gvp9000
Banned
Μύθος ή Πραγματικότητα;
- Thread starter HL Mod
- Ημερομηνία δημιουργίας
Βρισκεις ενα κοτετσιΠερίληψη τότε ...
Περνεις μια κοτα
Την στηνεις κει που θες
Την βαρας
Αμα μεινει τεζα βραζεις νερο
Αν δεν μεινει ξαναστεινεια το φουσεκι
Πς- δεν ειδα τι λεχθηκε πιο πισω ( και δεν σχολιαζω το τι λεχθηκε) απλα πειραζω τον Βασιλη
Prowler®
Banned
Νίκο αντιθέτως αν κάποια μέτρηση μπορεί να παραληφθεί είναι η V1Βασιλη θα σου πω τι εχω δει ....μεσα απο τις δοκιμες μου !!!
Οταν το οποιο σεταπ με το ιδιο Νο σκαγιων πχ Ν5 και την ιδια δοσολογια.... σου βγαζει ΠΧ - V1,5-403 - 405m/s
και το ενα 84% και το αλλο 85% συγκεντρωση.....η οποια παραμορφωση στα σκαγια ειναι ιδια....καθως και
οι μενουσες....Σε τετοια φυσιγγια που τα ονομαζω φυσιγγια καρμπόν ....η μετρηση στο V10 για μενα
ειναι περιττη φιλε!!!!
Εαν κανω λαθος διορθωστε με.!!!
η V10 σου λέει τι αυγά έβαψες
η CIP έχει ως στανταρ την V2,5
δες και τον φίλο μας πως μετράει
Prowler®
Banned
ναι και όχι μόνο κυρίως με ξερολιθια από τσιμεντοκονίες
αλλά πάλι δεν είναι εντελώς σωστός ο τρόπος
τα μαραφετια που έχουμε (μάλλον έχετε) οι ερασιτέχνες είναι καλά για V0 εως V2,5
τώρα όπως λέει ο Νίκος και με V1 κάνεις την δουλειά σου ελέγχοντας την βλητική του τέλους
τετοια λεγε εσυ και θα αφησω στην ακρη και το τελευταιο μαλλινοταπο που χρησιμοποιω , το coturnish nsi. Ολα τα αλλα , και μισοταπα , τα εχω απορριψει
Prowler®
Banned
διευκρίνηση:Βασιλη θα σου πω τι εχω δει ....μεσα απο τις δοκιμες μου !!!
Οταν το οποιο σεταπ με το ιδιο Νο σκαγιων πχ Ν5 και την ιδια δοσολογια.... σου βγαζει ΠΧ - V1,5-403 - 405m/s
και το ενα 84% και το αλλο 85% συγκεντρωση.....η οποια παραμορφωση στα σκαγια ειναι ιδια....καθως και
οι μενουσες....Σε τετοια φυσιγγια που τα ονομαζω φυσιγγια καρμπόν ....η μετρηση στο V10 για μενα
ειναι περιττη φιλε!!!!
Εαν κανω λαθος διορθωστε με.!!!
παραπλήσιες συνταγές π.χ.
Α: 32 γρ V1 402 m/s
B: 32 gr V1 405 m/s
διατρήσεις π.χ.
Α: 80 σελ
Β: 110 σελ
αν μετρούσες V10
A: κάτω από 325 m/s
Β: μεταξύ 325-340 m/s
* αυτό έλεγε ο αείμνηστος
Prowler®
Banned
προφορικααααααΠερίληψη τότε ...
gvp9000
Banned
προφορικαααααα
Δεν φτιάχνουμε καμιά δυνατή ομάδα στο viber να ξημεροβραδιαζόμαστε σε τηλεδιασκέψεις ;;;;
Μας έχουν φύγει τα δάχτυλα από την πληκτρολόγηση αχαχαχ
Περίληψη τότε ...
Βρισκεις ενα κοτετσι
Περνεις μια κοτα
Την στηνεις κει που θες
Την βαρας
Αμα μεινει τεζα βραζεις νερο
Αν δεν μεινει ξαναστεινεια το φουσεκι
Πς- δεν ειδα τι λεχθηκε πιο πισω ( και δεν σχολιαζω το τι λεχθηκε) απλα πειραζω τον Βασιλη
Τούτος εδώ έκανε μια τέτοια δοκιμή...(με κότα!)
Δείτε Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων
σκηνή από 01:02-01:04 και θα με θυμηθείτε!!!
Υ.Γ: δεν μπορώ να το ανεβάσω Βασίλη...αν μπορείς αξίζει (την σκηνή μόνο!!!)
Φοβερή ταινία!!Τούτος εδώ έκανε μια τέτοια δοκιμή...(με κότα!)
View attachment 41557
Δείτε Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων
σκηνή από 01:02-01:04 και θα με θυμηθείτε!!!
Υ.Γ: δεν μπορώ να το ανεβάσω Βασίλη...αν μπορείς αξίζει (την σκηνή μόνο!!!)
Prowler®
Banned
μην το γελάς ίσως αυτό θα πρέπει να κάνουμεΔεν φτιάχνουμε καμιά δυνατή ομάδα στο viber να ξημεροβραδιαζόμαστε σε τηλεδιασκέψεις ;;;;
Μας έχουν φύγει τα δάχτυλα από την πληκτρολόγηση αχαχαχ
Τροφή για σχόλια & κρίσεις...
Γιατί αστοχούμε
Το 1969, ο Ελβετός ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross δημοσίευσε τα πέντε στάδια της θλίψης, μια διαδικασία που περνούν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια ανίατη ασθένεια. Έκτοτε, το μοντέλο εφαρμόζεται πλέον σε όλα τα προβλήματα και τις δοκιμασίες της ζωής. Εάν αυτά τα πέντε στάδια εφαρμόζονταν σε ένα κυνηγό που βιώνει μια περίοδο άθλιας σκοποβολής, η διαδικασία θα μπορούσε να εξελιχθεί ως εξής:
Η υπόθεση της εφαρμογής του όπλου
Δεν υπάρχει εναλλακτική στη σωστή εφαρμογή του όπλου," λέει ο Gary Goodpaster, ένας συνταξιούχος περιφερειακός διευθυντής της DU και τη δια βίου κυνηγός. "Αν δεν σας ταιριάζει το όπλο, δεν πρόκειται να έχετε ευστοχία. Είναι τόσο απλό. Μπορείτε να ξεπεράσετε την κακή εφαρμογή του όπλου ως ένα βαθμό με την εξάσκηση, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να γίνετε όσο εύστοχος θα μπορούσατε να είστε.
"Εάν το κοντάκι σας πέφτει πολύ ψηλό, θα πυροβολείτε μονίμως πάνω από τους στόχους," συνεχίζει ο Goodpaster. "Εάν το κοντάκι είναι πολύ χαμηλό, θα πυροβολείτε συστηματικά κάτω από τους στόχους. Εάν το κοντάκι είναι πολύ μακρύ, θα επωμίζετε λάθος ξανά και ξανά. Ένας καλός οπλουργός μπορεί εύκολα να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις στο κοντάκι. Οι συνηθέστερες προσαρμογές που απαιτούνται για τα κυνηγετικά κοντάκια είναι η αλλαγή του μήκους τους και το χαμήλωμα ή το ψήλωμα τους. Οι περισσότεροι κυνηγοί θα πρέπει να είναι σε θέση να βρουν ένα οπλουργό που θα κάνει αυτές τις προσαρμογές με ένα λογικό κόστος."
