Τεχνικές σκόπευσης με λειόκαννο
- Thread starter Νικολας(ο mikros)
- Ημερομηνία δημιουργίας
Σ'ενα καρτερι με "φυσιολογικη"ροη θηραματων,ο σκοπευτης,θα σε κάνει να βαλεις το οπλο διπλα σου και θα παρακαλας Τον Θεο να σου δωσει κι αλλα ματια,για να βλεπεις!
Η,θα φυγεις....
Σε συνθηκες περπατητου κυνηγιου,θα μιλήσει σε μεγαλο βαθμο η εμπειρια και το πλασαρισμα στον τοπο!
Οταν αποκτηθει,σχετικη εμπειρια κι απο τον σκοπευτη,η παρασταση....λαβαινει τελος!!
Παιζει βασικο,βασικοτατο ρολο,το δεσιμο του οπλου με τον χειριστη!
Ο σκοπευτης,το εχει!
Σε οτι αφορα τον αριθμο φυσιγγιων,αν αυτα δεν ριχνονται οπως ΠΡΕΠΕΙ να ριχτουν,ειναι ...καμμένα φυσιγγια!!
Η,θα φυγεις....
Σε συνθηκες περπατητου κυνηγιου,θα μιλήσει σε μεγαλο βαθμο η εμπειρια και το πλασαρισμα στον τοπο!
Οταν αποκτηθει,σχετικη εμπειρια κι απο τον σκοπευτη,η παρασταση....λαβαινει τελος!!
Παιζει βασικο,βασικοτατο ρολο,το δεσιμο του οπλου με τον χειριστη!
Ο σκοπευτης,το εχει!
Σε οτι αφορα τον αριθμο φυσιγγιων,αν αυτα δεν ριχνονται οπως ΠΡΕΠΕΙ να ριχτουν,ειναι ...καμμένα φυσιγγια!!
Mafia Calabria
Moderator
Θα συμφωνήσω, πιστεύω σε καρτερίσια κυνηγια μπορεί να εφαρμοστούν ως ένα σημείο, από την άλλη βλέπω σκοπευτές που γνωρίζουν από που βγαίνει ο δίσκος ήδη επωμισμενοι, γνωρίζουν τις τροχιές και όλο αυτό έχει γίνει ρουτίνα γι'αυτούς. Για μένα το sporting θα βοηθήσει έναν κυνηγο γιατί προσομοιάζει περισσότερο λόγω των διαφορετικών βολών .Νομίζω το πιο σημαντικό είναι αυτό που λέει ο Κώστας. Γιατί το κυνήγι δεν είναι μόνο η στιγμή που πατάμε τη σκανδάλη. Είναι μια μακρά διαδικασία πριν και μετά την τουφεκιά... Ο καλός και επιτυχημένος κυνηγός μπορεί να είναι ένας πολύ μέτριος (ή και κάτω) σκοπευτής. Αν ξέρει όμως που να βρει το θήραμα, που να σταθεί, πως να το περιμένει κλπ θα γυρίσει με κάρπωση στο σπίτι. Πάρε έναν Νο1 σκοπευτή που δεν έχει πάει ποτέ για κυνήγι και πες του πάνε φέρε μου 10 τσίχλες, χωρίς να του πεις τπτ άλλο. Παίζει να γυρίσει με 0... Βάλε έναν απλό κυνηγό που δεν έχει δει στη ζωή του ποτέ δισκάκι σε ένα σκοπευτήριο. έστω 5 δισκάκια θα τα σπάσει... Η σκοποβολή είναι (τεχνικό) άθλημα, γι αυτό είναι και στους Ολυμπιακούς. Το κυνήγι δεν είναι
Με φωνάξτε;
Η αντίληψη που επικρατεί είναι ότι ένας καλός κυνηγός μπορεί να γίνει καλός σκοπευτής - και το αντίστροφο. Λάθος. Πρόκειται για άλλο ένα από τα πολλά ψέματα που παρεισφρέουν στις αλήθειες των δύο σπορ.
Αλλο θήραμα, άλλο πήλινος στόχος..
Συχνά ακούμε κυνηγούς να λένε ότι θα πάνε στο σκοπευτήριο να ασκηθούν στη σκοποβολή για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στο κυνήγι ή κάποιους «αντικυνηγούς» να χαρακτηρίζουν τα σκοπευτήρια ως χώρους όπου εκπαιδεύονται οι κυνηγοί για να σκοτώνουν περισσότερα πουλιά. Πρόκειται για ανακρίβεια. Και τούτο διότι στο κυνήγι ο κυνηγός σημαδεύει, ενώ στα αγωνίσματα του πήλινου στόχου ο σκοπευτής εφαρμόζει έναν σκοπευτικό παλμό.
