Σε Δυτική Μακεδονία : Λόγω υποχρεώσεων ξεκίνησα Σάββατο μεσημέρι από Θεσσαλονίκη και το απόγευμα βρίσκομαι σε μία πλαγιά που ξέρω οτι περνάνε γιατί πιο πίσω έχει υψώματα που τις αρέσει να κουρνιάζουν. Δεν είχα και απαιτήσεις. Αμα δεν ξεκινάω αξημέρωτα και αρχίζω απόγευμα μου φαίνεται οτι δεν κυνηγάω και η ψυχολογία πέφτει. Κοπάδια των 5 πουλιών παίζανε αρκετά ψηλά και περάσανε δύο μόνο πουλιά μόνα τους κι αυτά ψηλά. Γενικά πουλιά είχε αλλά εκτός βολής. Τελικά γύρω στις 4:30 βλέπω και έρχεται κατα πάνω μου ένα κοπάδι των 300-400 πουλιών. Η χαρά του κάθε κυνηγού. Τα αφήνω με καβαλάνε επειδή είχαν κατεύθυνση προς τα πίσω μου και πιό ψηλά όπου ήξερα οτι ήταν κάποιοι φίλοι και είπα άμα τις τουφεκίσω από πίσω να τις ρίξω πάνω τους . Σε μιά απόσταση γύρω στα 35 - 40 μέτρα άδειασα την sx3 στο μπούγιο. Ηταν τόσα πολλά τα πουλιά που δεν μπορούσα να διαλέξω. Κράτησα μία. Οι υπόλοιπες καριόλες πάνε να πέσουνε στα καρτέρια πίσω μου . Τις τουφεκάνε και ξανάρχονται . Λέω τώρα σας έχω. Και καθώς έρχονται κατα πάνω μου τις βλέπω στα 70 -80 μέτρα αρχίζουν μιά μανούβρα και στροφή με χειρόφρενο και φεύγουν αριστερά .Ούτε πάνω μου ούτε στους πιό πίσω. Λέω ρε πούστη τι σκατά ακίνητος και παραλλαγή και του κώλου τα εννιάμερα φοράω και είμαι και κρυμμένος σε καλή φυλάχτρα. Με είδαν ή με θυμόνταν από πρίν. Δεν περνάει ένα λεπτό και ακούω από πίσω μου κάποιον γνωστό να έρχεται λαχανιασμένος . "Α ρε Μήτσο ούτε που σε πήρα πρέφα", μου λέει "και έτρεχα μηπως και τις προλάβω γιατί χαμένες για χαμένες τις είχα" . Και έτσι τις έχασα κι εγώ.
Μετά από λίγο σε κάτι άλλες πλαγιές με πεύκα κανα δυό χιλιόμετρα βορειότερα, προς τα εκεί που έφυγαν, άκουσα 2 τριπλέτες. Τουλάχιστον κάποιοι τουφέκισαν.
Κυριακή απόγευμα - το πρωί είμασταν για λαγό - που τις περίμενα στο ίδιο μέρος είπα να πάω νωρίτερα. Ημουν εκεί στις 3:30 . Βρήκα καλό καρτέρι, κρύφτηκα καλά και τις περίμενα. Μισή ώρα αργότερα ακούω τρακτερ να έρχεται . Βλέπω ένα θηριώδες τρακτερ να σέρνει μιά καρότσα κοπριά. Ε λέω θα περάσει . Αμ δε. Πάει στο διπλανό χωράφι 20-30 μέτρα απο μένα και αρχίζει να το ανεβοκατεβαίνει απλώνοντας την κοπριά. Φασαρία τρομερή αλλά πιό τρομερή η μπόχα. Πάνω που πάω να αλλάξω καρτέρι τον βλέπω φεύγει. Αντε λέω τέλειωσε . Αρχισαν να παίζουν κατι κοπαδάκια και τα είδα με καλό σκοπό . Είχαν βαλει στο μάτι τα υψώματα με τα πεύκα πίσω μου για κούρνια. Πάνω που αναθάρρησα ακούω το τρακτέρ ξανάρχεται. Χόρτασα βρώμα και γκαντεμιά άσε που ο τύπος είχε πατήσει όλο τον λασπωμένο χωματόδρομο με τις λαστιχάρες του και το φορτίο του και τον είχε χαλάσει. Φοβήθηκα μήπως δεν βγώ στην άσφαλτο και την έκανα.
Ε αμα βλέπεις τόσα πουλιά και σε δύο μέρες παίρνεις ένα ... τι να πω

.
Το θετικό είναι οτι μετά από μια κοιλιά που έκαναν μετά τα μπασίματα τα πουλιά ξανάρθαν και όταν έρχονται αυτή την εποχή μένουν κι όλας, βλέπεις όλα τα βουνά τριγυρω είναι πλέον κάτασπρα. Οπότε ... έπεται συνέχεια.