καλημερα σας...ωραια η μπυριτσα χθες 4 ποτηρια κοπανησα
Γιάννη καλά θα ήταν άλλα κ εκεί με τις μ@@@κιες που δεν έχουμε εξοπλισμό νευριάζω πάλιΣε κάνα πορτοκαλί πιατάκι;
καλοοοοοοΓεια σου Τζιμάρα!
Τι καθυστέρηση; κουβέντα να γίνεται.Καταρχήν συγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση κύριε Γιάννη αλλά βλέπετε η άτιμη διαφορά ώρας. Απίθανη ιστορία όπως και ο τρόπος που μας την εξιστορειτε, πράγματι δύσκολα τα νερά μας και ο καιρός αλλάζει χωρίς προιδοποιηση ακόμα και σήμερα με καινούργιο λιμάνι, μεγαλύτερα καράβια και αρκετές φορές το χειμώνα είναι ακατόρθωτο να δέσει το πλοίο. Ιστορικό πλοίο το ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ για την άγονη γραμμή όπως και άλλα παρόμοια τα επονομαζωμενα σκυλοπνικτες, πάλι καλά όμως που υπήρχαν και αυτά και συνδεονταν τα νησιά μεταξύ τούς.
Ο θρυλικός "Πανορμίτης" και ο καπετάν Σταύρος. - Rib and Sea
http://www.ribandsea.com/face/1537-o-thrylikos-panormitis-kai-o-kapetan-stayros
Ελπίζω κάποια φορά να ξαναρθειτε στο νησί μας.
ωραιο ψαρι αργυρη...
Γεια σου ρε Αργύρη ,να σε ρωτήσω ρε φίλε πόσο τον πήρες το κιλό ;
Γεια σου ρε Αργύρη ,να σε ρωτήσω ρε φίλε πόσο τον πήρες το κιλό ;
Γεια σου Τζιμάρα!
Ακριβως "δε θα το κρυψομε αλλωστε " και με προβατινα δολωμα Ζολωωωωωω..!!!!.....Μόνος του τον ψάρεψε χθες βράδυ και δεν θέλει να το μαρτυρήσει το παλιόπαιδο .....buy.
Ακριβως "δε θα το κρυψομε αλλωστε " και με προβατινα δολωμα Ζολωωωωωω..!!!!.....
Χρησταρα δεν ξερω ....θα σου πω αυριο γιατι ο ψαρας εινα φιλος ,περασα το πρωι πηγαινοντας στη δουλεια του ειπα να μου κρατησει για το σπιτι και θα περναγε ο γιος μου να το παρει....Γεια σου ρε Αργύρη ,να σε ρωτήσω ρε φίλε πόσο τον πήρες το κιλό ;
Πολλά τα πλεονεκτήματα Μάνο μου αλλά ανεκμεταλλευτα για διάφορους λόγους, τι να πιάσεις και τι να αφήσεις: Ήλιος, θάλασσα, βουνο,νησιά, κλίμα, φαγητο, τροπος ζωής, άνθρωποι. Δεν νομίζω να έχουν πολλές χώρες την φυσική ομορφιά της δικής μας, ευλογημενη μεν αλλά καταραμενη από θέμα πολιτικών και διοίκησης. Παλιότερα δούλευα για μια εταιρεία τοποθέτησης ηλεκτρονικων κλειδαριων σε ξενοδοχεία και είχα κάνει αρκετά ταξίδια σε διάφορες πολιτειες εδώ, μια φορά πήγαμε στο Σικάγο οδικώς δεκατεσσερις ώρες ταξίδι ,ατελείωτη βέβαια χώρα η παντεριμη αλλά τα τοπία ακριβώς τα ίδια και μονοτονα σαν μια φωτογραφία που έχεις βγάλει αρκετές φορές την ανακατευεις με τις υπόλοιπες και πάλι την ίδια βλέπεις.Καλημέρα στην παρέα! Βασιλάκη με τρόπο το πινέλο αγόρι μου .wash..