Στο κυνήγι το θήραμα έρχεται από διάφορες κατευθύνσεις ακολουθώντας τυχαία διαδρομή, η οποία συνήθως είναι μεταβλητή. Αυτό σημαίνει ότι ο κυνηγός πρέπει, αφού εντοπίσει τον στόχο, να τον σημαδέψει, να τον παρακολουθήσει και, αφού δώσει την απαιτούμενη προσκόπευση, να πυροβολήσει, λαμβάνοντας υπόψη του, πολλές φορές, τις αλλαγές της πορείας που κάνει το θήραμα κατά τον χρόνο της διαδικασίας σκόπευσης. Δηλαδή στο κυνήγι έχουμε στόχο με άγνωστη προέλευση, τυχαία και μεταβλητή διαδρομή και η διαδικασία σκόπευσης προϋποθέτει παρακολούθηση του στόχου και κάποιες διορθώσεις πριν από τη βολή.
Ετσι, με κάποια δόση υπερβολής, μπορούμε να πούμε ότι κάθε βολή που κάνει ένας κυνηγός στην κυνηγητική του «καριέρα» είναι μοναδική. Αντίθετα, στη σκοποβολή η προέλευση και η πορεία των στόχων είναι απόλυτα συγκεκριμένες, όπως συγκεκριμένα είναι το μέγεθος, το βάρος και η ταχύτητά τους (εξαίρεση αποτελεί το αγώνισμα Trap, όπου σε κάθε βατήρα αντιστοιχούν τρεις διαφορετικές, γνωστές πορείες και ταχύτητες στόχων). Ετσι ο σκοπευτής έχει τη δυνατότητα να προπονηθεί, επαναλαμβάνοντας τη βολή κατά κάθε στόχου εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές (συνήθως αυτό γίνεται πολλές χιλιάδες φορές στην καριέρα του). Δηλαδή, ο σκοπευτής αναπτύσσει και τελειοποιεί για κάθε στόχο μια εντελώς συγκεκριμένη κίνηση, η οποία αποτελεί σκοπευτικό παλμό και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σκόπευση με τη συνήθη έννοια του όρου.
Στο αγώνισμα του Skeet, για παράδειγμα, αυτό που μοιάζει περισσότερο με το κυνήγι, η διαδικασία από την εκτόξευση του δίσκου ως τη βολή, προβλέπει αντίδραση, επώμιση, «σκόπευση» και πυροδότηση. Αν ληφθεί υπόψη ότι όλη η διαδικασία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σε χρόνο μικρότερο από 8/10 του δευτερολέπτου και ότι μια ταχύτατη ανθρώπινη αντίδραση είναι της τάξης των 4/10, προκύπτει ότι ο χρόνος που έχει ο σκοπευτής στη διάθεσή του για όλη τη διαδικασία είναι το πολύ 4/10 του δευτερολέπτου. Αυτό σημαίνει ότι η «σκόπευση» έχει αρχίσει από τη στιγμή της αντίδρασης, με την εκτόξευση του δίσκου, και ότι η επώμιση γίνεται εξαρτημένη από την τροχιά του δίσκου, έτσι ώστε τη στιγμή που αυτή θα ολοκληρωθεί, το όπλο να βρίσκεται στη σωστή θέση για να πραγματοποιηθεί η βολή. Ας σημειωθεί ότι οι σκοπευτές του πήλινου στόχου κάποιου επιπέδου ουσιαστικά δεν χρησιμοποιούν σκοπευτικά.
Στο θέμα σκοποβολή-κυνήγι πρέπει να αναφερθεί ότι ενώ η άσκηση στη σκοποβολή δεν ωφελεί τις κυνηγετικές επιδόσεις, η κυνηγετική δραστηριότητα βλάπτει τις επιδόσεις στη σκοποβολή, διότι βγάζει τον σκοπευτή από τον ρυθμό του σκοπευτικού παλμού. Για τον λόγο αυτόν, κατά τις παραμονές σκοπευτικών αγώνων απαγορεύεται στους σκοπευτές να πηγαίνουν κυνήγι.
Για να μη θεωρηθούμε όμως υπερβολικοί, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η άσκηση κυνηγών στα μη ολυμπιακά αγωνίσματα της σκοποβολής πήλινου στόχου (Sporting), εφόσον αυτοί σκοπεύουν κυνηγητικά (παρακολούθηση στόχου κτλ.), οπωσδήποτε βοηθά τους αρχάριους κυνηγούς να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.
ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ
* Ο κ. Παύλος Κανελλάκης είναι πρόεδρος της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, εκπρόσωπος της σκοποβολής στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, σκοπευτής Skeet, πρωταθλητής Ελλάδας, βαλκανιονίκης και μόνιμο μέλος Εθνικής Ελλάδος τη δεκαετία του 1970
Αλλο θήραμα, άλλο πήλινος στόχος..