To Ξεκλείδωμα
Ακόμη και με σωστό κοντάκι, κάποιοι κυνηγοί αδυνατούν να κάνουν το απαραίτητο κλείδωμα του μάγουλου πάνω στο κοντάκι. "Αν αστοχείτε συστηματικά, τότε είναι πολύ πιθανόν ότι σηκώνετε το κεφάλι", λέει ο Goodpaster. "Το ανασήκωμα του κεφαλιού είναι άσχημα νέα και σχεδόν πάντα, εγγυάται την αστοχία."
"Υπάρχει μια τεράστια τάση στους κυνηγούς να ανασηκώνουν το κεφάλι τους, αντί να το κρατάνε κλειδωμένο στο κοντάκι", συνεχίζει. "Αν κρατάτε το κεφάλι σας κάτω, το όπλο θα πυροβολεί ακριβώς εκεί που βλέπετε. Αν σηκώσετε το κεφάλι, θα πυροβολήσει ψηλά. Ο σωστός τρόπος επώμισης του όπλου είναι να το φέρετε πάνω στο μάγουλό σας, αλλά οι περισσότεροι κυνηγοί φέρνουν το πρόσωπό τους κάτω προς όπλο. Είναι μια κοινή αιτία αστοχίας. Πολλοί κυνηγοί μπαίνουν κατά καιρούς στον πειρασμό να σηκώσουν το κεφάλι τους, όταν ψάχνουν τα πουλιά πάνω απ' τις κάννες του όπλου τους, αλλά ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα είναι η εξάσκηση."
Η υποσυνείδητη σύσπαση
Η ξαφνική σύσπαση είναι μια υποσυνείδητη συμπεριφορά που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά σε έναν έμπειρο κυνηγό ή να μαστίζει κάποιον αρχάριο. Η κλασσική σύσπαση μια ασυνείδητη διασύνδεση μυαλού και σώματος που προβλέπει την επίπονη ανάκρουση βαριών γομώσεων, αυτών που αφήνουν μελανιές στον ώμο, αλλά η σύσπαση μπορεί επίσης να προκύψει από καθαρά νοητικές αιτίες, όπως το άγχος των επιδόσεων ή ο φόβος της αστοχίας. Η εκδήλωση της μπορεί να λάβει τη μορφή μιας απότομης σύσπασης των μυών, κλεισίματος των ματιών, τρέμουλου, ή της στιγμιαίας παράλυσης των νεύρων.
Το βασικό πρόβλημα με τις συσπάσεις είναι ότι μπορεί να είναι δύσκολο να αυτο-εντοπιστούν. "Λόγω της υπερβολικής έντασης, μυαλό και νεύρα απεργούν, σταματούν να λειτουργούν στιγμιαία, μέχρι να ολοκληρωθεί η εκτόνωση της τουφεκιάς," έγραφε ο θρυλικός Charles Askins το 1921 στο βιβλίο του Το αμερικάνικο κυνηγετικό όπλο. "Ο σκοπευτής δεν έχει καμία επίγνωση απ' οτιδήποτε συμβαίνει κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, όμως κάποιος παρευρισκόμενος μπορεί πολύ εύκολα να το εντοπίσει και να τον ενημερώσει, εν γένει προς μεγάλη έκπληξή του σκοπευτή." Μία λύση είναι να βάλουμε κάποιο φίλο μας να μας βιντεοσκοπεί και αργότερα να δούμε το στιγμιότυπο σε αργή κίνηση ώστε να διαπιστώσουμε αν πάσχουμε από το φαινόμενο της ασυνείδητης σύσπασης.
"Η σύσπαση μπορεί να προκαλέσει τη διακοπή ή την επιβράδυνση της ακολουθίας του στόχου, το κλείσιμο των ματιών, και στη χειρότερη περίπτωση, αδυναμία να πατηθεί η σκανδάλη", λέει ο Ben Berka, προπονητής σκοποβολής. "Το φαινόμενο της σύσπασης είναι σχεδόν πάντα συνδεδεμένο με όπλα και πυρομαχικά υψηλής ανάκρουσης. Η λύση είναι να χρησιμοποιούμε τις κατά το δυνατόν ελαφρύτερες γομώσεις οι οποίες μας δίνουν τη διασπορά που μας ικανοποιεί. Χρησιμοποιήστε συσκευές μείωσης της ανάκρουσης ή ημιαυτόματα που λειτουργούν με αέριο, και στη συνέχεια εξασκηθείτε πατώντας τη σκανδάλη χωρίς φυσίγγια στο όπλο."
Γιατί αστοχούμε
Το 1969, ο Ελβετός ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross δημοσίευσε τα πέντε στάδια της θλίψης, μια διαδικασία που περνούν οι άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια ανίατη ασθένεια. Έκτοτε, το μοντέλο εφαρμόζεται πλέον σε όλα τα προβλήματα και τις δοκιμασίες της ζωής. Εάν αυτά τα πέντε στάδια εφαρμόζονταν σε ένα κυνηγό που βιώνει μια περίοδο άθλιας σκοποβολής, η διαδικασία θα μπορούσε να εξελιχθεί ως εξής:
- Άρνηση: "Η σκόπευση μου είναι λίγο κακή σήμερα, αλλά είδες πόσο γρήγορα πετούσε αυτή η πάπια;"
- Θυμός και κατηγορίες: "Αααα! Γιατί αστοχώ; Δεν μπορώ να πιστέψω πως αγόρασα αυτό το κωλο-όπλο."
- Διαπραγμάτευση: "Σε παρακαλώ, ας πετύχω μια πάπια, μόνο μία... Φαλαρίδα είναι αυτό εκεί πέρα;"
- Κατάθλιψη: "Είμαι τελείως άχρηστος. Δεν πρόκειται να πετύχω ποτέ τίποτα. Οι τουφεκιές μου είναι τόσο κακές που ένα καθαρό μου πήρε το καπέλο, περνώντας πάνω απ' το καρτέρι μου."
- Αποδοχή: "Πρέπει να ζητήσω βοήθεια. Να κάνω περισσότερη προπόνηση. Πρέπει ν' αντιμετωπίσω την αστοχία μου ώστε να ξαναμπώ στο παιχνίδι..."
Η υπόθεση της εφαρμογής του όπλου
Δεν υπάρχει εναλλακτική στη σωστή εφαρμογή του όπλου," λέει ο Gary Goodpaster, ένας συνταξιούχος περιφερειακός διευθυντής της DU και τη δια βίου κυνηγός. "Αν δεν σας ταιριάζει το όπλο, δεν πρόκειται να έχετε ευστοχία. Είναι τόσο απλό. Μπορείτε να ξεπεράσετε την κακή εφαρμογή του όπλου ως ένα βαθμό με την εξάσκηση, αλλά ποτέ δεν πρόκειται να γίνετε όσο εύστοχος θα μπορούσατε να είστε.
