D
DrV
Να χαίρεστε όλοι τα παιδάκια σας και τις οικογένειές σας! ![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
![Smile :) :)](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
Καλησπέρα στο παρεάκι με καλή διάθεση για όλους...
Να σου ζήσουν τα παιδιά Ευριπιδη, γερά και καλοτυχα σου εύχομαι, να' στε καλά να τα καμαρωσεται όπως φαντάζεσται.καλημερα η καλησπερα σας.καλο σ/κ σε ολους.καθοτι αυριο δουλευω απολαυσα το σημερινο ρεπο μ ενα ξεγυρισμενο υπνο και τωρα σαν κλασσικος ελληναρας απολαμβανω τα γραφομενα σας συνοδεια παγωμενης φραπεδαρας.αργοτερα περιμενω επισκεψεις καθως η κορη και ο γιος εχουνε γενεθλια σημερα και αυριο και εχουμε εκπληξεις για την παρτη τους
Τηγανιτό εννοεις ετσι?Ένα καφάσι σαρδέλα περιμένει υπομονετικά τη φωτιά απόψε .ha ha ha.![]()
χωρις σχολιαΈχουμε κατά καιρούς λίγο-πολύ όλοι μας εξάρει την σημασία ετούτου εδώ του τόπου, προσπαθώντας να περιγράψουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλίες, τις παρέες κτλ που έχουν δημιουργηθεί, με αφορμή κάποιο τραπέζι, μια κυνηγητική εκδρομή, μια επίσκεψη, μια συνάντηση κτλ. Αυτό όμως που μου συνέβη σήμερα δεν ξέρω αν έχει προηγούμενο και θέλω να το αναφέρω για να αντιληφθούμε το μέγεθος της σημασίας του να είσαι Ανθρωπος.
Σε μια κουβέντα που αναπτύχθηκε το πρωί σε αυτό εδώ το θέμα και απάντησα σε κάποιον συνάδελφο ότι δεν είμαι και πολύ "ζεστός" με την έναρξη γιατί την έναρξη του τρυγονιού έχω μάθει να την αντιλαμβάνομαι γενικά μόνο στα ηλιόσπορα του Βορρά, κάποιο μέλος προφανώς αντιλαμβανόμενο λάθος τα γραφόμενά μου, μου έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα. Να σημειώσω ότι με τον άνθρωπο αυτόν ουδέποτε έχουμε συναντηθεί ή μιλήσει στο τηλέφωνο, πέραν από την ανταλλαγή κάποιων ελάχιστων δημόσιων μηνυμάτων. Ο Άνθρωπος αυτός, διαβάζοντας ότι εδώ και αρκετό καιρό παλεύω με το τέρας της ανεργίας και θεωρώντας από τα γραφόμενα μου ότι δεν μπορώ να ανέβω Βόρεια γιατί δεν μπορώ να βγάλω άδεια για οικονομικούς λόγους, με παρακάλεσε πρώτον να μην προσβληθώ από τα γραφόμενα του και δεύτερον μου ζήτησε να δεχθώ την οικονομική του βοήθεια ώστε να μπορέσω να βγάλω την άδεια που χρειάζεται και να βρεθώ στα μέρη που αγαπώ. Το άγχος που πήγαζε από το μήνυμα του για το ενδεχόμενο να τον παρεξηγήσω και να το πάρω προσβλητικά ήταν πολύ μεγάλο. Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα αποσβολωμένος, μην μπορώντας να ορίσω εκείνη την ώρα τα συναισθήματα μου. Από την μια μου βγήκε ένα χαμόγελο για την παρεξήγηση του νοήματος των γραφομένων, από την άλλη μου ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό, σκεπτόμενος ότι υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι.
Μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι δεν θα αναφέρω σε κανέναν το όνομα του και για να σας περιγράψω το περιστατικό, πήρα πρώτα την άδεια του αφού του εξήγησα ότι δεν είχα κάποιον σκοπό να αναφέρω ποιος είναι, απλά ένοιωσα την ανάγκη να το δημοσιοποιήσω. Όπως του εξήγησα ότι η λέξη "ευχαριστώ" για αυτή του την κίνηση, είναι άχρηστη και πολύ μικρή στα δικά μου μάτια για αυτό που προσπάθησε να κάνει. Να σημειωθεί ότι είναι ένας άνθρωπος μεροκαματιάρης που παλεύει να μεγαλώσει τα παιδιά του. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως αν δεν ήταν τέτοιος, πως θα ήταν δυνατόν να προβεί σε αυτήν την κίνηση.