Συχνά ακούμε κυνηγούς να λένε ότι θα πάνε στο σκοπευτήριο να ασκηθούν στη σκοποβολή για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στο κυνήγι ή κάποιους «αντικυνηγούς» να χαρακτηρίζουν τα σκοπευτήρια ως χώρους όπου εκπαιδεύονται οι κυνηγοί για να σκοτώνουν περισσότερα πουλιά. Πρόκειται για ανακρίβεια. Και τούτο διότι στο κυνήγι ο κυνηγός σημαδεύει, ενώ στα αγωνίσματα του πήλινου στόχου ο σκοπευτής εφαρμόζει έναν σκοπευτικό παλμό.
Στο κυνήγι το θήραμα έρχεται από διάφορες κατευθύνσεις ακολουθώντας τυχαία διαδρομή, η οποία συνήθως είναι μεταβλητή. Αυτό σημαίνει ότι ο κυνηγός πρέπει, αφού εντοπίσει τον στόχο, να τον σημαδέψει, να τον παρακολουθήσει και, αφού δώσει την απαιτούμενη προσκόπευση, να πυροβολήσει, λαμβάνοντας υπόψη του, πολλές φορές, τις αλλαγές της πορείας που κάνει το θήραμα κατά τον χρόνο της διαδικασίας σκόπευσης. Δηλαδή στο κυνήγι έχουμε στόχο με άγνωστη προέλευση, τυχαία και μεταβλητή διαδρομή και η διαδικασία σκόπευσης προϋποθέτει παρακολούθηση του στόχου και κάποιες διορθώσεις πριν από τη βολή.
Ετσι, με κάποια δόση υπερβολής, μπορούμε να πούμε ότι κάθε βολή που κάνει ένας κυνηγός στην κυνηγητική του «καριέρα» είναι μοναδική. Αντίθετα, στη σκοποβολή η προέλευση και η πορεία των στόχων είναι απόλυτα συγκεκριμένες, όπως συγκεκριμένα είναι το μέγεθος, το βάρος και η ταχύτητά τους (εξαίρεση αποτελεί το αγώνισμα Trap, όπου σε κάθε βατήρα αντιστοιχούν τρεις διαφορετικές, γνωστές πορείες και ταχύτητες στόχων). Ετσι ο σκοπευτής έχει τη δυνατότητα να προπονηθεί, επαναλαμβάνοντας τη βολή κατά κάθε στόχου εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές (συνήθως αυτό γίνεται πολλές χιλιάδες φορές στην καριέρα του). Δηλαδή, ο σκοπευτής αναπτύσσει και τελειοποιεί για κάθε στόχο μια εντελώς συγκεκριμένη κίνηση, η οποία αποτελεί σκοπευτικό παλμό και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σκόπευση με τη συνήθη έννοια του όρου.
Στο αγώνισμα του Skeet, για παράδειγμα, αυτό που μοιάζει περισσότερο με το κυνήγι, η διαδικασία από την εκτόξευση του δίσκου ως τη βολή, προβλέπει αντίδραση, επώμιση, «σκόπευση» και πυροδότηση. Αν ληφθεί υπόψη ότι όλη η διαδικασία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σε χρόνο μικρότερο από 8/10 του δευτερολέπτου και ότι μια ταχύτατη ανθρώπινη αντίδραση είναι της τάξης των 4/10, προκύπτει ότι ο χρόνος που έχει ο σκοπευτής στη διάθεσή του για όλη τη διαδικασία είναι το πολύ 4/10 του δευτερολέπτου. Αυτό σημαίνει ότι η «σκόπευση» έχει αρχίσει από τη στιγμή της αντίδρασης, με την εκτόξευση του δίσκου, και ότι η επώμιση γίνεται εξαρτημένη από την τροχιά του δίσκου, έτσι ώστε τη στιγμή που αυτή θα ολοκληρωθεί, το όπλο να βρίσκεται στη σωστή θέση για να πραγματοποιηθεί η βολή. Ας σημειωθεί ότι οι σκοπευτές του πήλινου στόχου κάποιου επιπέδου ουσιαστικά δεν χρησιμοποιούν σκοπευτικά.
Στο θέμα σκοποβολή-κυνήγι πρέπει να αναφερθεί ότι ενώ η άσκηση στη σκοποβολή δεν ωφελεί τις κυνηγετικές επιδόσεις, η κυνηγετική δραστηριότητα βλάπτει τις επιδόσεις στη σκοποβολή, διότι βγάζει τον σκοπευτή από τον ρυθμό του σκοπευτικού παλμού. Για τον λόγο αυτόν, κατά τις παραμονές σκοπευτικών αγώνων απαγορεύεται στους σκοπευτές να πηγαίνουν κυνήγι.