"Εάν το κοντάκι σας πέφτει πολύ ψηλό, θα πυροβολείτε μονίμως πάνω από τους στόχους," συνεχίζει ο Goodpaster. "Εάν το κοντάκι είναι πολύ χαμηλό, θα πυροβολείτε συστηματικά κάτω από τους στόχους. Εάν το κοντάκι είναι πολύ μακρύ, θα επωμίζετε λάθος ξανά και ξανά. Ένας καλός οπλουργός μπορεί εύκολα να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις στο κοντάκι. Οι συνηθέστερες προσαρμογές που απαιτούνται για τα κυνηγετικά κοντάκια είναι η αλλαγή του μήκους τους και το χαμήλωμα ή το ψήλωμα τους. Οι περισσότεροι κυνηγοί θα πρέπει να είναι σε θέση να βρουν ένα οπλουργό που θα κάνει αυτές τις προσαρμογές με ένα λογικό κόστος."
To Ξεκλείδωμα
Ακόμη και με σωστό κοντάκι, κάποιοι κυνηγοί αδυνατούν να κάνουν το απαραίτητο κλείδωμα του μάγουλου πάνω στο κοντάκι. "Αν αστοχείτε συστηματικά, τότε είναι πολύ πιθανόν ότι σηκώνετε το κεφάλι", λέει ο Goodpaster. "Το ανασήκωμα του κεφαλιού είναι άσχημα νέα και σχεδόν πάντα, εγγυάται την αστοχία."
"Υπάρχει μια τεράστια τάση στους κυνηγούς να ανασηκώνουν το κεφάλι τους, αντί να το κρατάνε κλειδωμένο στο κοντάκι", συνεχίζει. "Αν κρατάτε το κεφάλι σας κάτω, το όπλο θα πυροβολεί ακριβώς εκεί που βλέπετε. Αν σηκώσετε το κεφάλι, θα πυροβολήσει ψηλά. Ο σωστός τρόπος επώμισης του όπλου είναι να το φέρετε πάνω στο μάγουλό σας, αλλά οι περισσότεροι κυνηγοί φέρνουν το πρόσωπό τους κάτω προς όπλο. Είναι μια κοινή αιτία αστοχίας. Πολλοί κυνηγοί μπαίνουν κατά καιρούς στον πειρασμό να σηκώσουν το κεφάλι τους, όταν ψάχνουν τα πουλιά πάνω απ' τις κάννες του όπλου τους, αλλά ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα είναι η εξάσκηση."
Η υποσυνείδητη σύσπαση
Η ξαφνική σύσπαση είναι μια υποσυνείδητη συμπεριφορά που μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά σε έναν έμπειρο κυνηγό ή να μαστίζει κάποιον αρχάριο. Η κλασσική σύσπαση μια ασυνείδητη διασύνδεση μυαλού και σώματος που προβλέπει την επίπονη ανάκρουση βαριών γομώσεων, αυτών που αφήνουν μελανιές στον ώμο, αλλά η σύσπαση μπορεί επίσης να προκύψει από καθαρά νοητικές αιτίες, όπως το άγχος των επιδόσεων ή ο φόβος της αστοχίας. Η εκδήλωση της μπορεί να λάβει τη μορφή μιας απότομης σύσπασης των μυών, κλεισίματος των ματιών, τρέμουλου, ή της στιγμιαίας παράλυσης των νεύρων.
Το βασικό πρόβλημα με τις συσπάσεις είναι ότι μπορεί να είναι δύσκολο να αυτο-εντοπιστούν. "Λόγω της υπερβολικής έντασης, μυαλό και νεύρα απεργούν, σταματούν να λειτουργούν στιγμιαία, μέχρι να ολοκληρωθεί η εκτόνωση της τουφεκιάς," έγραφε ο θρυλικός Charles Askins το 1921 στο βιβλίο του Το αμερικάνικο κυνηγετικό όπλο. "Ο σκοπευτής δεν έχει καμία επίγνωση απ' οτιδήποτε συμβαίνει κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, όμως κάποιος παρευρισκόμενος μπορεί πολύ εύκολα να το εντοπίσει και να τον ενημερώσει, εν γένει προς μεγάλη έκπληξή του σκοπευτή." Μία λύση είναι να βάλουμε κάποιο φίλο μας να μας βιντεοσκοπεί και αργότερα να δούμε το στιγμιότυπο σε αργή κίνηση ώστε να διαπιστώσουμε αν πάσχουμε από το φαινόμενο της ασυνείδητης σύσπασης.
"Η σύσπαση μπορεί να προκαλέσει τη διακοπή ή την επιβράδυνση της ακολουθίας του στόχου, το κλείσιμο των ματιών, και στη χειρότερη περίπτωση, αδυναμία να πατηθεί η σκανδάλη", λέει ο Ben Berka, προπονητής σκοποβολής. "Το φαινόμενο της σύσπασης είναι σχεδόν πάντα συνδεδεμένο με όπλα και πυρομαχικά υψηλής ανάκρουσης. Η λύση είναι να χρησιμοποιούμε τις κατά το δυνατόν ελαφρύτερες γομώσεις οι οποίες μας δίνουν τη διασπορά που μας ικανοποιεί. Χρησιμοποιήστε συσκευές μείωσης της ανάκρουσης ή ημιαυτόματα που λειτουργούν με αέριο, και στη συνέχεια εξασκηθείτε πατώντας τη σκανδάλη χωρίς φυσίγγια στο όπλο."
συνέχεια του προηγουμένου...
Εκτίμηση της απόστασης
"Η εσφαλμένη εκτίμηση της απόστασης και ο πυροβολισμός ενώ τα πουλιά δεν είναι αρκετά κοντά," σημειώνει ο Berka, "είναι άλλη μια συχνή αιτία αστοχίας. Να θυμάστε, πως όταν αποφασίσετε τη βολή και ορθώσετε το σώμα σας για να την εκτελέσετε, συχνά τα πουλιά θα τα δώσουν όλα, και μπορεί να κερδίσουν σημαντική απόσταση και ύψος ώσπου να τραβήξετε τη σκανδάλη. Εξασκηθείτε στην εκτίμηση της απόστασης ή τοποθετήστε ομοιώματα στην περίμετρο του βεληνεκούς, που θα βοηθήσουν να εκτιμήσετε πότε τα πουλιά είναι εντός βολής. Μάθετε το μέγιστο δραστικό βεληνεκές σας και επιχειρήστε βολές μόνο εντός αυτού του εύρους. "
Και ο Tom Knapp, ο γνωστός δεξιοτέχνης του κυνηγετικού όπλου, πιστεύει επίσης πως πολλοί κυνηγοί αστοχούν επειδή εκτιμούν λάθος την απόσταση του στόχου. Ο ίδιος χρησιμοποιεί την ακίδα του όπλο του σαν μέτρο. "Τοποθετήστε δύο ομοιώματα στην πιο κοντινή και την πιο μακρινή απόσταση που θα επιχειρήσετε πυροβολισμό," εξηγεί ο Knapp. "Στη συνέχεια, επωμίστε το όπλο σας και δείτε τη σχέση μεγέθους μεταξύ της ακίδας και του ομοιώματος. Στο πλησιέστερο ομοίωμα, ίσως στα 20 απόσταση, η ακίδα μπορεί να καλύπτει το κεφάλι του ομοιώματος, ενώ από την πιο απομακρυσμένο, ίσως 40 ή 45 μέτρα, απόσταση η ακίδα θα καλύπτει το μισό ή και ολόκληρο το ομοίωμα," λέει ο Knapp.
