Καλημέρα φίλε!Καλημέρα. Μανώλη διαφωνείς ακόμη και με τα σημεία που συμφωνούμε. 1) Την σημασία του κωνου στην διατήρηση των πιέσεων την τονίζω πάντα. Το ίδιο και την επίδραση που ενδεχομένως έχει στην πρόκληση παραμορφωσεων. Σε τι ποσοστό ; Δεν το γνωρίζει κανείς . Το βέβαιο είναι πως η μετάβαση υπό επιτάχυνση εκατοντάδων g από την διάμετρο του κάλυκα 19,3 σε αυτή του αυλού είναι ένα πάρα πολύ βίαιο φαινόμενο για την στήλη και σε έναν στενό αυλό πχ 18,3 υπαρχουν συνέπειες, ενώ σε έναν 19+ καμία. Ολες αυτές οι σκέψεις αφορούν την χρήση πλαστικών βυσμάτων και όχι παραδοσιακών βυσματωσεων. Τα πλαστικά βύσματα έχουν κατά κανόνα ( τα ευρωπαικα) οριοθετηθει στα 18,3 έως 18,6 χιλιοστά. Αυτή η διάμετρος είναι καθοριστική ΣΤΑ ΣΗΜΕΊΑ ΟΠΟΥ ΤΟ ΠΛΑΣΤΙΚΌ ΕΊΝΑΙ ΣΥΠΑΓΕΣ. Το τονίζω γιατί μπερδεύεις πάλι την διαστολή των πτερυγίων που περιέχουν τα σκάγια ή της φουστας ( που φυσικά και διαστελλονται ΠΆΝΤΑ όσο και οι διαστάσεις της κάννης), με τα τμήματα συμπαγούς πλαστικού, όπως η βάση του κυαθιου, ο δίσκος εμφραξης της φουστας και ανάλογα το σχέδιο του βύσματος άλλοι δίσκοι συμπαγείς. Έχοντας υπό την επήρεια των πιέσεων συμπιεστει το βύσμα ,όλο το τμήμα πίσω από το κυαθιο γίνεται πρακτικά ένας κύλινδρος συμπαγούς πλαστικού με διάμετρο ίση ή και λίγο μεγαλύτερη τής αρχικής του. Σε αυτό το τμήμα οι τριβές με τον αυλό αποκτούν σημαντικό μέγεθος στην μία περίπτωση, ασήμαντο στην δεύτερη. 3) Μην συγκρίνεις τον αυλό της κάννης ενός δικαννου με τον αυλό ενός ημιαυτόματου αεριων, είναι αδόκιμο. ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΊΔΙΑ ΘΑΛΆΜΗ, ΊΔΙΟ ΚΏΝΟ ,που ΔΕΝ έχουν και επίσης ο μηχανισμός αφαιρεί ενέργεια για να λειτουργεί, και τέλος το τσόκ που ποτέ δεν είναι ακριβώς το ίδιο < κλέβει > στην μέτρηση. 4) Το τσόκ από μόνο του είναι ένα κεφάλαιο που αλλάζει και σε περιπτώσεις ανατρέπει όλα όσα έχουν προηγηθεί, γιαυτό αν πρόσεξες το άφησα απέξω.
Πολυ ενδιαφέρον το θέμα...
Ίσως τα παρακάτω να βοηθούν επεξηγηματικά , ειδικά τους νεότερους, ίσως και όχι...
[ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ
ΔΗΜ. Π. ΠΑΠΑΔΕΑΣ
1. Eρώτηση: Έχουμε 2 κάνες με το ίδιο τσοκάρισμα. Η μια με μήκος 75 και ή άλλη 60 πόντους. Στη θαλάμη και των δύο αναπτύσσεται πίεση 650 bars/cm². Στο στόμιο της πρώτης, τα αέρια ασκούν πίεση 50 bars/cm² και στην δεύτερη 90 bars/cm². Ποια θα δώσει, με το ίδιο φυσίγγι, καλλίτερα βλητικά αποτελέσματα;
Aπάντηση: Μη σας γελάει η πίεση στο στόμιο της κάνης. Στην εβδομηνταπεντάρα κάνη, τα αέρια θα σπρώξουν τα σκάγια για περισσότερο χρόνο και συνεπώς θα προσδώσουν σ'αυτά μεγαλύτερη ταχύτητα στομίου.
Επειδή τα αέρια, στη μακριά κάνη θα ξεμπουκάρουν με λιγότερη δύναμη, (50 αντί 90 bars/cm²), θα έχουν μικρότερη επίδραση στο διασκορπισμό των σκαγίων. Τουναντίον, στα βραχύκαννα ντουφέκια, τα αέρια ξεμπουκάρουν με δύναμη και φυσάνε, από πίσω, τα σκάγια, δεν καταστρέφουν ολοσχερώς την ντουφεκιά, αλλά επηρεάζουν την κατανομή τους.