Για να μη θεωρηθούμε όμως υπερβολικοί, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η άσκηση κυνηγών στα μη ολυμπιακά αγωνίσματα της σκοποβολής πήλινου στόχου (Sporting), εφόσον αυτοί σκοπεύουν κυνηγητικά (παρακολούθηση στόχου κτλ.), οπωσδήποτε βοηθά τους αρχάριους κυνηγούς να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.
ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ
* Ο κ. Παύλος Κανελλάκης είναι πρόεδρος της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, εκπρόσωπος της σκοποβολής στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, σκοπευτής Skeet, πρωταθλητής Ελλάδας, βαλκανιονίκης και μόνιμο μέλος Εθνικής Ελλάδος τη δεκαετία του 1970
Εγώ πιστεύω ότι έναν κυνηγό θα τον βοηθήσει πάρα πολύ το skeet ,ίσως περισσότερο από το sporting .Ένας που ρίχνει skeet εάν τον βάλεις πρώτη φορά να ρίξει sporting το πιθανόν είναι να πάει αρκετά καλά ,ένας που ρίχνει sporting εάν τον βάλεις πρώτη φορά να ρίξει skeet η απογοήτευση μάλλον είναι δεδομένη .
Αυτό που λες το λέει και ο Digweed!
ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΜΑΤΙ: ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ
Ένας από τους επιτυχημένους σκοπευτές του Σπόρτινγκ παγκοσμίως, είναι ο Άγγλος George Digweed, ο οποίος έχει κερδίσει έως τώρα 20 παγκόσμια πρωταθλήματα!
Θεωρεί τον εαυτό του φανατικό «φασοκυνηγό» και πολύ τυχερό που μπορεί και ζει, ασχολούμενος με τα κυνηγετικά όπλα.
Διοργανώνει εξειδικευμένα σεμινάρια για κυνηγούς, όπου στο επίκεντρό τους βρίσκεται κάθε φορά μια συγκεκριμένη τεχνική σκόπευσης, για κάθε θήραμα ξεχωριστά (φασιανός, φάσσα, πάπια κ.λπ.), ενώ παράλληλα παραδίδει και μαθήματα για το αγώνισμα του Σπόρτινγκ.
Εχει κερδίσει σε όλα τα αγωνίσματα του κυνηγετικού όπλου, στο Σκητ και στο Διπλό Τραπ. Παρ’ όλα αυτά σαν γνήσιος κυνηγός προτιμάει πάντα το Σπόρτινγκ, όπου έχει κερδίσει όλα τα βραβεία που υπάρχουν! Θεωρεί μάλιστα το Σκητ -και όχι το Σπόρτινγκ- ως τη καλύτερη προπόνηση για τους κυνηγούς, ενώ το αγαπημένο του όπλο είναι ένα Perarri MX2000 Sporter και θεωρεί ότι η αυτοσυγκέντρωση είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στον πρωταθλητισμό.
Ένα από τα θέματα που συνηθίζει να αναπτύσσει τους νέους μαθητευόμενούς του, είναι η εύρεση του Κυρίαρχου Ματιούστη σκόπευση. Ας δούμε όμως τι συμβουλεύει:
George Digweed – 20 Παγκόσμια Πρωταθλήματα
«..Για να βρείτε ποιο είναι το κυρίαρχο μάτι σας, βάλτε κάποιο σημάδι στον ορίζοντα και καλύψτε το με το δείκτη σας (με το χέρι τεντωμένο), έχοντας και τα δύο μάτια ανοιχτά. Έπειτα κλείστε το ένα μάτι.
Αν το σημάδι σας έχει «μετακινηθεί», δεν είναι αυτό το κυρίαρχο μάτι σας. Αν ωστόσο, ρίχνετε με αυτό το μάτι όταν επωμίζετε, αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη πρέπει να ανησυχήσετε… – Αν όμως ρίχνετε με το άλλο μάτι, το κυρίαρχο, θα πρέπει να αλλάξετε το castoff στο κοντάκι σας ή να πάτε στον οπτικό σας και να φτιάξετε ένα ζευγάρι γυαλιά με μια θαμπή κουκκίδα πάνω στη σκοπευτική ευθεία του κυρίαρχου ματιού. Αυτά τα γυαλιά, θα κάνουν το δεξί σας μάτι (για τους δεξιόχειρες) κυρίαρχο μάτι στη σκόπευση, χωρίς αυτό να επηρεάζει την περιφερειακή όραση…»
Άσε.εχω βρεθεί δίπλα στον σαλαβαντακη σε μπασιματα ο οποίος κυνηγάει με μια 391 greystone.ειχα αφήσει τ όπλο μου και απλά χαζευα κι έπινα τη φραπεδαρα μου
Mafia Calabria
Moderator
Πολύ ωραίο άρθρο ΓιάννηΗ αντίληψη που επικρατεί είναι ότι ένας καλός κυνηγός μπορεί να γίνει καλός σκοπευτής - και το αντίστροφο. Λάθος. Πρόκειται για άλλο ένα από τα πολλά ψέματα που παρεισφρέουν στις αλήθειες των δύο σπορ.