"Σε ένα πουλί πάνω από το πιο κοντινό ομοίωμα, απλά στοχεύστε στο κεφάλι του. Το μήκος του λαιμού του πουλιού είναι αρκετή προσκόπευση. Σε ένα πουλί πάνω από το απομακρυσμένο ομοίωμα, η ακίδα σας θα καλύψει τη μερίδα του λέοντος από το σώμα της πάπιας, και θα καταλάβετε αμέσως πως πρέπει να αυξήσετε την προσκόπευση σας. Είναι πολύ σημαντικό, αν αστοχήσετε, να αυξήσετε ακόμη περισσότερο την προσκόπευση κατά τη δεύτερη βολή. Πολύ συχνά, οι κυνηγοί μπορεί να χάσουν τρεις συνεχόμενες βολές, επειδή νόμιζαν ότι είχαν τη σωστή προσκόπευση από την πρώτη βολή. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό για τις επόμενες βολές."
Παιχνίδια του μυαλού με την κάννη
Ο Gil Ash του OSP Shooting School (ospschool.com) προπονεί περισσότερους από 2.000 κυνηγούς κάθε χρόνο, οι οποίοι είναι στην η πλειοψηφία τους κυνηγοί πουλιών. Παρατηρεί ότι πολλοί κυνηγοί αστοχούν τη στιγμή που εστιάζουν στο στόχο και επωμίζουν το όπλο. Το πρόβλημα είναι ένας συνδυασμός οπτικής συγκέντρωσης, ιστορίας και μνήμης των μυών.
"Η πιο επίφοβη φράση στον γκιουμέ είναι: 'Εντάξει, έρχεται μια μονή - όλη δική σου.' Έχεις εντοπίσει την πάπια από 300 μέτρα και αστοχείς ενώ, απ' την άλλη, σ' ένα κυνήγι τρυγονιών, κάποιος φωνάζει ΠΑΝΩ ΣΟΥ ξαφνικά βλέπεις το πουλί να πετά πάνω από το κεφάλι σου, και το ρίχνεις αστραπιαία", λέει ο Ash. Η διαφορά μεταξύ των δύο βολών είναι ότι ο κυνηγός είχε στη διάθεση του πάρα πολύ χρόνο για να κοιτάζει κατά μήκος της κάννης, καθώς η πάπια έμπαινε, με αποτέλεσμα την αστοχία.
"Αν αντιλαμβανόμαστε υπερβολικά την παρουσία της κάννης το αποτέλεσμα είναι να παγώσουν τα πάντα και να προκληθεί αστοχία 99 στις εκατό φορές, και 99 στους εκατό ανθρώπους θα προσπαθήσουν να φέρουν ό' τι βλέπουν σε μία ευθεία," λέει ο Ash. Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτό το πρόβλημα προκύπτει από τη χρήση στο παρελθόν ραβδόκαννων όπλων. Πολλοί κυνηγοί μεγάλωσαν με ένα αεροβόλο. Ο Ash πιστεύει ότι αυτό κάνει πολλούς κυνηγούς να προσπαθούν να στοχεύσουν μ' ένα κυνηγετικό όπλο όπως μ' ένα τουφέκι, αλλά η χρήση ενός λειόκαννου και ενός ραβδόκαννου είναι τόσο διαφορετικές όσο η μέρα με τη νύχτα.
Η εστίαση είναι το παν.
Ο Ash κάποτε προπονούσε έναν κυνηγό που δυσκολευόταν να χτυπήσει γρήγορα κιρκίρια. Υπήρχαν πολλά πουλιά, και πετούσαν παντού γύρω του. "Τα μάτια του ήταν σαν μπαλάκια του πινγκ-πονγκ στην καρότσα ενός φορτηγού,"θυμάται ο Ash. Ο άνθρωπος απλά δεν μπορούσε να επικεντρωθεί μόνο σε ένα πουλί. Ο Ash του έδωσε εντολή να μην πυροβολεί, αλλά να παρακολουθεί ένα μόνο πουλί τη φορά, και να συγκεντρώνεται απόλυτα σε αυτό το ένα πουλί. Μετά από αυτό το μάθημα, ο άνδρας ανέφερε αργότερα ότι τα κιρκίρια δεν πετούσαν τόσο γρήγορα όσο αρχικά νόμιζε, και το απέδειξε κάνοντας δυο ντουμπλέδες.
Το κυριότερο απ' αυτά που υποστηρίζει ο Ash είναι να έχουμε πλήρη εστίαση στο στόχο, η οποία στη συνέχεια ακολουθείται από μια προσεκτική και ελεγχόμενη αυτόματη επώμιση. Αναφέρει μελέτες σύμφωνα με τις οποίες απαιτούνται 3.000 επαναλήψεις ώστε μια αθλητική κίνηση να εντυπωθεί στο υποσυνείδητο. Αναλογιστείτε πόσες φορές ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας προπονείται στις ελεύθερες βολές ή ένας παίκτης του γκολφ επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση, και δεν θα σας προξενήσει καμία έκπληξη το γεγονός ότι ένας εποχιακός κυνηγός πιθανόν να κάνει επωμίσεις που δεν είναι ακριβώς τέλειες.
Ο Ash συνιστά μια άσκηση για το σπίτι την οποία μπορεί να κάνει κάθε κυνηγός για να χτίσει τη μνήμη των μυών, ώστε η επώμιση του να γίνεται αυτόματα, με αυτοπεποίθηση, και πλαστικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μικρός, φακός με στενή δέσμη φωτός που μπορεί να χωρέσει στην κάννη του άδειου όπλου και να στερεωθεί σ' αυτήν με ταινία. Σε ένα αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο, φανταστείτε ότι η γραμμή μεταξύ τοίχου και οροφής είναι η τροχιά του πουλιού. Ο στόχος είναι να επωμίσετε ομαλά το όπλο και να μετακινήσετε τη δέσμη κατά μήκος της γραμμής της οροφή χωρίς να ξεφεύγετε προς τα πάνω ή προς κάτω. "Δεν χρειάζεται να γίνεται γρήγορα, αλλά πρέπει να γίνεται τέλεια", λέει ο Ash.
Κάντε τις δυσκολότερες ντουφεκιές αποφεύγοντας τις
"Νομίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η πιο δύσκολη ντουφεκιά είναι όταν το πουλί έρχεται ευθεία κατά πάνω μας," λέει ο Gary Goodpaster. "Είναι δύσκολη γιατί κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να βλέπουμε το στόχο. Ξεκινάμε πίσω από το πουλί, και όπως μετακινούμε το όπλο στο μπροστινό μέρος του πουλιού, το χάνουμε απ' τα μάτια μας. Υπάρχει ένα όριο στο πόσο πολύ μπορούμε να φέρουμε πίσω το σώμα μας χωρίς να πέσουμε ανάσκελα, τα δε πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα αν έχεις και τον ήλιο στα μάτια σου. Αυτό που κάνω εγώ είναι να κάνω μεταβολή και να ρίξω στο πουλί καθώς απομακρύνεται. Με αυτόν τον τρόπο, δεν το χάνω απ' τα μάτια μου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βάλετε την ακίδα από κάτω του και να προσκοπεύσετε, έχοντας πάντα το πουλί στα μάτια σας."
