μακριά
Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές το φτάνω στα άκρα. Ομως δεν θέλω να το σκέφτομαι ωστε να με απασχολεί ,να μου προσθετει σκεψεις ,προβληματισμους και να μου χαλάει το κυνηγι και την ψυχολογία. Έχω κάνει στη Ηπειρο 15ημερα, που κάθε πρωί σηκωνόμουνα πότε τρεις και πότε τέσσερις για να κάνω από 150 ή 200 χιλιόμετρα διαδρομές σε δύσκολους ορεινούς αλλα και εθνικούς δρόμους και το βράδυ να γυρίζω στο σπίτι στις 10 και ξανά την επόμενη το πρωί το ίδιο και ξανά και ξανά. Τι να πρωτοθυμηθώ . Από Τζουμέρκα Ηγουμενίτσα ,επιστροφή στα Τζουμέρκα , το πρωί στην Κόνιτσα , την επόμενη μέρα ξανά από τα Τζουμέρκα στο ανατολικό Ζαγόρι και πολλά άλλα και αντε παλι από την αρχή. Αλλά και ενδιάμεσα πάλι μόνος μου κυνηγούσα στην περιοχή μου . Απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Θυμαμαι πριν λιγα χρόνια για φάσσες, που κατεβαινα γκρεμούς με σχοινιά. Θυμαμαι αλλη μία φορά που ήμουνα στη Σαγιάδα από το ξημέρωμα μέχρι που νύχτωσε μέσα στο νερό , χωρις να υπάρχει ψυχη τριγυρω ,με κεραυνούς και με πάρα πολύ δυνατή βροχή κατα διαστήματα. Ακομη και για καμιά πέρδικα που τραβιέμαι μόνος σε απότομες πλαγιές και γκρεμούς.
Είναι φορές που σε κάποια μέρη ,είχα την αισθηση οτι ήμουν ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη. Η μοναχικότητα αυτή στην αγαπημένη μας δραστηριότητα ,εμένα προσωπικά μου χαρίζει μία ψυχική εφορία ,μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και ηρεμίας, αφού είμαι μακριά από την καθημερινότητα και τους περιορισμους της ,τα πρέπει και δεν πρέπει.
Είναι πολλές οι φορές που έχω δεχτεί το ερώτημα γιατί το κάνω αυτό. Δεν καταλαβαίνω ότι είναι επικίνδυνο ; οτι δεν θα ήταν καλύτερα να είμαι με κάποιον άλλον παρέα ; Οι απαντήσεις είναι πολλές και ποικίλες στα συγκεκριμένα ερωτήματα.
Αυτή η μοναχικότητα σε συνδιασμό μερικές φορές με ακραίες καταστασεις , εξιτάρει το μυαλό μου στην κυριολεξία. Και όσο απόμακρα είμαι απο χωριά ,ανθρώπους και οτι δήποτε ανθρώπινο το κάνει ακομη καλύτερο.
Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές το φτάνω στα άκρα. Ομως δεν θέλω να το σκέφτομαι ωστε να με απασχολεί ,να μου προσθετει σκεψεις ,προβληματισμους και να μου χαλάει το κυνηγι και την ψυχολογία. Έχω κάνει στη Ηπειρο 15ημερα, που κάθε πρωί σηκωνόμουνα πότε τρεις και πότε τέσσερις για να κάνω από 150 ή 200 χιλιόμετρα διαδρομές σε δύσκολους ορεινούς αλλα και εθνικούς δρόμους και το βράδυ να γυρίζω στο σπίτι στις 10 και ξανά την επόμενη το πρωί το ίδιο και ξανά και ξανά. Τι να πρωτοθυμηθώ . Από Τζουμέρκα Ηγουμενίτσα ,επιστροφή στα Τζουμέρκα , το πρωί στην Κόνιτσα , την επόμενη μέρα ξανά από τα Τζουμέρκα στο ανατολικό Ζαγόρι και πολλά άλλα και αντε παλι από την αρχή. Αλλά και ενδιάμεσα πάλι μόνος μου κυνηγούσα στην περιοχή μου . Απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Θυμαμαι πριν λιγα χρόνια για φάσσες, που κατεβαινα γκρεμούς με σχοινιά. Θυμαμαι αλλη μία φορά που ήμουνα στη Σαγιάδα από το ξημέρωμα μέχρι που νύχτωσε μέσα στο νερό , χωρις να υπάρχει ψυχη τριγυρω ,με κεραυνούς και με πάρα πολύ δυνατή βροχή κατα διαστήματα. Ακομη και για καμιά πέρδικα που τραβιέμαι μόνος σε απότομες πλαγιές και γκρεμούς.
