Λοιπόν παίδες από καιρό έχω μεράκι να κάνω ένα κοντάκι από την αρχή μόνος. Εννοώ χωρίς άλλη βοήθεια. Είχα πάρει έναν τάκο πριν 3-4 χρόνια και είπα πριν 3 μήνες να το ξεκινήσω το ... ατόπημα. Είχα έναν προβληματισμό : σε ποιο από τα όπλα μου να κάνω νέο κοντάκι. Είναι 7 ζωή να' χουν. Το σκεφτικό μου ήταν ότι αν το πετύχω θα ήθελα να είναι σε ένα όπλο που το εκτιμάω. Απ την άλλη τα όπλα που αγαπάω έχουν κοντάκι στα μέτρα μου. Τελικά αν και στην αγαπημένη μου SX3 έχω κοντάκι απόλυτα στα μέτρα μου , αποφάσισα ότι αξίζει κάτι πολύ προσωπικό και το αποφάσισα να το κάνω σ' αυτήν. Αλλωστε το ότι θα κάνω άλλο κοντάκι δεν σημαίνει οτι θα πετάξω τα παλιό - εργοστασιακό που μου ήταν στα μέτρα μου . Οσο σκέφτομαι τι τράβηξα να το φέρω στα μέτρα μου ... τελικά μετέτρεψα μια φλάντζα από Browning και είχα απόλυτη επιτυχία
, αλλά το θεωρώ καθαρή ... κ@λοφαρδία.
Λοιπόν τελικά άρχισα το πριόνισμα , λιμάρισμα, γυαλογαρτάρισμα κλπ , κάνοντας όλα τα λάθη του πρωτάρη. Κατ' αρχάς το πρώτο και κύριο λάθος ήταν που μισοέκανα το κοντάκι και μετά πήγα να κάνω την τρύπα της τζαβέτας. Ολοι οι έμπειροι εδώ μέσα μου λέγατε ότι πρώτα γίνεται η τρύπα της τζαβέτας και γύρω της κτίζεται το κοντάκι αλλά ... που μυαλό . Η τρύπα της τζαβέτας λοιπόν, για να γίνει μου βγήκε το λάδι. Δύο φορές βγήκα σε λάθος σημείο
. Επίσης οι προσαρμογές ξύλου με το μέταλλο της βάσης ήταν φοβερά δύσκολες, επειδή ότι επέμβαση έκανα την έκανα λίγο - λίγο μη τυχόν και κάνω υπέρβαση, όσο για το τελικό βίδωμα μέσα στο κοντάκι εκεί ήταν όλα τα λεφτά. Βλέπεις η τζαβέτα της SX3 δεν έχει πάσα παρά μόνο στα τελευταία 2 cm , οπότε ήθελε να φέρω την πατούρα στην οποία εδράζεται η βίδα στο σωστό σημείο. Τέλος πάντων επειδή αν δεν έχετε εικόνα η περιγραφή κουράζει λέω ότι , ευτυχώς όσα λάθη έκανα, όλα διορθώθηκαν και .. να το αποτέλεσμα. Φυσικά έχουμε μέλλον ακόμα αλλά από εδώ και πέρα το ξανάδα το έργο και ξέρω τι να κάνω.
Φυσικά πριν περάσω τα τελικά λινέλαια κλπ έκανα μερικά Churchill test για να τρώω το κοντάκι χωρίς να σκέφτομαι οτι θα χαλάσω το τελικό φινίρισμα. Οταν λέμε μερικά τεστ ... 8 έγιναν τελικά .
Αλλά ρε παίδες η αίσθηση που δίνει το όπλο με το νέο κοντάκι είναι το κάτι άλλο. Τελικά άξιζε τον κόπο . Θα επανέλθω με την τελική μορφή που θα έχει ψάθες, τελικό φινίρισμα, χρώμα , λινέλαιο κλπ αλλά μετά την λήξη γιατί αντί να κυνηγήσουμε και λίγο, μέχρι τώρα μας έφαγε η ράσπα και το γυαλόχαρτο.