Εκτίμηση της απόστασης
"Η εσφαλμένη εκτίμηση της απόστασης και ο πυροβολισμός ενώ τα πουλιά δεν είναι αρκετά κοντά," σημειώνει ο Berka, "είναι άλλη μια συχνή αιτία αστοχίας. Να θυμάστε, πως όταν αποφασίσετε τη βολή και ορθώσετε το σώμα σας για να την εκτελέσετε, συχνά τα πουλιά θα τα δώσουν όλα, και μπορεί να κερδίσουν σημαντική απόσταση και ύψος ώσπου να τραβήξετε τη σκανδάλη. Εξασκηθείτε στην εκτίμηση της απόστασης ή τοποθετήστε ομοιώματα στην περίμετρο του βεληνεκούς, που θα βοηθήσουν να εκτιμήσετε πότε τα πουλιά είναι εντός βολής. Μάθετε το μέγιστο δραστικό βεληνεκές σας και επιχειρήστε βολές μόνο εντός αυτού του εύρους. "
Και ο Tom Knapp, ο γνωστός δεξιοτέχνης του κυνηγετικού όπλου, πιστεύει επίσης πως πολλοί κυνηγοί αστοχούν επειδή εκτιμούν λάθος την απόσταση του στόχου. Ο ίδιος χρησιμοποιεί την ακίδα του όπλο του σαν μέτρο. "Τοποθετήστε δύο ομοιώματα στην πιο κοντινή και την πιο μακρινή απόσταση που θα επιχειρήσετε πυροβολισμό," εξηγεί ο Knapp. "Στη συνέχεια, επωμίστε το όπλο σας και δείτε τη σχέση μεγέθους μεταξύ της ακίδας και του ομοιώματος. Στο πλησιέστερο ομοίωμα, ίσως στα 20 απόσταση, η ακίδα μπορεί να καλύπτει το κεφάλι του ομοιώματος, ενώ από την πιο απομακρυσμένο, ίσως 40 ή 45 μέτρα, απόσταση η ακίδα θα καλύπτει το μισό ή και ολόκληρο το ομοίωμα," λέει ο Knapp.
"Σε ένα πουλί πάνω από το πιο κοντινό ομοίωμα, απλά στοχεύστε στο κεφάλι του. Το μήκος του λαιμού του πουλιού είναι αρκετή προσκόπευση. Σε ένα πουλί πάνω από το απομακρυσμένο ομοίωμα, η ακίδα σας θα καλύψει τη μερίδα του λέοντος από το σώμα της πάπιας, και θα καταλάβετε αμέσως πως πρέπει να αυξήσετε την προσκόπευση σας. Είναι πολύ σημαντικό, αν αστοχήσετε, να αυξήσετε ακόμη περισσότερο την προσκόπευση κατά τη δεύτερη βολή. Πολύ συχνά, οι κυνηγοί μπορεί να χάσουν τρεις συνεχόμενες βολές, επειδή νόμιζαν ότι είχαν τη σωστή προσκόπευση από την πρώτη βολή. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό για τις επόμενες βολές."
Παιχνίδια του μυαλού με την κάννη
Ο Gil Ash του OSP Shooting School (ospschool.com) προπονεί περισσότερους από 2.000 κυνηγούς κάθε χρόνο, οι οποίοι είναι στην η πλειοψηφία τους κυνηγοί πουλιών. Παρατηρεί ότι πολλοί κυνηγοί αστοχούν τη στιγμή που εστιάζουν στο στόχο και επωμίζουν το όπλο. Το πρόβλημα είναι ένας συνδυασμός οπτικής συγκέντρωσης, ιστορίας και μνήμης των μυών.
"Η πιο επίφοβη φράση στον γκιουμέ είναι: 'Εντάξει, έρχεται μια μονή - όλη δική σου.' Έχεις εντοπίσει την πάπια από 300 μέτρα και αστοχείς ενώ, απ' την άλλη, σ' ένα κυνήγι τρυγονιών, κάποιος φωνάζει ΠΑΝΩ ΣΟΥ ξαφνικά βλέπεις το πουλί να πετά πάνω από το κεφάλι σου, και το ρίχνεις αστραπιαία", λέει ο Ash. Η διαφορά μεταξύ των δύο βολών είναι ότι ο κυνηγός είχε στη διάθεση του πάρα πολύ χρόνο για να κοιτάζει κατά μήκος της κάννης, καθώς η πάπια έμπαινε, με αποτέλεσμα την αστοχία.
"Αν αντιλαμβανόμαστε υπερβολικά την παρουσία της κάννης το αποτέλεσμα είναι να παγώσουν τα πάντα και να προκληθεί αστοχία 99 στις εκατό φορές, και 99 στους εκατό ανθρώπους θα προσπαθήσουν να φέρουν ό' τι βλέπουν σε μία ευθεία," λέει ο Ash. Ο ίδιος πιστεύει ότι αυτό το πρόβλημα προκύπτει από τη χρήση στο παρελθόν ραβδόκαννων όπλων. Πολλοί κυνηγοί μεγάλωσαν με ένα αεροβόλο. Ο Ash πιστεύει ότι αυτό κάνει πολλούς κυνηγούς να προσπαθούν να στοχεύσουν μ' ένα κυνηγετικό όπλο όπως μ' ένα τουφέκι, αλλά η χρήση ενός λειόκαννου και ενός ραβδόκαννου είναι τόσο διαφορετικές όσο η μέρα με τη νύχτα.
Η εστίαση είναι το παν.
Ο Ash κάποτε προπονούσε έναν κυνηγό που δυσκολευόταν να χτυπήσει γρήγορα κιρκίρια. Υπήρχαν πολλά πουλιά, και πετούσαν παντού γύρω του. "Τα μάτια του ήταν σαν μπαλάκια του πινγκ-πονγκ στην καρότσα ενός φορτηγού,"θυμάται ο Ash. Ο άνθρωπος απλά δεν μπορούσε να επικεντρωθεί μόνο σε ένα πουλί. Ο Ash του έδωσε εντολή να μην πυροβολεί, αλλά να παρακολουθεί ένα μόνο πουλί τη φορά, και να συγκεντρώνεται απόλυτα σε αυτό το ένα πουλί. Μετά από αυτό το μάθημα, ο άνδρας ανέφερε αργότερα ότι τα κιρκίρια δεν πετούσαν τόσο γρήγορα όσο αρχικά νόμιζε, και το απέδειξε κάνοντας δυο ντουμπλέδες.
Το κυριότερο απ' αυτά που υποστηρίζει ο Ash είναι να έχουμε πλήρη εστίαση στο στόχο, η οποία στη συνέχεια ακολουθείται από μια προσεκτική και ελεγχόμενη αυτόματη επώμιση. Αναφέρει μελέτες σύμφωνα με τις οποίες απαιτούνται 3.000 επαναλήψεις ώστε μια αθλητική κίνηση να εντυπωθεί στο υποσυνείδητο. Αναλογιστείτε πόσες φορές ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας προπονείται στις ελεύθερες βολές ή ένας παίκτης του γκολφ επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση, και δεν θα σας προξενήσει καμία έκπληξη το γεγονός ότι ένας εποχιακός κυνηγός πιθανόν να κάνει επωμίσεις που δεν είναι ακριβώς τέλειες.