Είναι φορές που σε κάποια μέρη ,είχα την αισθηση οτι ήμουν ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη. Η μοναχικότητα αυτή στην αγαπημένη μας δραστηριότητα ,εμένα προσωπικά μου χαρίζει μία ψυχική εφορία ,μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και ηρεμίας, αφού είμαι μακριά από την καθημερινότητα και τους περιορισμους της ,τα πρέπει και δεν πρέπει.
Είναι πολλές οι φορές που έχω δεχτεί το ερώτημα γιατί το κάνω αυτό. Δεν καταλαβαίνω ότι είναι επικίνδυνο ; οτι δεν θα ήταν καλύτερα να είμαι με κάποιον άλλον παρέα ; Οι απαντήσεις είναι πολλές και ποικίλες στα συγκεκριμένα ερωτήματα.
Αυτή η μοναχικότητα σε συνδιασμό μερικές φορές με ακραίες καταστασεις , εξιτάρει το μυαλό μου στην κυριολεξία. Και όσο απόμακρα είμαι απο χωριά ,ανθρώπους και οτι δήποτε ανθρώπινο το κάνει ακομη καλύτερο.
σε τι ηλικια τα εκανες αυτα?Το κείμενο του Αρη με εκφράζει απόλυτα αφού τα μοναχικά κυνήγια έχουν γίνει βίωμα και για μένα από πολλά χρόνια πριν. Για να μην πω απ όταν άρχισα να κυνηγάω. Εξαίρεση αυτες οι φορές που πηγαίναμε για τσίχλες με την παρεα από εδώ, από την Αθήνα και κάποιες άλλες ,αλλά λίγες φορές που θα είμαι με παρέα κάπου πιο μακριά
Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές το φτάνω στα άκρα. Ομως δεν θέλω να το σκέφτομαι ωστε να με απασχολεί ,να μου προσθετει σκεψεις ,προβληματισμους και να μου χαλάει το κυνηγι και την ψυχολογία. Έχω κάνει στη Ηπειρο 15ημερα, που κάθε πρωί σηκωνόμουνα πότε τρεις και πότε τέσσερις για να κάνω από 150 ή 200 χιλιόμετρα διαδρομές σε δύσκολους ορεινούς αλλα και εθνικούς δρόμους και το βράδυ να γυρίζω στο σπίτι στις 10 και ξανά την επόμενη το πρωί το ίδιο και ξανά και ξανά. Τι να πρωτοθυμηθώ . Από Τζουμέρκα Ηγουμενίτσα ,επιστροφή στα Τζουμέρκα , το πρωί στην Κόνιτσα , την επόμενη μέρα ξανά από τα Τζουμέρκα στο ανατολικό Ζαγόρι και πολλά άλλα και αντε παλι από την αρχή. Αλλά και ενδιάμεσα πάλι μόνος μου κυνηγούσα στην περιοχή μου . Απο το πρωί μέχρι το βράδυ. Θυμαμαι πριν λιγα χρόνια για φάσσες, που κατεβαινα γκρεμούς με σχοινιά. Θυμαμαι αλλη μία φορά που ήμουνα στη Σαγιάδα από το ξημέρωμα μέχρι που νύχτωσε μέσα στο νερό , χωρις να υπάρχει ψυχη τριγυρω ,με κεραυνούς και με πάρα πολύ δυνατή βροχή κατα διαστήματα. Ακομη και για καμιά πέρδικα που τραβιέμαι μόνος σε απότομες πλαγιές και γκρεμούς.
Είναι φορές που σε κάποια μέρη ,είχα την αισθηση οτι ήμουν ο μόνος άνθρωπος στον πλανήτη. Η μοναχικότητα αυτή στην αγαπημένη μας δραστηριότητα ,εμένα προσωπικά μου χαρίζει μία ψυχική εφορία ,μία αίσθηση απόλυτης ελευθερίας και ηρεμίας, αφού είμαι μακριά από την καθημερινότητα και τους περιορισμους της ,τα πρέπει και δεν πρέπει.