Αλλο θήραμα, άλλο πήλινος στόχος..
Συχνά ακούμε κυνηγούς να λένε ότι θα πάνε στο σκοπευτήριο να ασκηθούν στη σκοποβολή για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους στο κυνήγι ή κάποιους «αντικυνηγούς» να χαρακτηρίζουν τα σκοπευτήρια ως χώρους όπου εκπαιδεύονται οι κυνηγοί για να σκοτώνουν περισσότερα πουλιά. Πρόκειται για ανακρίβεια. Και τούτο διότι στο κυνήγι ο κυνηγός σημαδεύει, ενώ στα αγωνίσματα του πήλινου στόχου ο σκοπευτής εφαρμόζει έναν σκοπευτικό παλμό.
Στο κυνήγι το θήραμα έρχεται από διάφορες κατευθύνσεις ακολουθώντας τυχαία διαδρομή, η οποία συνήθως είναι μεταβλητή. Αυτό σημαίνει ότι ο κυνηγός πρέπει, αφού εντοπίσει τον στόχο, να τον σημαδέψει, να τον παρακολουθήσει και, αφού δώσει την απαιτούμενη προσκόπευση, να πυροβολήσει, λαμβάνοντας υπόψη του, πολλές φορές, τις αλλαγές της πορείας που κάνει το θήραμα κατά τον χρόνο της διαδικασίας σκόπευσης. Δηλαδή στο κυνήγι έχουμε στόχο με άγνωστη προέλευση, τυχαία και μεταβλητή διαδρομή και η διαδικασία σκόπευσης προϋποθέτει παρακολούθηση του στόχου και κάποιες διορθώσεις πριν από τη βολή.
Ετσι, με κάποια δόση υπερβολής, μπορούμε να πούμε ότι κάθε βολή που κάνει ένας κυνηγός στην κυνηγητική του «καριέρα» είναι μοναδική. Αντίθετα, στη σκοποβολή η προέλευση και η πορεία των στόχων είναι απόλυτα συγκεκριμένες, όπως συγκεκριμένα είναι το μέγεθος, το βάρος και η ταχύτητά τους (εξαίρεση αποτελεί το αγώνισμα Trap, όπου σε κάθε βατήρα αντιστοιχούν τρεις διαφορετικές, γνωστές πορείες και ταχύτητες στόχων). Ετσι ο σκοπευτής έχει τη δυνατότητα να προπονηθεί, επαναλαμβάνοντας τη βολή κατά κάθε στόχου εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές (συνήθως αυτό γίνεται πολλές χιλιάδες φορές στην καριέρα του). Δηλαδή, ο σκοπευτής αναπτύσσει και τελειοποιεί για κάθε στόχο μια εντελώς συγκεκριμένη κίνηση, η οποία αποτελεί σκοπευτικό παλμό και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σκόπευση με τη συνήθη έννοια του όρου.
Στο αγώνισμα του Skeet, για παράδειγμα, αυτό που μοιάζει περισσότερο με το κυνήγι, η διαδικασία από την εκτόξευση του δίσκου ως τη βολή, προβλέπει αντίδραση, επώμιση, «σκόπευση» και πυροδότηση. Αν ληφθεί υπόψη ότι όλη η διαδικασία πρέπει να έχει ολοκληρωθεί σε χρόνο μικρότερο από 8/10 του δευτερολέπτου και ότι μια ταχύτατη ανθρώπινη αντίδραση είναι της τάξης των 4/10, προκύπτει ότι ο χρόνος που έχει ο σκοπευτής στη διάθεσή του για όλη τη διαδικασία είναι το πολύ 4/10 του δευτερολέπτου. Αυτό σημαίνει ότι η «σκόπευση» έχει αρχίσει από τη στιγμή της αντίδρασης, με την εκτόξευση του δίσκου, και ότι η επώμιση γίνεται εξαρτημένη από την τροχιά του δίσκου, έτσι ώστε τη στιγμή που αυτή θα ολοκληρωθεί, το όπλο να βρίσκεται στη σωστή θέση για να πραγματοποιηθεί η βολή. Ας σημειωθεί ότι οι σκοπευτές του πήλινου στόχου κάποιου επιπέδου ουσιαστικά δεν χρησιμοποιούν σκοπευτικά.
