ΕΠΙΣΗΣ σχετικά με τα οικονομικά συστήματα...και οι θεωρίες...
καλός και ο καπιταλισμός σε ορισμένα, καλός και ο κομμουνισμός σε άλλα, καλός και ο σοσιαλισμός σε άλλα...
εμένα έχει αρχίσει και μου αρέσει ο ΜΠΑΣΤΑΡΔΙΣΜΟΣ...δλδ όλα αχταρμά για να πάει μπροστά ο ανθρωπισμός!!!
Αυτό φίλε Γιώργο είναι το ιδανικό, όλα να συνιστώνται με κατεύθυνση τον άνθρωπο. Είναι και η πιο ωραία και απλή προσέγγιση που με εκφράζει απόλυτα. Κανένας δεν ονειρεύεται τα κακώς κείμενα συστημάτων που δοκιμάστηκαν είτε αυτά λέγονται έτσι είτε αλλιώς. Ξεχνάμε προφανώς, ότι ο Ναζισμός και τα ολοκαυτώματα αναστήθηκαν στις αγκαλιές των μεγαλύτερων καπιταλιστών, ξεχνάμε μέσα στην παράκρουση της ειρωνίας και της χλεύης, πως έκανε ο Φασισμός την εμφάνιση του στην γειτονική Ιταλία και με ποιον σκοπό γεννήθηκε, να καταπνίξει τις αντιδράσεις και τις διεκδικήσεις των εργατών.
Το θέμα είναι τα κακώς κείμενα να βελτιώνονται. Μην ακούς τις βαρύγδουπες, χλευαστικές και ειρωνικές μεταφράσεις διαφόρων, με κλισέ τύπου "πατερούλης", "συσσίτια", "μετάλλια" κτλ,κτλ , κανείς δεν ονειρεύεται για τα παιδιά του συσσίτια με δελτία, όπως και κανείς δεν θα έπρεπε να ονειρεύεται για τα παιδιά του οικονομικές ζώνες, μισθούς και συντάξεις πείνας.
Το θέμα είναι να αποφασίσουμε ποιος είναι αυτός που λειτουργεί περισσότερο ανθρωποκεντρικά και ποιο σύστημα, κόμμα, πολιτικός ή όπως θέλεις πέστο θα κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δυστυχώς σε μια εποχή ακραίου φιλελευθερισμού και παγκοσμιοποίησης, η παραμικρή ανθρωπιστική- σοσιαλιστική σταγόνα που θα ποτίσει την ελπίδα μιας κοινωνίας, είναι αυστηρώς απαγορευτική. Γενικά είναι αυστηρώς απαγορευτικό οτιδήποτε στερεί έστω και το ελάχιστο, έστω και τα ψίχουλα, προς αυτήν την κατεύθυνση. Οτιδήποτε πλήττει έστω και τα σπόρια της κερδοφορίας, είναι απαγορευτικό να συμβαίνει. Ο καπιταλισμός δεν ήταν έτσι πάντα, κάποτε σε άφηνε να κερδίσεις τα ψίχουλα για να ζήσεις και πολλές φορές τα ψίχουλα ήταν από παντεσπάνι και όχι αναγκαστικά από μπαγιάτικο ψωμί . Τώρα δεν συμβαίνει αυτό, τώρα στην εποχή του ακραίου φιλελευθερισμού σε βαθμό που φλερτάρει με τον Ναζισμό, δεν επιτρέπεται ο .... "μπασταρδισμός".
Οπότε φτάνει να δούμε αυτός ο ..."μπασταρδισμός" που εύστοχα ονομάζεις, από πια πλευρά είναι ευκολότερο να επιτευχθεί. Από την πλευρά της οικειοθελούς απώλειας της κερδοφορίας ή από την πλευρά της λαϊκής κατάκτησης; Εγώ πιο εφικτό βλέπω το δεύτερο, παρά το πρώτο.
Γι 'αυτό και η επιλογή "αντίβαρου" είναι μονόδρομος.