Επειδή κάποιοι μετράνε τα σηκωματα και αντίστοιχα λένε σήκωσαν τόσα πουλιά....
Μπεκάτσα-Αρχείο
- Thread starter Yannis304
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Kostas ContraDosi
Moderator
Άντε να έρθει η παρασκευή...Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με βροχή!
Ωραία σκεφτομαι...σήμερα έχει κυνήγι!!!
Παίρνω και τον αδερφό μου (φανατικός λαγας) και φυγαμε!!!
Βρήκαμε δυο πουλακια και τα πηραμε, ειδικά η μια περιπου για κανένα τέταρτο ταλαιπώρησε το σκυλί ποδαρωνοντας η κυρια μεχρι που την έφερε έξω!
Τελικά κυνηγησαμε 8 με 10 γιατί μετά κράτησε και πηγαμε για ελιές!
Φυσιγγακι φρεσκογεμισμενο s4 1.60x33 ν8-9 ανάμεικτα με κουβετ-diana- ελικοειδη, αλλά το καλυτερο πυρομαχικο είναι η ψυχραιμία!
Προσωπικά ενας λόγος που ξεχωρίζω τα σκυλιά που κυνηγάνε μπεκατσα απο τα μπεκατσόσκυλα... να βρίσκουν ξανα και ξανα το σηκωμένο-φευγάτο πουλί.
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με βροχή!
Ωραία σκεφτομαι...σήμερα έχει κυνήγι!!!
Παίρνω και τον αδερφό μου (φανατικός λαγας) και φυγαμε!!!
Βρήκαμε δυο πουλακια και τα πηραμε, ειδικά η μια περιπου για κανένα τέταρτο ταλαιπώρησε το σκυλί ποδαρωνοντας η κυρια μεχρι που την έφερε έξω!
Τελικά κυνηγησαμε 8 με 10 γιατί μετά κράτησε και πηγαμε για ελιές!
Φυσιγγακι φρεσκογεμισμενο s4 1.60x33 ν8-9 ανάμεικτα με κουβετ-diana- ελικοειδη, αλλά το καλυτερο πυρομαχικο είναι η ψυχραιμία!
Μπραβο σας παιδιά......όντως Νίκο στενάχωρο να χάνεις θύραμα, ετσι νιώθω και εγώ......1000 φορές να φύγει παρά να πάει χαμένη.
Είχα τη τύχη στα χρόνια που κυνηγάω να δω τέτοια ΜΕΓΑΛΑ μπεκατσόσκυλα να βρίσκουν ξανα και ξανα την ιδια μπεκατσα. Ο αείμνηστος ποιντερας μου ο Δίας, η μεγάλη επανιελα του κουμπάρου μου, η ντραχτααρ του φιλου μας Μακη το έκαναν .....αλλα η Αρτεμουλα του καλού μου φιλου Κώστα το έκανε σε απίστευτο βαθμό......λες και ενα αόρατο νημα την οδηγούσε τοσο γρήγορα στη θεση της σηκωμενης
μπεκατσας, οσο μακριά και να πήγαινε, σε όποια γωνιά και κρυβόταν η Αρτεμουλα την έβρισκε σε χρόνο απίστευτο......
μπεκατσας, οσο μακριά και να πήγαινε, σε όποια γωνιά και κρυβόταν η Αρτεμουλα την έβρισκε σε χρόνο απίστευτο......
Καλησπέρα σε όλους
Ενδογενή και εξωγενή προβλήματα με έχουν αναγκάσει να απέχω αρκετά, για τα δεδομένα μου, ειδικά αυτές τις μέρες που σε συγκεκριμένα μέρη είναι σαν να έχω ραντεβού σχεδόν κάθε χρόνο με τις μπεκάτσες
Βιώνω τα Case Studies ( Περιπτώσεις προς Μελέτη) που διάβαζα όταν σπούδαζα σχετικά με την παροχή βοήθειας στα μέλη της Οικογενείας μου που με χρειάζονται προς τα πάνω και προς τα κάτω , δεν μου είναι εύκολο να δραπετεύω για κυνηγι όπως παλαιότερα αλλά ευχαριστώ τον Θεό που μπορώ να παρέχω αυτή την βοήθεια και ανταπόδοση..........
Οσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε ότι πολλές φορές αυτά που συμβαίνουν στις ταινίες μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή και σε εμάς και ίσως πολλά γεγονότα θα αντιμετωπίσουμε σχεδόν όλοι , χωρίς να μπορούμε πολλές φορές να αποφύγουμε τις στατιστικές.