Στο θέμα σκοποβολή-κυνήγι πρέπει να αναφερθεί ότι ενώ η άσκηση στη σκοποβολή δεν ωφελεί τις κυνηγετικές επιδόσεις, η κυνηγετική δραστηριότητα βλάπτει τις επιδόσεις στη σκοποβολή, διότι βγάζει τον σκοπευτή από τον ρυθμό του σκοπευτικού παλμού. Για τον λόγο αυτόν, κατά τις παραμονές σκοπευτικών αγώνων απαγορεύεται στους σκοπευτές να πηγαίνουν κυνήγι.
Για να μη θεωρηθούμε όμως υπερβολικοί, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η άσκηση κυνηγών στα μη ολυμπιακά αγωνίσματα της σκοποβολής πήλινου στόχου (Sporting), εφόσον αυτοί σκοπεύουν κυνηγητικά (παρακολούθηση στόχου κτλ.), οπωσδήποτε βοηθά τους αρχάριους κυνηγούς να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.
ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ
* Ο κ. Παύλος Κανελλάκης είναι πρόεδρος της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, εκπρόσωπος της σκοποβολής στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, σκοπευτής Skeet, πρωταθλητής Ελλάδας, βαλκανιονίκης και μόνιμο μέλος Εθνικής Ελλάδος τη δεκαετία του 1970
να προσθέσω ότι ο δίσκος στην πορεία του φρενάρει κάποια στιγμή και πολλοί σκοπευτές το εκμεταλλεύονται, το θήραμα όμως ποτέ .Και μόνον αυτό το η άσκηση στην σκοποβολή δεν βοηθάει στις σκοπευτικές επιδόσεις στο κυνηγι με βρισκει εντελώς αντίθετο ,ας μην ξεχνάμε κύριοι ότι το σκοπευτήριο μέχρι πριν κάποια χρόνια θεωρούταν άθλημα για λίγους καλούς και άξιους όπου οι κυνηγοί δεν είμασταν ευπροσδεκτοι ,κάτι τοποθετήσεις όπως η παραπάνω με τοποθετεί χρονικά σε τέτοιες εποχές και με βρίσκει απέναντι ,
Αυτα τα εχει πει στον Σαλαβαντακη,στον Σωτηροπουλο,στον Αιγινιτη,στον Ψυλλακη,στον Μαυροματη.........και σε ποσους ακομη???
Να τους το πει!
Φαίνεται πως κατι λαθος εχουν κανει οι ανθρωποι!!
(Η σειρα των ονοματων είναι τυχαια!)
Το σκοπευτηριο εάν οντως ασχοληθείς και όχι πήγα 5 φορές τον χρόνο μόνον να βοηθήσει μπορεί στο κυνήγι ,στο σκοπευτήριο κυνηγοί διόρθωσαν τα χρόνια λάθη τους ,λόγω των αποτυχιών στο σκοπευτήριο και ενώ στο κυνήγι ήταν καλά τουφεκια και ήταν επειδή προσαρμόστηκαν στα λάθη τους, αλλά με λάθος κοντακι στο σκοπευτηριο τα λάθη βγενουν στην επιφάνεια και όταν διορθωνονται μόνον βοήθεια είναι και για το κυνηγι ,στο σκοπευτήριο αντιλαμβανόμαστε τι μπορεί να κάνει ένα 28 gr η ένα 24 gr φυσιγγι στα 30 - 35 μέτρα που βλέπουμε το δισκάκι να γίνεται σκόνη και εκεί λες για δες μήπως τελικά αυτά τα 24 28 στο κυνήγι με βοηθήσουν,στο σκοπευτηριο βιώνουμε την λογική της σωστής και ίδιας επωμισεις μιας και εκεί δεν μας παραπλανά η πορεία που άλλαξε τελικά το πουλι ούτε τα φυσίγγια μας που δεν είναι καλά με τα ίδια πιθανόν ρίχνει στον δίπλα βατηρα και ο άλλος ,παραδείγματα στο που ένα σκοπευτήριο βοηθάει έναν κυνηγό να βελτιωθεί θεωρώ ότι υπάρχουν πάρα πολλά.
Πιστεύω πως όταν κάνουμε την σύγκριση σκοπευτή-κυνηγού καλό είναι να είμαστε πολλοί προσεκτικοί στο τι λέμε.
'Αποψη μου πάντα.
Στο κυνήγι δεν χωράει ο ανταγωνισμός. Στο σκοπευτήριο πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός.
Το κυνήγι δεν είναι μόνο το να πετύχεις το πουλί, κάτι που φυσικά ένας σκοπευτής θα κάνει καλύτερα.
