μακραν ο μεγαλυτερος ολων και μην ξεχναμε τι εχει κανει για πολλους στη χωρα του.παρα πολυ αδικος ο χαμος του αλλα δεν ειναι και ο μονος που πηγε αδικα.πραγματικα ενας απο τους μεγαλυτερους ολων των εποχων
Σαν Σήμερα...
- Thread starter Hunterslife Team
- Ημερομηνία δημιουργίας
Είχα την ευκαιρία να τον δω αρκετές φορές .
Τελευταία ήταν τον Αύγουστο του 1986 στο Hungaroring .Πραγματικά ο άνθρωπος έκανε απίστευτα πράγματα στο μονοθέσιο ......και να σκεφτείς ότι τότε τα αυτοκίνητα ήταν διαφορετικά , χωρίς τα σημερινά συστήματα ασφαλείας και χωρίς περιορισμούς , ήταν και turbo.
14 Μαίου 1920: η απελευθέρωση της Θράκης και η ενσωμάτωσή της στην Ελλάδα
http://www.ethraki.com/index.php/thrace/item/9487-14-maiou-apeleutherosi-thrakis-istoria
http://www.ethraki.com/index.php/thrace/item/9487-14-maiou-apeleutherosi-thrakis-istoria
Last edited:
Κάτι που ξεχάστηκε χθες...
Σαν σήμερα....
Στίς 7 Ιουλίου το 1936,γεννήθηκε Ο «Αρχάγγελος της Κρήτης» Νίκος Ξυλούρης στο ορεινό χωριό Ανώγεια Μυλοποτάμου Ρεθύμνου από οικογένεια με μουσικήπαράδοση και πολλούς λυράρηδες Τα πρώτα χρόνια στα κατεστραμμένα απο τούς Γερμανούς Ανώγια είναι φτωχικά και δύσκολα για την οικογένεια του Νίκου Ξυλούρη, όπως και για όλους τους συγχωριανούς του. Ο ίδιος φεύγει για το Ηράκλειο, για να μάθει γράμματα. Το σχολείο, όμως, του είναι μάλλον αγγαρεία και ήδη έχει δείξει την κλίση του στη μουσική.Οι καλοί φίλοι που έχει αποκτήσει στο Ηράκλειο τον βοηθούν, οργανώνοντας γλέντια, και το όνομά του αρχίζει σιγά - σιγά να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό.Ο Νίκος συνεχίζει την ανοδική του πορεία , βγάζει τον πρώτο του δίσκο με την εταιρία "Οντεόν" που έχει τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά" Ο δίσκος είχε επιτυχία και έτσι η εταιρία του τον βοηθάει να κάνει κι άλλους δίσκους, βγάζοντας τον από τις δύσκολες μέρες. Το 1966 το κράτος επιλέγει και στέλνει τον Νίκο Ξυλούρη σε φολκλορικό διαγωνισμό στο Σαν Ρέμο οπού ανάμεσα από δεκάδες συγκροτήματα ο Ελληνας λυράρης παίρνει το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία του στο συρτάκι που έπαιξε με την λύρα.
Το 1967, επί δικτατορίας, ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο, τον "Ερωτόκριτο" .Δύο χρόνια αργότερα κάνει την πρώτη του επίσημη δοκιμαστική εμφάνιση του στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι". Ο κόσμος τον αποθεώνει και ο Νίκος Ξυλούρης αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Μετά τα κέντρα και τις μπουάτ, έρχεται το θέατρο. Το καλοκαίρι του 1973 η αξέχαστη Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανεβάζουν το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Ο Νίκος Ξυλούρης δίνει τον καλύτερο εαυτό του και τα ταμεία δεν προλαβαίνουν να κόβουν εισιτήρια. Η παράσταση μένει σταθμός στην καλλιτεχνική καριέρα του Νίκου Υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες φωνές της σύγχρονης Ελλάδας, ένας καλλιτέχνης που το όνομά του έχει ξεφύγει από τα στενά όρια της Κρήτης και έχει συνδεθεί με την έννοια του αγώνα και της επανάστασης. Η κληρονομιά του δεν είναι μόνο τα τραγούδια του αλλά και η γενικότερη παρουσία του στα καλλιτεχνικά, κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, σε ταραγμένες εποχές για τον τόπο μας.!!!