Μέσα σε αυτές τις δυσκολίες το κυνήγι , τα σκυλιά και οι μπεκάτσες ή τα άλλα θηράματα , το περπάτημα στη φύση, οι εικόνες, οι μυρωδιές και τα ερεθίσματα που προσλαμβάνουν όλες οι αισθήσεις αποτελούν "φάρμακο" - ψυχοθεραπεία , αναζωογόνηση και " φόρτιση " μπαταριών για να συνεχίσουμε.
Έτσι κάθε έξοδος είναι σημαντική ανεξάρτητα του αποτελέσματος αρκεί να σκεφτούμε ότι μπορέσαμε να βρεθούμε εκεί που θέλαμε και να κάνουμε αυτό που μας ευχαριστεί.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που μου συνέβει την προηγούμενη εβδομάδα αφού μετα κόπων και βασάνων κατάφερα μια έξοδο.
Λόγω έλλειψης χρόνου και παρασυρόμενος από παραπληροφόρηση ή καλύτερα από την υπεραισιοδοξία μου, διάλεξα ένα μέρος που το 2016 και 2018 μου είχε χαρίσει αξέχαστες αναμνήσεις.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κωλόγερος και γκρινιάζω υπερβολικά αλλά αγαπώ κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου ειδικά όταν με εκπλήσσει ευχάριστα . Κάποτε κάνοντας ψαροντούφεκο σχεδόν 35 χρόνια πριν βρίσκαμε αρχαία ναυάγια και αμφορείς, στα βουνά μας πηγαίνοντας για πέρδικες απολιθωμένα κοχύλια , και για μπεκάτσες στα δάση οξιάς όμορφες σπάνιες σήμερα σαλαμάνδρες .
Σήμερα βρίσκουμε αυτό που βρήκα εγώ την Πέμπτη καταμεσής στον αγαπημένο μου κυνηγότοπο και άλλα παρόμοια που ίσωε έχουν τύχει και σε εσάς , χωματερές αλόγιστη παράνομη υλοτομία κλπ.
Ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου αλλά πόσο μυαλό πρέπει να έχει κάποιος για να κάνει αυτό????????????????
Τι να το κάνω όταν οι συμπολίτες μου είναι @ρχιδόμυαλοι????????????????
Το χειρότερο είναι δεν τους νοιάζει το μετά
Τί χώρα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας ??????????????????
Το χειρότερο είναι ότι το Σάββατο το αυτοκίνητο μου ακινητεί από σοβαρό ηλεκτρικό πρόβλημα μάλλον έκαψε εγκέφαλο και δεν μπόρεσα να πάω από τότε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να έχετε όλοι ασφαλείς , αποτελεσματικές εξόδους, τα αγαπημένα σας σκυλάκια καλούς φίλους και να ρουφάτε κάθε στιγμή στο Βουνό, γιατί είναι μοναδική , και του χρόνου ούτε ο επόμενος Νοέμβρης ούτε εμείς θα είμαστε οι ίδιοι....................................
Και μια φωτό από τις καλές στιγμές για να μην μαυρίζουμε την ζωή μας περισσότερο
Καλό απόγευμα
Ακριβώς...καλυτερα να μου παρει το οπλο και να γελαει μαζι μου...
Άλλο ένα εξαιρετικό κυνήγι σήμερα. Καινούργια πουλιά και αρκετά δεκτικά στη φέρμα. 08:00-14:30 και την σκυλίτσα την μάζεψα με το ζόρι. Τρίτο 6ωρο σερί και ακόμα είναι μουδιασμένη από την γέννα…Άλλωστε όπως έχω ξανά πει είναι απλά ένα μέτριο Epagneul που διεξάγει "χαμένη" έρευνα στα 400+… Αλλά θα στρώσει που θα πάει!!!!
Ωραίος!!!!!!
Μας τρελάνες τώρα, όσο για την σκυλίτσα πρέπει να είναι περίπτωση , δεν κουράζεται τόσες ώρες;
Ελπίζω 400 μέτρα σε ισωμα, χαχαχα
Ξέρεις Σταύρο ότι στα μέρη μας δεν έχει και πολύ ισιάδα...
.
Οι ....άτυχοι που ζούμε στις μεγαλουπόλεις δυστυχώς με κόπο και κούραση κάνουμε εξορμήσεις για να ικανοποιήσουμε την..τρέλα μας....Μπράβο στους συναδέλφους για τις καρπώσεις και τις ωραίες στιγμές που βιώνουν.