Απευθυνόμενος λοιπόν σε όλους αυτούς τους πολλούς που μας επισκέπτονται και μας διαβάζουν καθημερινά, θέλω να τους παροτρύνω να μπουν ενεργά στις τάξεις του HL και να δραστηριοποιηθούν μέσα σε αυτήν την κοινότητα γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει να γνωρίσουν με το Α ... κεφαλαίο.
Έχουμε κατά καιρούς λίγο-πολύ όλοι μας εξάρει την σημασία ετούτου εδώ του τόπου, προσπαθώντας να περιγράψουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλίες, τις παρέες κτλ που έχουν δημιουργηθεί, με αφορμή κάποιο τραπέζι, μια κυνηγητική εκδρομή, μια επίσκεψη, μια συνάντηση κτλ. Αυτό όμως που μου συνέβη σήμερα δεν ξέρω αν έχει προηγούμενο και θέλω να το αναφέρω για να αντιληφθούμε το μέγεθος της σημασίας του να είσαι Ανθρωπος.
Σε μια κουβέντα που αναπτύχθηκε το πρωί σε αυτό εδώ το θέμα και απάντησα σε κάποιον συνάδελφο ότι δεν είμαι και πολύ "ζεστός" με την έναρξη γιατί την έναρξη του τρυγονιού έχω μάθει να την αντιλαμβάνομαι γενικά μόνο στα ηλιόσπορα του Βορρά, κάποιο μέλος προφανώς αντιλαμβανόμενο λάθος τα γραφόμενά μου, μου έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα. Να σημειώσω ότι με τον άνθρωπο αυτόν ουδέποτε έχουμε συναντηθεί ή μιλήσει στο τηλέφωνο, πέραν από την ανταλλαγή κάποιων ελάχιστων δημόσιων μηνυμάτων. Ο Άνθρωπος αυτός, διαβάζοντας ότι εδώ και αρκετό καιρό παλεύω με το τέρας της ανεργίας και θεωρώντας από τα γραφόμενα μου ότι δεν μπορώ να ανέβω Βόρεια γιατί δεν μπορώ να βγάλω άδεια για οικονομικούς λόγους, με παρακάλεσε πρώτον να μην προσβληθώ από τα γραφόμενα του και δεύτερον μου ζήτησε να δεχθώ την οικονομική του βοήθεια ώστε να μπορέσω να βγάλω την άδεια που χρειάζεται και να βρεθώ στα μέρη που αγαπώ. Το άγχος που πήγαζε από το μήνυμα του για το ενδεχόμενο να τον παρεξηγήσω και να το πάρω προσβλητικά ήταν πολύ μεγάλο. Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα αποσβολωμένος, μην μπορώντας να ορίσω εκείνη την ώρα τα συναισθήματα μου. Από την μια μου βγήκε ένα χαμόγελο για την παρεξήγηση του νοήματος των γραφομένων, από την άλλη μου ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό, σκεπτόμενος ότι υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι.
Μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι δεν θα αναφέρω σε κανέναν το όνομα του και για να σας περιγράψω το περιστατικό, πήρα πρώτα την άδεια του αφού του εξήγησα ότι δεν είχα κάποιον σκοπό να αναφέρω ποιος είναι, απλά ένοιωσα την ανάγκη να το δημοσιοποιήσω. Όπως του εξήγησα ότι η λέξη "ευχαριστώ" για αυτή του την κίνηση, είναι άχρηστη και πολύ μικρή στα δικά μου μάτια για αυτό που προσπάθησε να κάνει. Να σημειωθεί ότι είναι ένας άνθρωπος μεροκαματιάρης που παλεύει να μεγαλώσει τα παιδιά του. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως αν δεν ήταν τέτοιος, πως θα ήταν δυνατόν να προβεί σε αυτήν την κίνηση.