Δεν δημιουργήθηκε λοιπόν άδικα, από τους παλαιούς κυνηγούς και τους σκοπευτές του ΤΡΑΠ προτίμηση στα μακρύκαννα ντουφέκια.
2. Eρώτηση: Τι πρακτική αξία έχει αυτή η υπεροχή των μακρίκαννων ντουφεκιών;
Aπάντηση: Οι μεγαλύτερες αρχικές ταχύτητες κατά 15-20m/sec, που αποδίδουν αυτές οι κάνες, "εξανεμίζεται" στις μακρινές ντουφεκιές. Η καλή όμως κατανομή, που υπόσχονται, σε συνδυασμό με άριστης ποιότητας και χωρίς παραμορφώσεις σκάγια, ίσως δώσουν τα 1-2 πιάτα παραπάνω στον πρωταθλητή για να πάρει το μετάλλιο.
Για τους κοινούς κυνηγούς τίποτα ουσιαστικό. Στα κυνήγια μάλιστα με σκυλί φέρμας, ίσως η εξηντάρα, που σκορπάει λίγο τα σκάγια, να αποδειχθεί αποτελεσματικότερη.
3. Eρώτηση: Έχουμε ένα πανάλαφρο δωδεκάρι ντουφέκι, που ζυγίζει μόλις 2, 550 κιλά και το γεμίζουμε με ένα φυσίγγιο που δίνει πιέσεις 800 bars ανά τετραγωνικό εκατοστό που πρέπει να εκτοξεύσει ένα φορτίο σκαγίων 24 γραμμαρίων. Ένα άλλο όπλάκι εικοσάρι, με το ίδιο πέζο, είναι γεμισμένο με ένα φυσίγγιο των 24 γραμμαρίων, που είναι το κλασικό γέμισμα για εικοσάρι. Εάν όταν πυροβοληθεί από αυτό το όπλο, το φυσίγγι αυτό και δώσει πιέσεις 800 bars, ανά τετραγωνικό εκατοστό, θα πάρουμε άραγε την ίδια αρχική ταχύτητα και την ίδια ανάκρουση και από τις δύο αυτές ντουφεκιές;
Aπάντηση: Μη βιασθείτε να απαντήσετε ότι τα αποτελέσματα θα είναι ταυτόσημα, γιατί το μέγεθος πιέσεις ανά τετραγωνικό εκατοστό και εν προκειμένω τα 800 bars/cm², αφορούν μόνο ένα τμήμα των τοιχωμάτων της θαλάμης ή της κάνης.
Η δύναμη όμως η οποία θα σπρώξει τα σκάγια, είναι ανάλογη της επιφάνειας που ορίζεται από την κάθετη τομή του αυλού της κάνης και η οποία, στο μεν δωδεκάρι που έχει άνοιγμα 1,85cm, είναι 2,69cm² η δε συνολική δύναμη, που θα επιδράσει επάνω στα 24 γραμμάρια των σκαγίων, θα είναι 2,69x800= 2152 bars. Στο εικοσαράκι, του οποίου ο αυλός του έχει διατομή 1,58 εκατοστά, η επιφάνεια της τάπας του είναι 1,960 cm² και η δύναμη που αυτή θα απορροφήσει, για να προωθήσει το φορτίο των 24 γραμμαρίων, θα φθάσει τα 1568 bars/cm², που είναι περίπου τα 2/3 από την περίπτωση του δωδεκαριού. Η δε ταχύτητα που θα πάρουμε από το εικοσάρι, καθώς και η ανάκρουση θα είναι αναλόγως μικρότερη.
Επιπλέον στο εικοσάρι επειδή η "κολώνα" των σφαγίων έχει μεγαλύτερο μήκος θα έχουμε περισσότερες τριβές, παραπέρα αύξηση των πιέσεων και παραμορφωμένα σκάγια. Τα μειονεκτήματα αυτά θα είναι αυξημένα στα εικοσάρια μάγκνουμ.
4. Eρώτηση: Μα τότε, πως σκοτώνουν τα εικοσάρια και τα μικρότερα διαμετρήματα;
Aπάντηση: Τα εικοσάρια και τα μικρότερα διαμετρήματα, παρά την λαθεμένη εντύπωση που έχει επικρατήσει, για να σταθούν βλητικά αξιοπρεπώς, απαιτούν μεγαλύτερες πιέσεις και στο τέλος οι αρχικές ταχύτητες που αποδίδουν είναι χαμηλότερες από αυτές που παίρνουμε από τα δωδεκάρια. Σκοτώνουν όμως και αυτά τα ντουφεκάκια, γιατί για μικρά και μεσαίου μεγέθους θηράματα για τα οποία προορίζονται αυτά τα ντουφεκάκια, η πυκνότητα της κατανομής, που πιθανολογεί 3-4 σκάγια στο θήραμα και όχι η μεγάλη αρχική ταχύτητα των σκαγίων είναι το ζητούμενο. ]