Σήμερα αποφάσισα να κάνω μια εξόρμηση καλύπτοντας 400 χλμ πήγαινε-έλα προς τις κορυφές του Καλλίδρομου... φτάνοντας το πρωί με υποδέχθηκε η βροχή....τί να κάνουμε έπειτα από τόσο δρόμο, αποφασίζω να κυνηγήσω έστω και έτσι.... πουλιά δεν συνάντησα παρά μόνο μία ή οποία δεν δεχόταν να την πλησιάσω εγώ ή ο σκύλος με τίποτα.... αυτή ήταν και η μοναδική για όλη την ημέρα....λυπήθηκα για τον σκύλο μου ο οποίος είναι νεαρός και ψάχνει με μανία αλλά ακόμα δεν έχει ζήσει τις φάσεις που θα τον βαλουν για τα καλά στο νόημα....δυστυχώς ο έμπειρος Ζίκο χάθηκε 15 ετών.....άλλους 2 συναδέλφους συνάντησα και τα ίδιο άκουσα και από εκείνους....από 1 πουλί είδαν αλλά τελείως ακατάδεκτο για περαιτέρω.....
Υ.Γ. Και τώρα θα σας πω τον πόνο μου.....σε κάποια στιγμή φτάνω σε ένα άνοιγμα του δάσους....λόγω της απόστασης που είχα περπατήσει θέλησα να τσεκάρω εάν έχω σωστά αποτυπώσει στο μυαλό μου το κατά που πέφτει το αυτοκίνητο μου.....το είχα βάλει ώς σημάδι στο gps του τηλεφώνου μου.....σκέφτομαι λοιπόν να τσεκάρω το τηλέφωνο μου.....και εκείνη την στιγμή μου περνάει από το μυαλό η σκέψη.....λες τώρα που θα κρατάω το τηλέφωνο στα χέρια να σηκωθεί καμιά μπεκάτσα τριγύρω από το ξέφωτο;;; ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα το σκεφτόταν καν.....έλα όμως που σε εμενα συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να το ελέγξω αλλά συμβαίνει..και τί ειναι αυτό;;;; κάποιες αυθόρμητες σκέψεις βγαίνουν αληθινές...σαν προαίσθημα, σαν μήνυμα εκ των άνω....και όμως συμβαίνει.... τρώω λοιπόν το κόλλημα μου πάλι και λέω...τώρα τι σκέφτηκες πάλι;;;;; μα....κιες πάλι σκέφτεσαι.....και κρεμάω το όπλο στον ώμο και βγάζω το τηλέφωνο για να δω το στίγμα μου.......και εκείνη ακριβώς την στιγμή......αλλά ακριβώς εκείνη....πετάγεται η μπεκάτσα 15 μέτρα μπροστά και αριστερά μου.....διεσχισε το ξέφωτο και έμεινα να την χαζεύω ...κρατώντας στα χέρια μου το κινητό και έχοντας το όπλο κρεμασμένο στον ώμο......
Οι φλέβες στο κεφάλι μου φώναζαν.....εγκεφαλικό εδώ και τώρα...... αφού βρήκα την δύναμη να...ζήσω πήγα προς την προρεία που πήρε το πουλί με τον σκύλο...και στα 100 μέτρα από το πρώτο σημείο και πριν πλησιάσουμε με τον σκύλο την είδα να σηκώνεται μόνη της και πάλι για άλλες πολιτείες.....
Σήμερα αποφάσισα να κάνω μια εξόρμηση καλύπτοντας 400 χλμ πήγαινε-έλα προς τις κορυφές του Καλλίδρομου... φτάνοντας το πρωί με υποδέχθηκε η βροχή....τί να κάνουμε έπειτα από τόσο δρόμο, αποφασίζω να κυνηγήσω έστω και έτσι.... πουλιά δεν συνάντησα παρά μόνο μία ή οποία δεν δεχόταν να την πλησιάσω εγώ ή ο σκύλος με τίποτα.... αυτή ήταν και η μοναδική για όλη την ημέρα....λυπήθηκα για τον σκύλο μου ο οποίος είναι νεαρός και ψάχνει με μανία αλλά ακόμα δεν έχει ζήσει τις φάσεις που θα τον βαλουν για τα καλά στο νόημα....δυστυχώς ο έμπειρος Ζίκο χάθηκε 15 ετών.....άλλους 2 συναδέλφους συνάντησα και τα ίδιο άκουσα και από εκείνους....από 1 πουλί είδαν αλλά τελείως ακατάδεκτο για περαιτέρω.....