Απευθυνόμενος λοιπόν σε όλους αυτούς τους πολλούς που μας επισκέπτονται και μας διαβάζουν καθημερινά, θέλω να τους παροτρύνω να μπουν ενεργά στις τάξεις του HL και να δραστηριοποιηθούν μέσα σε αυτήν την κοινότητα γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει να γνωρίσουν με το Α ... κεφαλαίο.
Έχουμε κατά καιρούς λίγο-πολύ όλοι μας εξάρει την σημασία ετούτου εδώ του τόπου, προσπαθώντας να περιγράψουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλίες, τις παρέες κτλ που έχουν δημιουργηθεί, με αφορμή κάποιο τραπέζι, μια κυνηγητική εκδρομή, μια επίσκεψη, μια συνάντηση κτλ. Αυτό όμως που μου συνέβη σήμερα δεν ξέρω αν έχει προηγούμενο και θέλω να το αναφέρω για να αντιληφθούμε το μέγεθος της σημασίας του να είσαι Ανθρωπος.
Σε μια κουβέντα που αναπτύχθηκε το πρωί σε αυτό εδώ το θέμα και απάντησα σε κάποιον συνάδελφο ότι δεν είμαι και πολύ "ζεστός" με την έναρξη γιατί την έναρξη του τρυγονιού έχω μάθει να την αντιλαμβάνομαι γενικά μόνο στα ηλιόσπορα του Βορρά, κάποιο μέλος προφανώς αντιλαμβανόμενο λάθος τα γραφόμενά μου, μου έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα. Να σημειώσω ότι με τον άνθρωπο αυτόν ουδέποτε έχουμε συναντηθεί ή μιλήσει στο τηλέφωνο, πέραν από την ανταλλαγή κάποιων ελάχιστων δημόσιων μηνυμάτων. Ο Άνθρωπος αυτός, διαβάζοντας ότι εδώ και αρκετό καιρό παλεύω με το τέρας της ανεργίας και θεωρώντας από τα γραφόμενα μου ότι δεν μπορώ να ανέβω Βόρεια γιατί δεν μπορώ να βγάλω άδεια για οικονομικούς λόγους, με παρακάλεσε πρώτον να μην προσβληθώ από τα γραφόμενα του και δεύτερον μου ζήτησε να δεχθώ την οικονομική του βοήθεια ώστε να μπορέσω να βγάλω την άδεια που χρειάζεται και να βρεθώ στα μέρη που αγαπώ. Το άγχος που πήγαζε από το μήνυμα του για το ενδεχόμενο να τον παρεξηγήσω και να το πάρω προσβλητικά ήταν πολύ μεγάλο. Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα αποσβολωμένος, μην μπορώντας να ορίσω εκείνη την ώρα τα συναισθήματα μου. Από την μια μου βγήκε ένα χαμόγελο για την παρεξήγηση του νοήματος των γραφομένων, από την άλλη μου ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό, σκεπτόμενος ότι υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι.
Μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι δεν θα αναφέρω σε κανέναν το όνομα του και για να σας περιγράψω το περιστατικό, πήρα πρώτα την άδεια του αφού του εξήγησα ότι δεν είχα κάποιον σκοπό να αναφέρω ποιος είναι, απλά ένοιωσα την ανάγκη να το δημοσιοποιήσω. Όπως του εξήγησα ότι η λέξη "ευχαριστώ" για αυτή του την κίνηση, είναι άχρηστη και πολύ μικρή στα δικά μου μάτια για αυτό που προσπάθησε να κάνει. Να σημειωθεί ότι είναι ένας άνθρωπος μεροκαματιάρης που παλεύει να μεγαλώσει τα παιδιά του. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως αν δεν ήταν τέτοιος, πως θα ήταν δυνατόν να προβεί σε αυτήν την κίνηση.
Απευθυνόμενος λοιπόν σε όλους αυτούς τους πολλούς που μας επισκέπτονται και μας διαβάζουν καθημερινά, θέλω να τους παροτρύνω να μπουν ενεργά στις τάξεις του HL και να δραστηριοποιηθούν μέσα σε αυτήν την κοινότητα γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει να γνωρίσουν με το Α ... κεφαλαίο.
