Θα το γράψω εδώ μια και αφορά το υδρόβιο. Εχθές πάω για υδρόβια όπως κάνω κάθε μέρα, έφτασα στην οικοδομή 7.30 ώρα, πάω να καθαρίσω την καραμπίνα όπως συνήθως, και καταλαβαίνω ότι παγώνει η μέση μου, τραβάω λίγο την μπλούζα όμως δεν έδωσα και πολύ σημασία, αφού τελείωσα το καθάρισμα, πήγα να φύγω για να πάω στο σπίτι, και βλέπω ένα γυμνοσαλιγκαρο, και επειδή τα σιχαίνομαι τον έβγαλα έξω του έβαλα μια μικρή πέτρα από πάνω και το πάτησα για να μην λερωσο τα μποτάκια, όταν πήγα σπίτι κατά της 10 ώρα πήγα να κάνω μπάνιο όπως βγάζω το παντελόνι στην δεξιά μεριά πλημμύρα στο αίμα μέχρι και το εσώρουχο πλημμύρα και αυτό, λέω τη έγινε ρε θα πεθάνω, είχε ένα μικρό σημάδι και να τρέχει από εκεί το αίμα και να μην σταματάει κάνω γρήγορα μπάνιο, γάζα και γρήγορα στο κέντρο υγείας, να παιδευονται από τα πολλά με χίλια ζόρια ( πίνω και το αντιπηκτικό τα χειροτέρευε τα πράγματα ) τα κατάφεραν είχε πάει 11,30 ώρα, μου έδωσαν και αντιβίωση για 6 μέρες. Σήμερα πήγα και στον δερματολόγο μήπως είναι ελιά ( και καλά θυμόμουν ότι δεν είχα ) και κόπηκε, να μου δώσει θεραπεία. Αφού ξεμπερδευω περνώ λιπάσματα πάω να τα ξεφορτωσο στην οικοδομή, βλέπω την Πετρούλα που είχα βάλει εχθές για να πατήσω το γυμνοσαλιγκαρο ήταν μια κηλίδα αίμα όσο είναι ένα μεγάλο πορτοκάλι λέω τη έγινε εδώ. Θυμήθηκα τον κουμπάρο μου που μου είχε πει ότι πολλοί παλιά είχε μπει μέσα στην μπότα και τον είχε φάει κοντά στον αστράγαλο βδέλλα, τον περνώ τηλέφωνο του λέω ψηλε πως είναι η βδέλλα, και τελικά ο γυμνοσαλιγκαρος ήταν βδέλλα. Δεν είχα δει, ούτε με είχε φάει ποτέ όλα αυτά τα χρόνια. Όμως δεν έχω παράπονο γνωριστήκαμε για τα καλά.
