Για δε τις πολύ κρύες ημέρες υπάρχει και τζάκι……………
Οκ. δεν έχω πάει σε σκοπευτήρια εκτός Ελλάδας , αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν σε ομορφιά να συναγωνιστούν τον Πυργετό.
Δεν μπορεί κανείς να πει τόσα όσα χρειάζονται , για να περιγράψει τον Πυργετό.
Και πιστεύω ότι σας έχω αφήσει με ένα ερωτηματικό.
Ρε φίλε πότε θα πάμε μια βόλτα στον Πυργετό ???
Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ.
Εκκίνηση Πέμπτη απογεματάκι περνάω από Αθήνα και παίρνω και τον Λεό και χαλαρά ταξιδάκι για πυργετό. Το σχέδιο είναι , κοιμόμαστε το βράδυ Πλαταμώνα και Παρασκευή ελπίζουμε να μας αφήσει ο καιρός να κάνουμε λίγη προπονησούλα ώστε να μην ξεφτιλιστούμε στον αγώνα.
Εννοείται ότι όλο το βράδυ έριχνε καρεκλίτσες. Και το πρωί να έχει μια μουντάδα μια θολούρα μία μπίχλα απερίγραπτη.
Οκ. με βαριά καρδιά ανεβαίνουμε και φτάνουμε και ……… η βρόχα έπιπτε στρειτ θρου.
Αφού περιμέναμε αρκετά μήπως και σταματήσει και φως δεν βλέπαμε , αποφασίζουμε να βγούμε μόλις έκοψε λίγο , για να δούμε επιτέλους τις τροχιές .
Το ΔΙΑΣ όπως είδατε είναι σκεπαστό , οπότε κάτι σε σώζει και πήγαμε πρώτα εκεί.
Οι τροχιές μου φάνηκαν εύκολες και βατές , ένα σκητόπιατο χαμηλό ήθελε λίγη προσοχή και βέβαια ένας λαγός που σε κρεμάει ανά πάσα ώρα και στιγμή ακριβώς επειδή είναι λαγός.
Πάμε στον ΑΡΗ , ή αλλιώς μπαλκόνι ……..
Μία ξύλινη κατασκευή , ύψους περίπου 10 μέτρων με τις κορυφές των δένδρων να είναι χαμηλότερα. Εδώ οι μηχανές είναι κρυμμένες στην βλάστηση και τα πιάτα εμφανίζονται μέσα από τα πυκνά , γράφουν στον ουρανό και ξαναπέφτουν στην πυκνή βλάστηση.
Αποτέλεσμα , ένα ονειρικό τερέν.
Οι τροχιές βατές και χορταστικές. Το βλέπεις το πιάτο το χορταίνεις και το καπνίζεις .
Εκτός από ένα Ε που βγαίνει από πίσω και δεξιά από τον τελευταίο βατήρα και πέφτει πολύ κοντά και δεν έχεις χώρο να στήσεις το όπλο γιατί βρίσκει στο κάθετο ξύλο του βατήρα.
Το επόμενο γήπεδο είναι το ΑΡΤΕΜΗΣ .
Μια χαρά βατές τροχιές και εδώ αλλά η βρόχα ασυγκίνητη να πίπτει ………. Στρειτ θρου.
Εδώ βέβαια υπάρχει στέγαστρο , οπότε τα πράγματα ήταν λίγο πιο ………. στεγνά.
Και εννοείται ελάχιστοι ήταν στα γήπεδα και όπως βλέπετε η ενδυμασία μόνο σκοπευτική δεν είναι.
Όσοι έχουν κάνει λίγο με την θάλασσα , θα αναγνώρισαν μία εξαιρετική νιτσεράδα ιστιοπλοΐας ανοιχτής θαλάσσης,
από τις καλύτερες του είδους , απομεινάρι από τις ένδοξες ημέρες των ψαρεμάτων , την οποία η γυναίκα μου επέμενε να την πάρω λέγοντας , ρίχτη μέσα στο αυτοκίνητο ρε άνθρωπε και το πολύ πολύ να την φέρεις πίσω , θα σε βαραίνει ? ( ευτυχώς που επέμενε …. ) , γαλότσες και μπεκατσοπαντέλονο , 
Και μετά ανηφορίζαμε για την ΔΗΜΗΤΡΑ ..