Υ.Γ. Και τώρα θα σας πω τον πόνο μου.....σε κάποια στιγμή φτάνω σε ένα άνοιγμα του δάσους....λόγω της απόστασης που είχα περπατήσει θέλησα να τσεκάρω εάν έχω σωστά αποτυπώσει στο μυαλό μου το κατά που πέφτει το αυτοκίνητο μου.....το είχα βάλει ώς σημάδι στο gps του τηλεφώνου μου.....σκέφτομαι λοιπόν να τσεκάρω το τηλέφωνο μου.....και εκείνη την στιγμή μου περνάει από το μυαλό η σκέψη.....λες τώρα που θα κρατάω το τηλέφωνο στα χέρια να σηκωθεί καμιά μπεκάτσα τριγύρω από το ξέφωτο;;; ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα το σκεφτόταν καν.....έλα όμως που σε εμενα συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να το ελέγξω αλλά συμβαίνει..και τί ειναι αυτό;;;; κάποιες αυθόρμητες σκέψεις βγαίνουν αληθινές...σαν προαίσθημα, σαν μήνυμα εκ των άνω....και όμως συμβαίνει.... τρώω λοιπόν το κόλλημα μου πάλι και λέω...τώρα τι σκέφτηκες πάλι;;;;; μα....κιες πάλι σκέφτεσαι.....και κρεμάω το όπλο στον ώμο και βγάζω το τηλέφωνο για να δω το στίγμα μου.......και εκείνη ακριβώς την στιγμή......αλλά ακριβώς εκείνη....πετάγεται η μπεκάτσα 15 μέτρα μπροστά και αριστερά μου.....διεσχισε το ξέφωτο και έμεινα να την χαζεύω ...κρατώντας στα χέρια μου το κινητό και έχοντας το όπλο κρεμασμένο στον ώμο......
Οι φλέβες στο κεφάλι μου φώναζαν.....εγκεφαλικό εδώ και τώρα...... αφού βρήκα την δύναμη να...ζήσω πήγα προς την προρεία που πήρε το πουλί με τον σκύλο...και στα 100 μέτρα από το πρώτο σημείο και πριν πλησιάσουμε με τον σκύλο την είδα να σηκώνεται μόνη της και πάλι για άλλες πολιτείες.....
Last edited:
Κοίτα να μείνει καμία όταν ανέβω.... Είσαι ωραίος φιλαράκι
Κώστα καταρχην μπράβο σου για την βόλτα παρόλο τις αντίξοες συνθήκες.
Αυτό που αναφέρεις είναι παιχνίδια του μυαλού και τίποτα παραπάνω.
Συμβαίνει σε πολλούς και με διαφορά θηράματα.
Είναι το κακό timming και το λάθος σημείο που βρισκόμαστε σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Να σκέφτεσαι πως αυτό που έχασες σήμερα θα στο δώσει η θέα τύχη άλλη στιγμή.
Αυτό που αναφέρεις είναι παιχνίδια του μυαλού και τίποτα παραπάνω.
Συμβαίνει σε πολλούς και με διαφορά θηράματα.
Είναι το κακό timming και το λάθος σημείο που βρισκόμαστε σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
Να σκέφτεσαι πως αυτό που έχασες σήμερα θα στο δώσει η θέα τύχη άλλη στιγμή.
Και όμως το σκεφτεσαι κ το παρασκεφτεσαι Κώστα...
Εχω παρατηρήσει(παρολο που κυνηγάω χωρίς σκυλο άρα κ εχω τυχαίες συναντήσεις μαζί της στα περπατητα) ότι είναι ενα πουλι που μπορεί να κάτσει παντου στην κυριολεξία, κ εχω παθει διαφορα ευτραπελα μαζί της......
Και μια που λες για ένστικτο άκου κ αυτό που το εχω ξαναπεί εδώ στο φόρουμ παλαιοτερα..
Πριν κάτι χρόνια ειχα παει από νωρίς σε απογευματινό τσιχλας, έκατσα κάτω σε ένα πεζουλι κ περιμενα, απέναντι μου το χωραφι ήταν καθαρό, υπήρχαν 2-3 ελιές κ στην άκρη ένα κομμάτι με φτερες...
το κοίταξα κ μου μπήκε η ιδέα ότι εχει θα υπάρχει μπεκάτσα, αλλά επειδή δεν το πιστευα κ τόσο βαριόμουν να παω...
Ελα όμως που κάτι με έτρωγε......
πλησιασα τις φτερες κ σηκωθηκε, την χτυπησα........
Έτσι απλά και....απίστευτα....
Μην ανησυχείς φιλαράκι, όταν έρθεις θα πάμε στις καβάντζες…Κοίτα να μείνει καμία όταν ανέβω.... Είσαι ωραίος φιλαράκι
Πάρε μία γεύση.... από την Κυριακή
Δεν πειραζει Κώστα την επομενη φορα θα στο ανταποδωσει η τυχη...Ηθελα να συμπληρωσω οτι αυτος ο κοπος κ η κουραση ειναι για να βρεθουμε σε ενα μετριο μπεκατσοτοπι...Για τα καλα θελουμε 600 χιλ τουλαχιστον...Καλή συνεχεια
Μία και να καίει
είπαμε, μία - μία!!!Μία και να καίει
- Status