Χθες είχαμε πάει βόλτα με 2 ρεμάλια για μια μπύρα, ωραία περάσαμε. Το μαγαζί ήταν το le roix στην Πανόρομου, το έχει ένας φίλος μου. Γεμάτο το μαγαζί και από τα υπόλοιπα της γειτονιάς αυτό έχει τον ωραιότερο κόσμο νομίζω καθώς είναι άνθρωποι της ηλικίας μου και όχι φοιτητές να μας θυμίζουν πως περνούσαμε κάποτε. Σερφάρω λίγο στα θέματα και μετά πέφτω με τα μούτρα στο διάβασμα. Παρεπιμπτόντως ο καιρός μέχρι στιγμής δεν φαίνεται ότι θα το πάει για 35-36 που έλεγαν μέχρι και χθες. Φαίνεται δεν πήγαιναν καλά οι πωλήσεις των air condition.
Κωνσταντίνε σχετικά με την διαφορά ώρα που έγραψες θυμήθηκα κάτι που είπα και στα παιδιά χθες, ένας βασικότατος λόγος για τον οποίο η Ελλάδα είναι νούμερο 1 χώρα στην ναυτιλία είναι και η θέση της γεωγραφικά. Αυτό επειδή όταν εμείς πάμε το πρωί στις 9 στη δουλειά έχουμε ένα τρίωρο-εξάωρο μπροστά μας για να δουλέψουμε με όλη την Ασία, ενώ όταν σε εμάς είναι 3 το μεσημέρι ανοίγουν οι επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και έχουμε πάλι μπροστά μας ένα τρίωρο τουλάχιστον για να δουλέψουμε και με αυτούς. Είναι ένα τρομερό συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μου που δεν θα πάψει να υπάρχει εκτός κι αν αρχίσει η γη να γυρίζει από το βορρά προς το νότο
Έτσι ακριβώς κύριε Γιάννη ένας λόγος που κάποιος τόπος μας έκανε εντύπωση είναι και οι ανθρωποι του.Τι καθυστέρηση; κουβέντα να γίνεται.
Το διάβασα το lynk που ανάρτησες. Ναι, είναι όπως τα λένε. Μόνο που δεν ήξερα πως κατάντησε καζίνο. Ο Χαράλαμπος Φρακαντώνης ήταν ο θειος μου, δικό του το καραβάκι, είχε πάθει έμφραγμα όταν μου ζήτησε να μπαρκάρω για "να 'χω τον άνθρωπό μου" μη χάσω το καράβι. Μόνο που το '73 είχε άλλο καπετάνιο, ευτυχώς που δεν έπεσα με τον καπετάν Σταύρο, είχα μάθει πως ήταν τόσο καλός που ίσως έμενα για πάντα στη θάλασσα.
Κωνσταντίνε, πάντα έλεγα να κάνω "το ταξίδι", να περάσω όλα τα νησιά της άγονης γραμμής, να δω τους γνωστούς ανθρώπους στα λιμάνια, τους πράκτορες, τους ναυτικούς που κάναμε μαζί, Τον θρυλικό Παπα-Γιώργη στο Καστελόριζο που σήκωνε τα ράσα και ξεφόρτωνε τα εμπορεύματα για να μείνει χρόνος στο πλήρωμα να πιούμε ένα ούζο στο "μαγαζί" του Μαύρου (αδελφού του πολιτικού Γ. Μαύρου) ή να παίζει ποδόσφαιρο με τους μαθητές του σχολείου. Δυστυχώς τα χρόνια πέρασαν χωρίς να μου δοθεί η ευκαιρία και οι περισσότεροι από αυτούς δεν υπάρχουν πια. Τι θα έχω να δω; τις τεράστιες αλλαγές των λιμανιών που θα μου είναι αγνώριστα.
Στη φωτογραφία φαίνεται η πρυμνιά η μπίγα και τα "βαρελάκια" στο πίσω τηλεγραφόξυλο.