Ο Ash συνιστά μια άσκηση για το σπίτι την οποία μπορεί να κάνει κάθε κυνηγός για να χτίσει τη μνήμη των μυών, ώστε η επώμιση του να γίνεται αυτόματα, με αυτοπεποίθηση, και πλαστικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μικρός, φακός με στενή δέσμη φωτός που μπορεί να χωρέσει στην κάννη του άδειου όπλου και να στερεωθεί σ' αυτήν με ταινία. Σε ένα αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο, φανταστείτε ότι η γραμμή μεταξύ τοίχου και οροφής είναι η τροχιά του πουλιού. Ο στόχος είναι να επωμίσετε ομαλά το όπλο και να μετακινήσετε τη δέσμη κατά μήκος της γραμμής της οροφή χωρίς να ξεφεύγετε προς τα πάνω ή προς κάτω. "Δεν χρειάζεται να γίνεται γρήγορα, αλλά πρέπει να γίνεται τέλεια", λέει ο Ash.
Κάντε τις δυσκολότερες ντουφεκιές αποφεύγοντας τις
"Νομίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η πιο δύσκολη ντουφεκιά είναι όταν το πουλί έρχεται ευθεία κατά πάνω μας," λέει ο Gary Goodpaster. "Είναι δύσκολη γιατί κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να βλέπουμε το στόχο. Ξεκινάμε πίσω από το πουλί, και όπως μετακινούμε το όπλο στο μπροστινό μέρος του πουλιού, το χάνουμε απ' τα μάτια μας. Υπάρχει ένα όριο στο πόσο πολύ μπορούμε να φέρουμε πίσω το σώμα μας χωρίς να πέσουμε ανάσκελα, τα δε πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα αν έχεις και τον ήλιο στα μάτια σου. Αυτό που κάνω εγώ είναι να κάνω μεταβολή και να ρίξω στο πουλί καθώς απομακρύνεται. Με αυτόν τον τρόπο, δεν το χάνω απ' τα μάτια μου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βάλετε την ακίδα από κάτω του και να προσκοπεύσετε, έχοντας πάντα το πουλί στα μάτια σας."
gvp9000
Banned
Όλα λογικά τα βρίσκω Γιάννη εκτός του τελευταίου
Κάντε τις δυσκολότερες ντουφεκιές αποφεύγοντας τις
Καλησπέρα Βασίλη!
Μάλλον ο ποιητής εννοεί τις περιπτώσεις του εισερχομένου κατευθείαν πτηνού, που όταν γίνει τύπου "ρουαγιάλ", ορισμένοι μπερδεύονται όταν πρέπει να καλύψουμε και να τραβήξουμε την σκανδάλη...
Να σου πω την αλήθεια, προσωπικά αν είχα επιλογή προτιμώ τις βολές στον κ@λο....
...ίσως να έχω συνηθίσει και με την Πέρδικα...
gvp9000
Banned
Μπράβο καπετάνιε, τους 3 πρώτους χρόνους που τους βρήκες;;; τους έψαχνα και εγώ ...Καλημέρα σ' όλους τους φίλους!
Ένα xl. "Ευρετήριο Προσκόπευσης" που είχα φτιάξει παλιά...
Υ.Γ: εισαγωγές μόνο στα κίτρινα κελιά!
Τους θεωρείς αξιόπιστους ;;;
Καλημέρα Βασίλη!Από άρθρο στο Ιντερνέτ , ελληνικό, αλλα τώρα δεν το βρίσκω...
Ναι, νομίζω οτι είναι αρκετά κοντά στην πραγματικότητα...
Μάλιστα τότε το σύγκρινα με τα παρακάτω του Παπαδέα, και ήμουν πολύ κοντά...
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ
ΔΗΜ. Π. ΠΑΠΑΔΕΑΣ
20. Eρώτηση: Πόση προσκόπευση, πρέπει να βάλω σε ένα τρυγόνι, όταν του ρίχνω με 3 άστρα τσόκ και οχτάρια σκάγια στα 30 μέτρα;
Aπάντηση: Πριν σας δώσουμε την απάντηση, πρέπει να ξεχωρίσουμε την μαθηματική προσκόπευση στο επίπεδο του στόχου, από το μέγεθος, που εμείς φωτογραφίζουμε, στο επίπεδο της μπούκας του ντουφεκιού μας.
Για να καταλάβετε τι εννοώ, φανταστείτε πως κυνηγάτε με ένα παραδοσιακό πλαγιόκαννο δικανάκι και ενώ νομίζετε πως δεν έχετε βάλει καθόλου προσκόπευση, αφού βλέπετε το τρυγόνι να ραμφίζει την άκρη της κάνης σας, στην πραγματικότητα, για μια απόσταση βολής 30 μέτρων, έχετε προσκοπεύσει κατά 70-80 εκατοστά. Αν το πτηνόν πεταρίζει στα 40 μέτρα, η μαθηματική προσκόπευση που βάλατε είναι ένα (1) ολόκληρο μέτρο.
Το κομπιούτερ, με το δικό μας πρόγραμμα, IRIS IV, που ο Νικήτας Κυπρίδημος χαρακτήρισε σαν το ευρετήριο των προσκοπεύσεων, μας έδωσε, σ' αυτή την περίπτωση, μαθηματική προσκόπευση, στο μεν επίπεδο του στόχου 1,87 μέτρα, στο δε επίπεδο της μπούκας, δηλαδή το μέγεθος που εμείς βλέπουμε, 1,87:30= 6,2 εκατοστόμετρα. Δηλαδή, περίπου τρία δάχτυλα πιο μπροστά θα ντουφεκίσεις και δεν θα κομπιάσεις τη στιγμή του μπατσίσματος της σκανδάλης. Πρόσεξε λοιπόν, γιατί, αν κατά το τράβηγμα της σκανδάλης, καθυστερήσεις την κίνηση του όπλου κατά 20 εκατοστά του δευτερολέπτου, που είναι ο μέσος χρόνος ενός καλού χρονομέτρη αγώνων στίβου, η προσκόπευση στο επίπεδο του τρυγονιού γίνεται 5,27 μέτρα και στο επίπεδο της μπούκας μας 5,27:30=17,5 ή περίπου μια σπιθαμή.
21. Eρώτηση: Είμαι στους μεσαίους βατήρες του ΣΚΙΤ, πόση προσκόπευση θα βάλω;
Aπάντηση: Για να σπάσεις το πιάτο στο μέσον της διαδρομής του, πρέπει να υπολογίσεις προσκόπευση 1,28 μέτρα. Εσύ όμως, το μέγεθος αυτό στο επίπεδο της μπούκας σου, θα το βλέπεις 1,28:20=6,4 πόντους, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση. Αν όμως κομπιάσεις κατά 20 εκατοστά του δευτερολέπτου, η προσκόπευση που θα χρειασθείς, γίνεται 5,09 μέτρα, την οποία, στο επίπεδο του στοχάστρου σου, την βλέπεις ίση με 5,09:20=25 εκατοστόμετρα. Να λοιπόν, γιατί αν και είσαι καλός σκοπευτής στο κυνήγι, στο σκοπευτήριο απορείς που σου ξεφεύγει ο καλοσημαδεμένος δίσκος.
gvp9000
Banned
Γιάννη άκου να σου πω τι νομίζω ότι παίζει με τον υπολογισμό των προσκοπεύσεων.Καλημέρα Βασίλη!
