Με αφορμή την αναφορά στα Suhl, παραπάνω, ανεβάζω φωτο από το πως κατεληξε το κοντάκι από το δικό μου Suhl. Με το κοντάκι όπως το βλέπουμε, τουφεκάω όπου βλέπω, μιά που είναι ακριβώς στα μέτρα μου - άλλωστε έχει μηχανισμό ρύθμισης - , αλλά ... ακόμα και τώρα που η τσόντα στο χτένι είναι (περίπου), στο χρώμα του υπόλοιπου κοντακιού ... δεν ξετρελάθηκα κιόλας. Θεωρώ ότι ακόμα υπάρχει ... ανορθογραφία ( έστω και μικρότερη από πριν).
Οπως και να' χει το οπλάκι είναι έτοιμο για τον χειμώνα. Αν πάει καλά θα διεκδικήσει ένα από τα σετ τουρκικης καρυδιάς που περιμένω οσονούπω.
Καλά ας κρατήσουμε και καμιά πισινή γιατί ακόμα δεν ξέρουμε ποιός θα είναι ο νέος υπουργός περιβάλλοντος.
ΥΓ: η φωτογράφιση έγινε στα καρφιά που κρεμάμε παραδοσιακά τους λαγούς - εξ ου και τα σύρματα - για το γδάρσιμο με συμβολισμό και παραπομπή ε !!!