Πριν λίγα χρόνια μια μέρα στα περάσματα τσίχλας στην Εύβοια πήγα με τον αδερφό μου και καθήσαμε σε διπλανά καρτέρια.
11 εγώ καμία εκείνος...με κάνει αυτό καλύτερο κυνηγό ή σκοπευτή?? Ίσα ίσα που αν του έλεγα οτι δεν βάρεσε τίποτα για να τον πικάρω αυτομάτως θα γινόμουν και χειρότερος κυνηγός.
Στα μάτια των σωστών ανθρώπων ούτε καν μπαίνει η σύγκριση.
Αυτά τα λίγα για αυτούς που βάζουν την σύγκριση στην κουβέντα.
Φιλικά πάντα
'Αποψη μου πάντα.
Στο κυνήγι δεν χωράει ο ανταγωνισμός. Στο σκοπευτήριο πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός.
Το κυνήγι δεν είναι μόνο το να πετύχεις το πουλί, κάτι που φυσικά ένας σκοπευτής θα κάνει καλύτερα.
Πριν λίγα χρόνια μια μέρα στα περάσματα τσίχλας στην Εύβοια πήγα με τον αδερφό μου και καθήσαμε σε διπλανά καρτέρια.
11 εγώ καμία εκείνος...με κάνει αυτό καλύτερο κυνηγό ή σκοπευτή?? Ίσα ίσα που αν του έλεγα οτι δεν βάρεσε τίποτα για να τον πικάρω αυτομάτως θα γινόμουν και χειρότερος κυνηγός.
Στα μάτια των σωστών ανθρώπων ούτε καν μπαίνει η σύγκριση.
Αυτά τα λίγα για αυτούς που βάζουν την σύγκριση στην κουβέντα.
Φιλικά πάντα
Κωσταντινε φρεναρει ομως αυτο δεν βοηθαει σε πιατα απομακρυνομενα ή τραβερσες.Πολύ ωραίο άρθρο Γιάννη
Όντως το skeet βοηθάει για έναν και μόνον λόγο δεν σοΑυτό που λες το λέει και ο Digweed!
ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΜΑΤΙ: ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ
Ένας από τους επιτυχημένους σκοπευτές του Σπόρτινγκ παγκοσμίως, είναι ο Άγγλος George Digweed, ο οποίος έχει κερδίσει έως τώρα 20 παγκόσμια πρωταθλήματα!
Θεωρεί τον εαυτό του φανατικό «φασοκυνηγό» και πολύ τυχερό που μπορεί και ζει, ασχολούμενος με τα κυνηγετικά όπλα.
Διοργανώνει εξειδικευμένα σεμινάρια για κυνηγούς, όπου στο επίκεντρό τους βρίσκεται κάθε φορά μια συγκεκριμένη τεχνική σκόπευσης, για κάθε θήραμα ξεχωριστά (φασιανός, φάσσα, πάπια κ.λπ.), ενώ παράλληλα παραδίδει και μαθήματα για το αγώνισμα του Σπόρτινγκ.
Εχει κερδίσει σε όλα τα αγωνίσματα του κυνηγετικού όπλου, στο Σκητ και στο Διπλό Τραπ. Παρ’ όλα αυτά σαν γνήσιος κυνηγός προτιμάει πάντα το Σπόρτινγκ, όπου έχει κερδίσει όλα τα βραβεία που υπάρχουν! Θεωρεί μάλιστα το Σκητ -και όχι το Σπόρτινγκ- ως τη καλύτερη προπόνηση για τους κυνηγούς, ενώ το αγαπημένο του όπλο είναι ένα Perarri MX2000 Sporter και θεωρεί ότι η αυτοσυγκέντρωση είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στον πρωταθλητισμό.
Ένα από τα θέματα που συνηθίζει να αναπτύσσει τους νέους μαθητευόμενούς του, είναι η εύρεση του Κυρίαρχου Ματιούστη σκόπευση. Ας δούμε όμως τι συμβουλεύει:
George Digweed – 20 Παγκόσμια Πρωταθλήματα
«..Για να βρείτε ποιο είναι το κυρίαρχο μάτι σας, βάλτε κάποιο σημάδι στον ορίζοντα και καλύψτε το με το δείκτη σας (με το χέρι τεντωμένο), έχοντας και τα δύο μάτια ανοιχτά. Έπειτα κλείστε το ένα μάτι.