Σαν σήμερα....
Στίς 7 Ιουλίου το 1936,γεννήθηκε Ο «Αρχάγγελος της Κρήτης» Νίκος Ξυλούρης στο ορεινό χωριό Ανώγεια Μυλοποτάμου Ρεθύμνου από οικογένεια με μουσικήπαράδοση και πολλούς λυράρηδες Τα πρώτα χρόνια στα κατεστραμμένα απο τούς Γερμανούς Ανώγια είναι φτωχικά και δύσκολα για την οικογένεια του Νίκου Ξυλούρη, όπως και για όλους τους συγχωριανούς του. Ο ίδιος φεύγει για το Ηράκλειο, για να μάθει γράμματα. Το σχολείο, όμως, του είναι μάλλον αγγαρεία και ήδη έχει δείξει την κλίση του στη μουσική.Οι καλοί φίλοι που έχει αποκτήσει στο Ηράκλειο τον βοηθούν, οργανώνοντας γλέντια, και το όνομά του αρχίζει σιγά - σιγά να γίνεται γνωστό στο ευρύ κοινό.Ο Νίκος συνεχίζει την ανοδική του πορεία , βγάζει τον πρώτο του δίσκο με την εταιρία "Οντεόν" που έχει τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά" Ο δίσκος είχε επιτυχία και έτσι η εταιρία του τον βοηθάει να κάνει κι άλλους δίσκους, βγάζοντας τον από τις δύσκολες μέρες. Το 1966 το κράτος επιλέγει και στέλνει τον Νίκο Ξυλούρη σε φολκλορικό διαγωνισμό στο Σαν Ρέμο οπού ανάμεσα από δεκάδες συγκροτήματα ο Ελληνας λυράρης παίρνει το πρώτο βραβείο για την ερμηνεία του στο συρτάκι που έπαιξε με την λύρα.
Το 1967, επί δικτατορίας, ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο, τον "Ερωτόκριτο" .Δύο χρόνια αργότερα κάνει την πρώτη του επίσημη δοκιμαστική εμφάνιση του στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι". Ο κόσμος τον αποθεώνει και ο Νίκος Ξυλούρης αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Μετά τα κέντρα και τις μπουάτ, έρχεται το θέατρο. Το καλοκαίρι του 1973 η αξέχαστη Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανεβάζουν το "Μεγάλο μας Τσίρκο". Ο Νίκος Ξυλούρης δίνει τον καλύτερο εαυτό του και τα ταμεία δεν προλαβαίνουν να κόβουν εισιτήρια. Η παράσταση μένει σταθμός στην καλλιτεχνική καριέρα του Νίκου Υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες φωνές της σύγχρονης Ελλάδας, ένας καλλιτέχνης που το όνομά του έχει ξεφύγει από τα στενά όρια της Κρήτης και έχει συνδεθεί με την έννοια του αγώνα και της επανάστασης. Η κληρονομιά του δεν είναι μόνο τα τραγούδια του αλλά και η γενικότερη παρουσία του στα καλλιτεχνικά, κοινωνικά και πολιτικά πράγματα, σε ταραγμένες εποχές για τον τόπο μας.!!!
D
DrV
Σὰν σήμερα τὸ 1913, ὁ Χρῆστος Κάκαλος ἀπό τὸ Λιτόχωρο, ποὺ ἤξερε τὰ μονοπάτια τοῦ Ὀλύμπου ἀπό τὰ παιδικὰ του χρόνια, ὁδήγησε δύο ἐλβετούς, τὸν φωτογράφο Φρεντερίκ Μπουασονᾶ καὶ τὸν συγγραφέα Ντανιὲλ Μποβί, ἐν μέσῳ δύσκολων καιρικῶν συνθηκῶν, στὴν κορυφὴ τοῦ Μύτικα.
