Όταν πρωτομπήκα στον βάλτο και δεδομένου ότι τότε δεν είχα όπλο magnum, πήγα και σήκωσα ότι φυσίγγι υπήρχε που μπορούσε να βληθεί από την θαλάμη 70mm της παλιάς Altair. Δηλαδή φορτώθηκα 38 έως 40gr semi, νομίζοντας ότι σε αυτό το κυνήγι πρέπει να ρίχνεις ... φουρνέλα. Ευτυχώς δηλαδή που δεν είχα όπλο magnum γιατί θα έπαιρνα ότι "μασούρι" κυκλοφορούσε. Με τα χρόνια αναθεώρησα πλήρως φυσικά και ο λόγος που ακόμα μπορεί να επιμένω σε κάποια βαριά φυσίγγια, όπως το Olympus του Κουτουμάνου, είναι ότι δεν γεμίζω και δεν μπορώ να δείξω εμπιστοσύνη σε φυσίγγια του εμπορίου με όλες αυτές τις απατεωνιές που κάνουν, με άλλα νούμερα σκαγιών από τα αναγραφόμενα και υπερβολικό "πάτημα" των φυσιγγίων προς αύξηση των πιέσεων.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για ένα φυσίγγι που με έχει αφήσει έκπληκτο και το οποίο γεμίζει χρόνια ο φίλος Kounos. Είναι φυσίγγι 33γρ γεμισμένο με Tecna. Όταν μου πρωτο έδωσε να το ρίξω δεν κρύβω ότι δεν το πήρα στα σοβαρά σκεπτόμενος ότι 33γρ έριχνα στην τσίχλα, πως είναι δυνατόν να ρίξω ένα τέτοιο στα παπιά. Δειλά δειλά το έβαλα στο όπλο και διαπίστωσα ότι τέτοιο φυσίγγι δεν είχα ξαναρίξει. Ανάκρουση αεροβόλου αλλά όπως χαρακτηριστικά είπε κάποτε κάποιος από την παρέα, φυσίγγι "μαχαιριά". Άνθρωποι γεννημένοι μέσα στο Δ, το έψαχναν απεγνωσμένα. Δυστυχώς όμως η στροφή στα ατσάλινα αλλάζει τα δεδομένα. Έχω ένα κουτάκι και θα το κρατήσω αν ποτέ πάω για φάσες.