Αν το σημάδι σας έχει «μετακινηθεί», δεν είναι αυτό το κυρίαρχο μάτι σας. Αν ωστόσο, ρίχνετε με αυτό το μάτι όταν επωμίζετε, αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη πρέπει να ανησυχήσετε… – Αν όμως ρίχνετε με το άλλο μάτι, το κυρίαρχο, θα πρέπει να αλλάξετε το castoff στο κοντάκι σας ή να πάτε στον οπτικό σας και να φτιάξετε ένα ζευγάρι γυαλιά με μια θαμπή κουκκίδα πάνω στη σκοπευτική ευθεία του κυρίαρχου ματιού. Αυτά τα γυαλιά, θα κάνουν το δεξί σας μάτι (για τους δεξιόχειρες) κυρίαρχο μάτι στη σκόπευση, χωρίς αυτό να επηρεάζει την περιφερειακή όραση…»
Ναι Γιάννη ,διότι στο skeet εάν δεν γίνεις ένα με το όπλο το παιχνίδι τελειώνει ,δεν έχεις χρόνο για διορθώσεις .οποτε σκέψου να καταφέρναμε στο κυνηγι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να σηκώναμε με ηρεμία το όπλο να κουμπώναμε σωστά και να παταγαμε την σκανδαλη χωρις να σταματήσουμε την κίνηση όσο γρήγορο και εάν ήταν το θήραμαΑυτό που λες το λέει και ο Digweed!
ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΜΑΤΙ: ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ
Ένας από τους επιτυχημένους σκοπευτές του Σπόρτινγκ παγκοσμίως, είναι ο Άγγλος George Digweed, ο οποίος έχει κερδίσει έως τώρα 20 παγκόσμια πρωταθλήματα!
Θεωρεί τον εαυτό του φανατικό «φασοκυνηγό» και πολύ τυχερό που μπορεί και ζει, ασχολούμενος με τα κυνηγετικά όπλα.
Διοργανώνει εξειδικευμένα σεμινάρια για κυνηγούς, όπου στο επίκεντρό τους βρίσκεται κάθε φορά μια συγκεκριμένη τεχνική σκόπευσης, για κάθε θήραμα ξεχωριστά (φασιανός, φάσσα, πάπια κ.λπ.), ενώ παράλληλα παραδίδει και μαθήματα για το αγώνισμα του Σπόρτινγκ.
Εχει κερδίσει σε όλα τα αγωνίσματα του κυνηγετικού όπλου, στο Σκητ και στο Διπλό Τραπ. Παρ’ όλα αυτά σαν γνήσιος κυνηγός προτιμάει πάντα το Σπόρτινγκ, όπου έχει κερδίσει όλα τα βραβεία που υπάρχουν! Θεωρεί μάλιστα το Σκητ -και όχι το Σπόρτινγκ- ως τη καλύτερη προπόνηση για τους κυνηγούς, ενώ το αγαπημένο του όπλο είναι ένα Perarri MX2000 Sporter και θεωρεί ότι η αυτοσυγκέντρωση είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στον πρωταθλητισμό.
Ένα από τα θέματα που συνηθίζει να αναπτύσσει τους νέους μαθητευόμενούς του, είναι η εύρεση του Κυρίαρχου Ματιούστη σκόπευση. Ας δούμε όμως τι συμβουλεύει:
George Digweed – 20 Παγκόσμια Πρωταθλήματα
«..Για να βρείτε ποιο είναι το κυρίαρχο μάτι σας, βάλτε κάποιο σημάδι στον ορίζοντα και καλύψτε το με το δείκτη σας (με το χέρι τεντωμένο), έχοντας και τα δύο μάτια ανοιχτά. Έπειτα κλείστε το ένα μάτι.
Αν το σημάδι σας έχει «μετακινηθεί», δεν είναι αυτό το κυρίαρχο μάτι σας. Αν ωστόσο, ρίχνετε με αυτό το μάτι όταν επωμίζετε, αυτό δεν σημαίνει ότι κατ’ ανάγκη πρέπει να ανησυχήσετε… – Αν όμως ρίχνετε με το άλλο μάτι, το κυρίαρχο, θα πρέπει να αλλάξετε το castoff στο κοντάκι σας ή να πάτε στον οπτικό σας και να φτιάξετε ένα ζευγάρι γυαλιά με μια θαμπή κουκκίδα πάνω στη σκοπευτική ευθεία του κυρίαρχου ματιού. Αυτά τα γυαλιά, θα κάνουν το δεξί σας μάτι (για τους δεξιόχειρες) κυρίαρχο μάτι στη σκόπευση, χωρίς αυτό να επηρεάζει την περιφερειακή όραση…»
Αν και δεν εχω ριξει σε αγώνα νομίζω πως στον αγώνα εκτός του εαυτού σου που τον συναγωνίζεσαι όπως λες, ανταγωνίζεσαι και τους υπόλοιπους. Αγώνας είναι άλλωστε και πας για να κερδίσεις. Ακόμα και όταν πας για την συμμετοχή.