Από άρθρο στο Ιντερνέτ , ελληνικό, αλλα τώρα δεν το βρίσκω...
Ναι, νομίζω οτι είναι αρκετά κοντά στην πραγματικότητα...
Μάλιστα τότε το σύγκρινα με τα παρακάτω του Παπαδέα, και ήμουν πολύ κοντά...
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ
ΔΗΜ. Π. ΠΑΠΑΔΕΑΣ
20. Eρώτηση: Πόση προσκόπευση, πρέπει να βάλω σε ένα τρυγόνι, όταν του ρίχνω με 3 άστρα τσόκ και οχτάρια σκάγια στα 30 μέτρα;
Aπάντηση: Πριν σας δώσουμε την απάντηση, πρέπει να ξεχωρίσουμε την μαθηματική προσκόπευση στο επίπεδο του στόχου, από το μέγεθος, που εμείς φωτογραφίζουμε, στο επίπεδο της μπούκας του ντουφεκιού μας.
Για να καταλάβετε τι εννοώ, φανταστείτε πως κυνηγάτε με ένα παραδοσιακό πλαγιόκαννο δικανάκι και ενώ νομίζετε πως δεν έχετε βάλει καθόλου προσκόπευση, αφού βλέπετε το τρυγόνι να ραμφίζει την άκρη της κάνης σας, στην πραγματικότητα, για μια απόσταση βολής 30 μέτρων, έχετε προσκοπεύσει κατά 70-80 εκατοστά. Αν το πτηνόν πεταρίζει στα 40 μέτρα, η μαθηματική προσκόπευση που βάλατε είναι ένα (1) ολόκληρο μέτρο.
Το κομπιούτερ, με το δικό μας πρόγραμμα, IRIS IV, που ο Νικήτας Κυπρίδημος χαρακτήρισε σαν το ευρετήριο των προσκοπεύσεων, μας έδωσε, σ' αυτή την περίπτωση, μαθηματική προσκόπευση, στο μεν επίπεδο του στόχου 1,87 μέτρα, στο δε επίπεδο της μπούκας, δηλαδή το μέγεθος που εμείς βλέπουμε, 1,87:30= 6,2 εκατοστόμετρα. Δηλαδή, περίπου τρία δάχτυλα πιο μπροστά θα ντουφεκίσεις και δεν θα κομπιάσεις τη στιγμή του μπατσίσματος της σκανδάλης. Πρόσεξε λοιπόν, γιατί, αν κατά το τράβηγμα της σκανδάλης, καθυστερήσεις την κίνηση του όπλου κατά 20 εκατοστά του δευτερολέπτου, που είναι ο μέσος χρόνος ενός καλού χρονομέτρη αγώνων στίβου, η προσκόπευση στο επίπεδο του τρυγονιού γίνεται 5,27 μέτρα και στο επίπεδο της μπούκας μας 5,27:30=17,5 ή περίπου μια σπιθαμή.
21. Eρώτηση: Είμαι στους μεσαίους βατήρες του ΣΚΙΤ, πόση προσκόπευση θα βάλω;
Aπάντηση: Για να σπάσεις το πιάτο στο μέσον της διαδρομής του, πρέπει να υπολογίσεις προσκόπευση 1,28 μέτρα. Εσύ όμως, το μέγεθος αυτό στο επίπεδο της μπούκας σου, θα το βλέπεις 1,28:20=6,4 πόντους, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση. Αν όμως κομπιάσεις κατά 20 εκατοστά του δευτερολέπτου, η προσκόπευση που θα χρειασθείς, γίνεται 5,09 μέτρα, την οποία, στο επίπεδο του στοχάστρου σου, την βλέπεις ίση με 5,09:20=25 εκατοστόμετρα. Να λοιπόν, γιατί αν και είσαι καλός σκοπευτής στο κυνήγι, στο σκοπευτήριο απορείς που σου ξεφεύγει ο καλοσημαδεμένος δίσκος.
Όχι ότι έχει καμμιά ιδιαίτερη σημασία στο κυνήγι, απλά για τον έρωτα της τέχνης και των μαθηματικών.
Η μοναδικός υπολογισμός που (για εμένα) έχει νόημα είναι η προσκόπευση που πρέπει να υπάρχει την χρονική στιγμή που η γόμωση βγαίνει από το στόμιο.
Στο δικό μου excel αυτό υπολογίζω μόνο.
Αν ρίχνεις maintained lead χρόνοι εγκεφάλου, σφύρας κτλ είναι περιττοί. Αν αλλάξουν δεν αλλάζει η προσκόπευση.
Αν ρίχνεις follow through παίζουν όπως παίζει και η ταχύτητα του άκρου της κάνης !!!
Αν ρίχνεις pull away πάλι παίζουν όπως παραπάνω.
Έτσι κατέληξα στην προσκόπευση την στιγμή που η γόμωση βρίσκεται στο στόμιο.
Κρατάω όμως και τα δικά σου μήπως μου έρθει καμμιά επιφοίτηση.
Το βρήκα το άρθρο!
Η τεχνική της σκόπευσης
Η κυνηγετική σκόπευση λόγω των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει έχει αποτελέσει αντικείμενο αρκετών μελετών.
Η απόσταση του κινούμενου στόχου από το σημείο του πυροβολισμού είναι ένα πρόβλημα του οποίου η λύση αποτελεί σημείο διαμάχης μεταξύ θεωρίας και πρακτικής.
Για να επιτύχει ένα κυνηγός ή σκοπευτής στην πράξη είναι απαραίτητο να γνωρίζει τους κανόνες και την τεχνική της σκόπευσης. Βέβαια η εφαρμογή των κανόνων της κυνηγετικής βλητικής πολλές παρεμποδίζεται από παράγοντες όπως η συγκίνηση κατά την ξαφνική εμφάνιση του θηράματος.
Η έλλειψη ψυχραιμίας και ελέγχου κατά την στιγμή του πυροβολισμού αποτελούν τα κύρια αίτια της ελλιπούς εφαρμογής
αυτών των κανόνων με αποτέλεσμα την αστοχία στην βολή.
Σκοπός μας σε αυτή την στήλη είναι να αναφερθούμε στην τεχνική και στους κανόνες που πρέπει να γνωρίζει ο κάθε σκοπευτής θεωρητικά και πρακτικά για μια επιτυχή βολή.
Όπως όλοι γνωρίζουμε κατά την σκόπευση σε κινούμενο στόχο απαιτείται μία προσκόπευση, μεγάλη ή μικρή, ανάλογα με την τεχνική που εφαρμόζουμε. Η προσκόπευση είναι απαραίτητη διότι από την στιγμή που ο εγκέφαλος δίνει την εντολή πυροδότησης και μέχρι να διανύσουν τα σκάγια την απόσταση μεταξύ της κάνης και του στόχου απαιτείται κάποιος χρόνος. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα όμως ο στόχος , ευρισκόμενος εν κινήσει, έχει μετακινηθεί από το αρχικό σημείο σκόπευσης.