Αυτο με κανεί να πιστεύω οτι εμεις οι κυνηγοι είμαστε σφυρηλατημενοι και δεμενοι βαθιά με τις ανθρωπινες αξίες.Έχουμε κατά καιρούς λίγο-πολύ όλοι μας εξάρει την σημασία ετούτου εδώ του τόπου, προσπαθώντας να περιγράψουμε τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλίες, τις παρέες κτλ που έχουν δημιουργηθεί, με αφορμή κάποιο τραπέζι, μια κυνηγητική εκδρομή, μια επίσκεψη, μια συνάντηση κτλ. Αυτό όμως που μου συνέβη σήμερα δεν ξέρω αν έχει προηγούμενο και θέλω να το αναφέρω για να αντιληφθούμε το μέγεθος της σημασίας του να είσαι Ανθρωπος.
Σε μια κουβέντα που αναπτύχθηκε το πρωί σε αυτό εδώ το θέμα και απάντησα σε κάποιον συνάδελφο ότι δεν είμαι και πολύ "ζεστός" με την έναρξη γιατί την έναρξη του τρυγονιού έχω μάθει να την αντιλαμβάνομαι γενικά μόνο στα ηλιόσπορα του Βορρά, κάποιο μέλος προφανώς αντιλαμβανόμενο λάθος τα γραφόμενά μου, μου έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα. Να σημειώσω ότι με τον άνθρωπο αυτόν ουδέποτε έχουμε συναντηθεί ή μιλήσει στο τηλέφωνο, πέραν από την ανταλλαγή κάποιων ελάχιστων δημόσιων μηνυμάτων. Ο Άνθρωπος αυτός, διαβάζοντας ότι εδώ και αρκετό καιρό παλεύω με το τέρας της ανεργίας και θεωρώντας από τα γραφόμενα μου ότι δεν μπορώ να ανέβω Βόρεια γιατί δεν μπορώ να βγάλω άδεια για οικονομικούς λόγους, με παρακάλεσε πρώτον να μην προσβληθώ από τα γραφόμενα του και δεύτερον μου ζήτησε να δεχθώ την οικονομική του βοήθεια ώστε να μπορέσω να βγάλω την άδεια που χρειάζεται και να βρεθώ στα μέρη που αγαπώ. Το άγχος που πήγαζε από το μήνυμα του για το ενδεχόμενο να τον παρεξηγήσω και να το πάρω προσβλητικά ήταν πολύ μεγάλο. Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα αποσβολωμένος, μην μπορώντας να ορίσω εκείνη την ώρα τα συναισθήματα μου. Από την μια μου βγήκε ένα χαμόγελο για την παρεξήγηση του νοήματος των γραφομένων, από την άλλη μου ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό, σκεπτόμενος ότι υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι.
Μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι δεν θα αναφέρω σε κανέναν το όνομα του και για να σας περιγράψω το περιστατικό, πήρα πρώτα την άδεια του αφού του εξήγησα ότι δεν είχα κάποιον σκοπό να αναφέρω ποιος είναι, απλά ένοιωσα την ανάγκη να το δημοσιοποιήσω. Όπως του εξήγησα ότι η λέξη "ευχαριστώ" για αυτή του την κίνηση, είναι άχρηστη και πολύ μικρή στα δικά μου μάτια για αυτό που προσπάθησε να κάνει. Να σημειωθεί ότι είναι ένας άνθρωπος μεροκαματιάρης που παλεύει να μεγαλώσει τα παιδιά του. Από την άλλη πάλι σκέφτομαι πως αν δεν ήταν τέτοιος, πως θα ήταν δυνατόν να προβεί σε αυτήν την κίνηση.
Απευθυνόμενος λοιπόν σε όλους αυτούς τους πολλούς που μας επισκέπτονται και μας διαβάζουν καθημερινά, θέλω να τους παροτρύνω να μπουν ενεργά στις τάξεις του HL και να δραστηριοποιηθούν μέσα σε αυτήν την κοινότητα γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που αξίζει να γνωρίσουν με το Α ... κεφαλαίο.