Οι εξαιρεσεις για μενα ειναι οι παλιες πυριτιδες και τα παλια καψουλια. Και λεω εξαιρεσεις, καθως ειχα μικροποσοτητες απο παλιες πυριτιδες που συμπεριφερθηκαν αψογα, και αλλες που με αναγκασαν να τις πεταξω. Ομοιως καψουλια που δουλεψαν σωστα, και αλλα που εκαναν βραδυφλογιες και πεταχτηκαν επισης. Ετσι διαλεξα καλυκες που μπορεις να βαλεις συγχρονα καψουλια, και γεμιστηκαν με συγχρονες πυριτιδες, και παλια υλικα βυσματωσης. Εξαιρεση επισης καποια παρτιδα neroxin καλοδιατηρημενα που μετα απο αρκετες δοκιμες αποφασισα πως ειναι σχετικα ασφαλη για χρηση, καθως και μια κουτα καλυκες με καψουλι Fiocchi 358 που επισης μετα απο δοκιμες *φανηκε να δουλευει καλα.
* Φανηκε, σημαινει οτι δεν εκανε βραδυφλογιες ή περιεργο θορυβο κατα την πυροδοτηση. Για τα δε Neroxin εριξα 1 κουτακι σχεδον, για τα δε 358 περιπου 25-30
Για το ρελιασμα που αναφερεις συμφωνω. Οι χαρτινοι καλυκες ισως, και ισως και λογω μαλλινης ταπας, επιτρεπουν το παραδοσιακο ρελιασμα με τη ρελιαστρα χειρος. Ετσι και αλλιως αν παρει το χερι σου το κολαι, συνηθως καταλαβαινεις που πρεπει να σταματησεις