Ομως δεν ανησυχήσαμε ιδιαιτέρως και συνεχίζαμε ακάθεκτοι να το διασκεδάζαμε .....
Ο Γκρισίνο αφού έφαγε δυο προβατίνες ,ήπιε τα κρασιά του και ήρθε σε κέφι. Αυτό που περίμενε πια ήταν το δεύτερο ημίχρονο που θα έπαιζε με την πίτα.
Κάποια στιγμή αφού είχε έρθει η ώρα , έσκασε μύτη ο bill με το τεράστιο κουτί που είχε την πίτα.
Ναι εσένα το λέω ,κοίτα και λίγο πιο ψηλά ........
Η πίτα κόβεται ,μοιράζεται και το τυχερό φλουρί πέφτει στο τυχερό ζευγάρι .Ευτυχώς γιατί το είχα μεγάλο άγχος
Το ρεσιτάλ δίνεται σταθερά από το ίδιο άτομο.Τον έναν και μοναδικό Γκρισίνο .Ο οποίος καταβροχθίζει το κομμάτι του σε χρόνο απίστευτο.
Η κατάσταση δείχνει να εχει ξεφύγει απο πολλούς ,όμως ο φακός έχει καρφωθεί στο ενα και μοναδικό μοντέλο.
Στην συνέχεια ακολουθεί και η κλήρωση .Απο τους παρευρισκόμενους δυο ήταν οι τυχεροί .
Ο ένας ήταν ο john ο βαμβακερός και ο άλλος ο Φιλιππας ο οποίος το διασκέδασε ,χορευοντας ακόμη και έξω απο το μαγαζί.
Τα διαδικαστικά επιτελούς τελειώνουν .Το πιόμα συνεχίζεται άφθονο και το κέφι στα ύψη........
Πίσω απο την πλάτη μας ,περίεργες συναλλαγές έδιναν και έπαιρναν ,αλλά δεν μας καιγόταν και καρφί κοινώς .
Ετσι κι αλλιώς πάντα κάτι τέτοιο γίνεται
Με τα πολλά η ώρα πήγε 2 και δεν το καταλάβαμε πως.Σιγά σιγα το μαγαζί άδειαζε και τα ποτήρια άρχισαν να βαραίνουν αλλά όχι να παραδίνονται.
Μετά απο λίγο ο σεφ άναψε τσιγάρο. Αυτό σήμαινε και το τέλος της βραδιάς. Όπως και στις κουζίνες των καλών Γαλλικών εστιατορίων άλλωστε . .buy.
Όμως κάποτε όλα τελειώνουν. Μέτα απο μια πραγματικά πολύ όμορφη βραδιά ,με πολύ κουβέντα,τραγούδι,πιόμα και γέλιο και
αφού η ώρα πήγε δυόμιση , αναχωρήσαμε όλοι ,ανανεώνοντας το ραντεβού για την επόμενη συνάντησή μας .
