Το έχω ξαναβάλει, είναι τόσο απλό, και όμως συζητάμε και διαφωνούμε κάνοντας υποθέσεις που ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ. Όλοι αυτοί που λένε ολόκληρες θεωρίες για βλητικα θέματα και μπλέκουν αυλούς, πυριτιδες, κλπ, ας αναρτήσουν έστω μία εικόνα από μέτρηση πιέσεων σε βλητικό σταθμό που να λέει κάτι διαφορετικό από το γραφικό που βάζω εδώ. Γιατί είναι απλό ; Διότι δείχνει ξεκάθαρα πού αναπτύσσονται οι πιέσεις σε ΟΠΟΙΟΔΉΠΟΤΕ λειόκαννο, με ΟΠΟΙΟΔΉΠΟΤΕ γόμωση. Στην κατακόρυφο φαίνεται το μέγεθος των πιέσεων και στην οριζόντια σε ποιο σημείο της κάννης σε ίντσες. Πχ εκεί που γράφει 5 σημαίνει 5ιντσες x2,54 = 12,7 εκατοστά από την αρχή της κάννης, ανεβαίνεις κατακόρυφα και όταν συναντήσεις την καμπύλη πας οριζόντια αριστερά και βλέπεις το μέγεθος των πιέσεων σε αυτό το σημείο, που είναι γύρω στα 2600 με 2700 psi και αν τα πολλαπλασιασεις με το 0,069 βρίσκεις τα μπάρ. Αν δούμε εκεί που θα βρίσκεται το 4( 4ιντσες ×2,54=10εκατοστα) δηλαδή στο ξεκίνημα του αυλού, οι πιέσεις είναι περίπου στο 1/3 της μέγιστης πίεσης και συνεχίζουν να πέφτουν πολύ γρήγορα και στο μεγαλύτερο μήκος της κάννης βρίσκονται σε χαμηλα επίπεδα πολύ κοντά στην πίεση στομίου που είναι συνήθως από 30 μέχρι 60 bars. Τί μας δείχνει όλο αυτό ; ότι στην θαλάμη και στον κώνο αναπτύσσονται οι ψηλότερες πιέσεις, άρα επιταχυνσεις. Μικρότερες πιέσεις στον αυλό και γιαυτό παρά το πολύ μεγάλο μήκος του, σε σχέση με το μήκος θαλαμης-κώνου η συνεισφορά του στην ταχύτητα της γόμωσης είναι μικρότερη. Και τώρα απαντάω στον Τζωνυ :
Ας πάρουμε ένα κλασικό φυσίγγι 600 bars με 400 μ/δ αρχικη ταχύτητα και το ρίξουμε σε δύο διαφορετικές κάννες, μια 18,2 και μία 19,2. Θαλάμη-αυλός ίδια. Μπαίνοντας στον αυλό και στις δύο οι πιέσεις θα είναι περίπου 600 x 1/3 =200 bars. Η διαφορά όγκου των
αυλών είναι 10 προς 9. Αν υποθέσουμε πως στην στενή κάννη η πίεση στο στόμιο είναι 40 bars βγαίνει μία ΜΈΣΗ ΠΊΕΣΗ αυλού γύρω στα 120 bars αν η καμπύλη ήταν ευθεία, που είναι αδύνατον να συμβαίνει οπότε πρακτικά ας δεχτούμε 100 bars. Η φαρδύτερη κάννη λοιπόν θα έχει 90 bars. Και τώρα δες το δεύτερο γράφημα που δείχνει την ταχύτητα της γόμωσης κατά μήκος της κάννης. Βλέπουμε πως τα 2/3 της ταχύτητας έχουν επιτευχθεί σε θαλάμη-κωνο και το 1/3 στον αυλό. Από τα 400 μ/δ δηλαδή στον αυλό οφείλονται τα 130 περίπου, πολλαπλασιαζουμε 130x 0,9 =117. Δηλαδή η φαρδύτερη κάννη θα βγάλει αρχική 13 μ/δ μικρότερη αντί 400 ,387. Έλα όμως που οι μεγάλες τριβές στον αυλό σε συνδυασμό με τις όλο και μικρότερες πιέσεις ( στην κάννη 18,2 ) , σε σχέση με τις λίγο μικρότερες πιέσεις αλλά ελάχιστες τριβές ( ( στην κάννη 19,2) αναποδογυριζουν το τελικό αποτέλεσμα. Και αυτό δεν είναι το σημαντικότερο, το σημαντικότερο είναι η μηδενική παραμόρφωση σκαγιων στον αυλό 19,2 σε σύγκριση με τον αυλό 18,2 . Η όποια παραμόρφωση σκαγιων θα οφείλεται μόνο στο setback εντός της θαλαμης, γιατί στην 19,2 τα σκάγια δεν συμπιεζονται σε καμία στένωση, η εσωτερικη διάμετρος κάλυκα και η διάμετρος αυλου είναι ίδιες.