Για να μπορέσουμε να καθορίσουμε το μέγεθος της προσκόπευσης που απαιτείται θα αναφερθούμε σύντομα περιγράφοντας τις επικρατέστερες τεχνικές σκόπευσης που εφαρμόζονται και από τις οποίες εξαρτάται αποκλειστικά αυτό το μέγεθος στην πράξη προσεγγίζοντας το πρόβλημα με απλούς θεωρητικούς υπολογισμούς.
Οι επικρατέστεροι μέθοδοι σκοπεύσεως κινητού στόχου είναι:
α. Σκόπευση προκαθορισμένου σημείου
Με την μέθοδο αυτή στοχεύουμε σε κάποιο σημείο της τροχιάς του στόχου και μπροστά από αυτόν και περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για την πυροδότηση. Αυτού του τύπου η σκόπευση εφαρμόζεται με το όπλο ακίνητο και απαιτεί μεγάλες προσκοπεύσεις.
β. Σκόπευση σταθερής παρακολούθησης
Σκοπεύουμε σε ένα σημείο μπροστά από τον στόχο και παρακολουθούμε αυτόν με την ίδια ταχύτητα κρατώντας την απόσταση μεταξύ του στόχου και της προέκτασης της κάννης σταθερή και πυροβολούμε την κατάλληλη στιγμή χωρίς να διακόψουμε την κίνηση του όπλου.
γ. Σκόπευση ταχείας παρακολούθησης.
Κατά την μέθοδο αυτή επωμίζουμε ταχέως το όπλο πίσω από τον στόχο και στην συνέχεια το κινούμε προς αυτόν με μεγαλύτερη ταχύτητα και μόλις τον υπερβούμε για μικρό διάστημα σύρομε την σκανδάλη χωρίς να διακόψουμε την ευθύγραμμη κίνηση του όπλου.
Το διάστημα που θα προσπεράσουμε το στόχο είναι υποκειμενικό και διαφέρει για κάθε σκοπευτή διότι εξαρτάται από την ταχύτητα κίνησης του όπλου ( προέκτασης της κάνης).
Με την μέθοδο αυτή οι προσκοπεύσεις που απαιτούνται είναι πολύ μικρές έως μηδενικές, ανάλογα με την περίπτωση.
Ας υποθέσουμε ότι σκοπεύουμε ένα κινητό στόχο π.χ ένα πτηνό (πέρδικα) που κινείται ευθύγραμμα και οριζόντια με ταχύτητα 20μ το δευτερόλεπτο και το επίπεδο βολής είναι κάθετο προς την διεύθυνση της κίνησης .Λαμβάνουμε επίσης σαν δεδομένα ως αρχική ταχύτητα της γόμωσης των σκαγιών τα 375μ ανά δευτερόλεπτο και απόσταση βολής τα 30μ. Από την στιγμή που ο εγκέφαλος δώσει την εντολή να σύρομε την σκανδάλη μέχρις ότου τα σκάγια συναντήσουν την τροχιά του στόχου απαιτείται χρονικό διάστημα που αναλύεται ακολούθως:
- χρόνος φυσιολογικής μετάδοσης της εντολής του εγκεφάλου στον δείκτη της χειρός 0,10 δευτερόλεπτα.
- χρόνος ανύψωσης σχαστηρίας 0,003 δευτερόλεπτα.
- χρόνος διαδρομής της σφύρας 0,005 δευτερόλεπτα.
- χρόνος μέχρι την έξοδο των σκαγιών από την κάννη 0,005 δευτερόλεπτα( η μέση ταχύτητα γόμωσης που αρχίζει από το μηδέν μέχρι τα 375μ/δ είναι 375/2= 140μ/δ και με μήκος κάνης 70 εκατ. θα έχουμε: 0,70/ 140= 0,005 δ).
- χρόνος για να καλύψει η γόμωση των σκαγιών την απόσταση μέχρι τον στόχο 0,10 δευτερόλεπτα. Σύνολο 0.20 δευτερόλεπτα.
Στο διάστημα αυτό των 0,20 δευτερολέπτων ο στόχος θα έχει διανύσει μια απόσταση 20μΧ 0,20 = 4 μέτρων. Αυτό σημαίνει ότι η προέκταση της κάνης πρέπει να μετακινηθεί 4 μ εμπρός από τον στόχο για να βληθεί από το κέντρο της τουφεκιάς. Εάν υποθέσουμε ότι η απόσταση του οφθαλμού από το στόχαστρο είναι περίπου 1μ
τότε η απόσταση που πρέπει να μετακινηθεί η ακίδα του στοχάστρου μπροστά από τον στόχο είναι: 4μ/ 30μΧ1μ= 0.13μ.
Σκοπεύοντας με την πρώτη μέθοδο προκαθορισμένου σημείου την στιγμή που θα σύρομε την σκανδάλη η προέκταση της κάννης του όπλου πρέπει να ευρίσκεται στην τροχιά του στόχου σε απόσταση 4 μέτρων έμπροσθεν αυτού. Για την εφαρμογή αυτής της τεχνικής απαιτείται μεγάλη εμπειρία για την εκτίμηση της σωστής προσκόπευσης.
Με την δεύτερη μέθοδο της σταθερής παρακολούθησης απαιτείται στην συγκεκριμένη περίπτωση η τοποθέτηση της ακίδας κατά 13 εκατοστά μπροστά από τον στόχο και η παρακολούθηση αυτού με σταθερή ταχύτητα χωρίς να διακόψουμε την κίνηση την στιγμή της πυροδότησης. Η μέθοδος αυτή έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην πράξη και εφαρμόζεται από πολλούς κυνηγούς.
Με την τρίτη μέθοδο της ταχείας παρακολούθησης η προσκόπευση που απαιτείται είναι ελάχιστη λόγω του ότι το όπλο κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν του όπλου και η οποία καλύπτει την απαιτούμενη προσκόπευση στην πράξη.Ο βασικός κανόνας αυτής της τεχνικής είναι να σκοπεύσουμε ταχέως το στόχο εκ των όπισθεν και να τον προσπεράσουμε σύροντας την σκανδάλη χωρίς να διακόψουμε την κίνηση του όπλου κατά και μετά τον πυροβολισμό. Η μέθοδος αυτή είναι δύσκολη στην εφαρμογή της διότι ανάλογα με την περίσταση απαιτεί την κατάλληλη μεγαλύτερη ταχύτητα με την πρέπει να κινηθεί το όπλο.
Τα παραπάνω μεγέθη ανταποκρίνονται στην περίπτωση που η διεύθυνση του στόχου και το επίπεδο βολής είναι κάθετα μεταξύ των. Σε διαφορετικές περιπτώσεις οι αναφερόμενες αποστάσεις προσκόπευσης πολλαπλασιάζονται με το συνημίτονο της γωνίας που σχηματίζουν οι δύο διευθύνσεις λαμβάνοντας υπόψη ότι η απόσταση μειώνεται ή αυξάνεται κατά την διάρκεια της τροχιάς των σκαγιών ανάλογα με το εάν η προβολή της διεύθυνσης της κίνησης του στόχου στο επίπεδο βολής μειώνεται ή αυξάνει αντίστοιχα.
Του Μανώλη Μαθιουδάκη Ναυπηγού Μηχ/γου Μηχ/κού (Περιοδικό Κυνηγεσία και Κυνοφιλία)