Οκ. δεν έχω πάει σε σκοπευτήρια εκτός Ελλάδας , αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχουν πολλά που μπορούν σε ομορφιά να συναγωνιστούν τον Πυργετό.
Δεν μπορεί κανείς να πει τόσα όσα χρειάζονται , για να περιγράψει τον Πυργετό.
Και πιστεύω ότι σας έχω αφήσει με ένα ερωτηματικό.
Ρε φίλε πότε θα πάμε μια βόλτα στον Πυργετό ???
Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ.
Εκκίνηση Πέμπτη απογεματάκι περνάω από Αθήνα και παίρνω και τον Λεό και χαλαρά ταξιδάκι για πυργετό. Το σχέδιο είναι , κοιμόμαστε το βράδυ Πλαταμώνα και Παρασκευή ελπίζουμε να μας αφήσει ο καιρός να κάνουμε λίγη προπονησούλα ώστε να μην ξεφτιλιστούμε στον αγώνα.
Εννοείται ότι όλο το βράδυ έριχνε καρεκλίτσες. Και το πρωί να έχει μια μουντάδα μια θολούρα μία μπίχλα απερίγραπτη.
Οκ. με βαριά καρδιά ανεβαίνουμε και φτάνουμε και ……… η βρόχα έπιπτε στρειτ θρου.
Αφού περιμέναμε αρκετά μήπως και σταματήσει και φως δεν βλέπαμε , αποφασίζουμε να βγούμε μόλις έκοψε λίγο , για να δούμε επιτέλους τις τροχιές .
Το ΔΙΑΣ όπως είδατε είναι σκεπαστό , οπότε κάτι σε σώζει και πήγαμε πρώτα εκεί.
Οι τροχιές μου φάνηκαν εύκολες και βατές , ένα σκητόπιατο χαμηλό ήθελε λίγη προσοχή και βέβαια ένας λαγός που σε κρεμάει ανά πάσα ώρα και στιγμή ακριβώς επειδή είναι λαγός.
Πάμε στον ΑΡΗ , ή αλλιώς μπαλκόνι ……..
Μία ξύλινη κατασκευή , ύψους περίπου 10 μέτρων με τις κορυφές των δένδρων να είναι χαμηλότερα. Εδώ οι μηχανές είναι κρυμμένες στην βλάστηση και τα πιάτα εμφανίζονται μέσα από τα πυκνά , γράφουν στον ουρανό και ξαναπέφτουν στην πυκνή βλάστηση.
Αποτέλεσμα , ένα ονειρικό τερέν.
Οι τροχιές βατές και χορταστικές. Το βλέπεις το πιάτο το χορταίνεις και το καπνίζεις .
Εκτός από ένα Ε που βγαίνει από πίσω και δεξιά από τον τελευταίο βατήρα και πέφτει πολύ κοντά και δεν έχεις χώρο να στήσεις το όπλο γιατί βρίσκει στο κάθετο ξύλο του βατήρα.
Το επόμενο γήπεδο είναι το ΑΡΤΕΜΗΣ .
Μια χαρά βατές τροχιές και εδώ αλλά η βρόχα ασυγκίνητη να πίπτει ………. Στρειτ θρου.
Εδώ βέβαια υπάρχει στέγαστρο , οπότε τα πράγματα ήταν λίγο πιο ………. στεγνά.
Και εννοείται ελάχιστοι ήταν στα γήπεδα και όπως βλέπετε η ενδυμασία μόνο σκοπευτική δεν είναι.
Όσοι έχουν κάνει λίγο με την θάλασσα , θα αναγνώρισαν μία εξαιρετική νιτσεράδα ιστιοπλοΐας ανοιχτής θαλάσσης,
από τις καλύτερες του είδους , απομεινάρι από τις ένδοξες ημέρες των ψαρεμάτων , την οποία η γυναίκα μου επέμενε να την πάρω λέγοντας , ρίχτη μέσα στο αυτοκίνητο ρε άνθρωπε και το πολύ πολύ να την φέρεις πίσω , θα σε βαραίνει ? ( ευτυχώς που επέμενε …. ) , γαλότσες και μπεκατσοπαντέλονο , Και μετά ανηφορίζαμε για την ΔΗΜΗΤΡΑ ..