Ὁ Ἕλληνας ὀρειβάτης, εἶχε βγάλει τὰ παπούτσια του γιατὶ γλιστροῦσαν καὶ σκαρφαλώνοντας σὰν ἀγριοκάτσικο στοὺς ἐπικίνδυνους βράχους, πάτησε πρῶτος τὸν Μύτικα.
Οἱ Μπουασονᾶ καὶ Μποβὶ, στὸ βιβλίο ποὺ ἐξέδωσαν μὲ φωτογραφίες, ντοκουμέντα καὶ διηγήσεις τους, περιέλαβαν καὶ αὐτή τὴν ἱστορία.
Εικόνα: Ὁ Χρῆστος Κάκαλος, κυνηγῶντας, λίγες ἡμέρες πρὶν τὴν ἀνάβαση. Φωτογραφία τοῦ Φρὲρντ Μπουασονᾶ, 30 Ἰουλίου 1913.
Ὁ Ἕλληνας ὀρειβάτης, εἶχε βγάλει τὰ παπούτσια του γιατὶ γλιστροῦσαν καὶ σκαρφαλώνοντας σὰν ἀγριοκάτσικο στοὺς ἐπικίνδυνους βράχους, πάτησε πρῶτος τὸν Μύτικα.
Οἱ Μπουασονᾶ καὶ Μποβὶ, στὸ βιβλίο ποὺ ἐξέδωσαν μὲ φωτογραφίες, ντοκουμέντα καὶ διηγήσεις τους, περιέλαβαν καὶ αὐτή τὴν ἱστορία.
Εικόνα: Ὁ Χρῆστος Κάκαλος, κυνηγῶντας, λίγες ἡμέρες πρὶν τὴν ἀνάβαση. Φωτογραφία τοῦ Φρὲρντ Μπουασονᾶ, 30 Ἰουλίου 1913.
Η σφαγή στο Κομμένο Αρτας.
Στις 16 Αυγούστου 1943, άνδρες της επίλεκτης ορεινής Μεραρχίας «Εντελβάις» της Βέρμαχτ (γερμανοί και αυστριακοί) σκότωσαν κατά το φρικιαστικότερο τρόπο, την ώρα που γλεντούσαν μετα απο γάμο, 317 έλληνες άμαχους στο χωριό Κομμένο της Άρτας: 97 παιδιά μέχρι 15 ετών, 14 ηλικιωμένους 67 έως 75 ετών , 119 γυναίκες 16 έως 65 ετών και 87 άνδρες 16 έως 65 ετών
Εγκυες ξεκοιλιάστηκαν και μωρά κάηκαν ζωντανά απο στουπιά βουτηγμένα σε καύσιμο που τοποθετήθηκαν στο στόμα τους.
Η μεγαλύτερη τραγωδία που συντελέστηκε σε χωριό ,με τόσους σφαγιασθέντες την ίδια χρονική στιγμή.
https://kommeno.wordpress.com/η-σφαγή-του-κομμένου/
Στις 16 Αυγούστου 1943, άνδρες της επίλεκτης ορεινής Μεραρχίας «Εντελβάις» της Βέρμαχτ (γερμανοί και αυστριακοί) σκότωσαν κατά το φρικιαστικότερο τρόπο, την ώρα που γλεντούσαν μετα απο γάμο, 317 έλληνες άμαχους στο χωριό Κομμένο της Άρτας: 97 παιδιά μέχρι 15 ετών, 14 ηλικιωμένους 67 έως 75 ετών , 119 γυναίκες 16 έως 65 ετών και 87 άνδρες 16 έως 65 ετών
Εγκυες ξεκοιλιάστηκαν και μωρά κάηκαν ζωντανά απο στουπιά βουτηγμένα σε καύσιμο που τοποθετήθηκαν στο στόμα τους.
Η μεγαλύτερη τραγωδία που συντελέστηκε σε χωριό ,με τόσους σφαγιασθέντες την ίδια χρονική στιγμή.
https://kommeno.wordpress.com/η-σφαγή-του-κομμένου/