Έχω καταλάβει ότι για να απολαμβάνεις το κυνήγι όπως όταν ήμουν παιδί καλύτερα να έχεις το πολύ δύο όπλα και αυτό για να μη συμβεί τίποτα στο ένα να κυνηγάς μόνιμα με το ένα και να έχει και σταθερό τσοκαρισμα και αν θέλεις ανοιχτή ντουφέκια να έχεις βρει ένα καλό φυσίγγι διασποράς (τα οποία δεν συμπαθώ).Όσο πιο πολλά μπιχλιμπιδια τόσο μεγαλύτερη περιέργεια τόσο μεγαλύτερη αστάθεια τόσο περισσότερες δοκιμές για να καταλήξεις στο ίδιο έχοντας χάσει στο ενδιάμεσο ίσως περισσότερα από όσα έχεις κερδίσει νομίζω ότι μετά από τα τελευταία 18 χρόνια που έχω πάρει μια καραμπίνα ότι και να έχω αλλάξει από τότε όπλα πολαπλασιας αξίας με καλουδία με με τα κέρατα του κερατά πάνω ,τσοκ χειροποίητα,κώνους , πορτινγκ κτλ.Την απόλαυση και τη σιγουριά που νιώθω όταν τη πιάνω στα χέρια μου και αυτά που έχω κάνει με αυτήν στο τερέν δεν τα έχω ζήσει με κανένα .Μάλλον το κοντάκι της και η υπόλοιπη σαν σύνολο δεν έχει ανταγωνιστή στα δικά μου χέρια παίρνοντας από τότε άλλα 4 s/pose και 6 αυτογεμη .Μάλλον εκτός από αρκετά λεφτά έως χάσει και αρκετές ντουφεκιες χρησιμοποιώντας τόσα άλλα ανά καιρούς,τι κέρδισα ? Μόνο την εμπειρία τι διαφορετικό κάνει το κάθε ένα και τι μου προσφέρει η κάθε τεχνολογία που είχε .Αν τα ζυγισω μάλλον χαμένος είμαι .Και δεν αναφέρομαι πριν τα 18 χρόνια γιατί είχαν περάσει από τα χέρια μου αλλά 5/6 όπλα .Η ευτυχία έρχεται από την απλότητα και κάποιες φορές τη ζωή μας την κάνουμε δύσκολη από μόνοι μας.Μονο για τουρκικά όπλα δεν έγραψα.