Είναι πολλές οι φορές που έχω δεχτεί το ερώτημα γιατί το κάνω αυτό. Δεν καταλαβαίνω ότι είναι επικίνδυνο ; οτι δεν θα ήταν καλύτερα να είμαι με κάποιον άλλον παρέα ; Οι απαντήσεις είναι πολλές και ποικίλες στα συγκεκριμένα ερωτήματα.
Αυτή η μοναχικότητα σε συνδιασμό μερικές φορές με ακραίες καταστασεις , εξιτάρει το μυαλό μου στην κυριολεξία. Και όσο απόμακρα είμαι απο χωριά ,ανθρώπους και οτι δήποτε ανθρώπινο το κάνει ακομη καλύτερο.
Και σε μένα,παρακαλώ!
τρελαρααααααΟσο μεγαλ4ωνα έκανα και χειρότερα. . Αυτά που περιγραφω ειναι σχετικα φρέσκα , σε ηλικια ανω των 50. Αλλά και τώρα τα ιδια κανω
μαζισουυυυ
Δεν υπάρχει χώρος για διαφωνία , η παρέα στο κυνήγι στο ψαροντούφεκο και σε πολλές δραστηριότητες έχει τα θετικά στο θέμα ασφάλειας , είναι δεδομένο αυτό !!!
Και η οδήγηση μοτοσικλέτας είναι επικίνδυνη στους ελληνικούς δρόμους , αλλά πολλοί από εμάς λατρεύουμε και οδηγούμε μηχανή από πιτσιρίκια …
Φοράμε κράνος οδηγούμε συνετά αλλά πάλι κορώνα γράμματα παίζουμε την επιστροφή μας σπίτι .
Έτσι κάπως είναι και στο βουνό . Καλά ρούχα , λίγα εφόδια (νερό φαΐ , φακός , μαχαίρι κλπ ) ενημέρωση κάποιου για την περιοχή που θα κινηθούμε και το χρονοδιάγραμμα τις επιστροφής μας και έξω από την πόρτα . Δεν μπορώ να ζω σε μια γυάλα .
Δεν είναι η εξοδος στο βουνό η κάρπωση θηράματος το βασικό ζητούμενο για εμένα , είναι η διανυκτέρευση στην σκηνή , η φωτιά , η ηρεμία , η καλή παρέα όταν υπάρχει κλπ
Όλα αυτά εμπεριέχουν κάποιο στατιστικό ρίσκο που είμαι διατεθημένος να πάρω τηρώντας όσους κανόνες ασφάλειας μπορώ …
Και η οδήγηση μοτοσικλέτας είναι επικίνδυνη στους ελληνικούς δρόμους , αλλά πολλοί από εμάς λατρεύουμε και οδηγούμε μηχανή από πιτσιρίκια …
Φοράμε κράνος οδηγούμε συνετά αλλά πάλι κορώνα γράμματα παίζουμε την επιστροφή μας σπίτι .
Έτσι κάπως είναι και στο βουνό . Καλά ρούχα , λίγα εφόδια (νερό φαΐ , φακός , μαχαίρι κλπ ) ενημέρωση κάποιου για την περιοχή που θα κινηθούμε και το χρονοδιάγραμμα τις επιστροφής μας και έξω από την πόρτα . Δεν μπορώ να ζω σε μια γυάλα .
Δεν είναι η εξοδος στο βουνό η κάρπωση θηράματος το βασικό ζητούμενο για εμένα , είναι η διανυκτέρευση στην σκηνή , η φωτιά , η ηρεμία , η καλή παρέα όταν υπάρχει κλπ
Όλα αυτά εμπεριέχουν κάποιο στατιστικό ρίσκο που είμαι διατεθημένος να πάρω τηρώντας όσους κανόνες ασφάλειας μπορώ …
Attachments
John Rambo!Οσο μεγαλ4ωνα έκανα και χειρότερα. . Αυτά που περιγραφω ειναι σχετικα φρέσκα , σε ηλικια ανω των 50. Αλλά και τώρα τα ιδια κανω
