Αλέξανδρε, δεν μπορώ να σου πω πόσο διαφέρει γιατί δεν έχω δυστυχώς δυνατότητα σύγκρισης. Στην Ελλάδα κυνηγώ κυρίως με το baikal, tο Remi-870 το έχω μονο για γουρούνια (σπάνια υπόθεση) και βαζω μόνο slug. Το baikal το έχω για περπατητό χωρίς σκύλους, συνήθως για πέρδικα ή ορτύκια, που και που και για λαγό, ανάλογα την διάθεση και τον χρόνο, φυσίγγια συνήθως Νο4 μέχρι 7, στα 32-34γρ.
Στην Γερμανία χρησιμοποιώ κυρίως ραβδωτό - το όπλο που έχω είναι μεν δίκαννο (Antonio Zoli Corona
, μοιάζει με σουπερποζέ), αλλά πανω έχει λειόκαννο 12/70, κάτω ραβδωτό 7x57 Mauser. To Zoli έχει χειροκίνητο σύστημα οπλισμού, που με αναγκάζει να οπλίζω λίγο πριν την τουφεκιά, όπως με τα κοκκόρια.
Γενικά για την τουφεκιά με κοκκόρια υπολόγιζε τουλάχιστον μισό με ένα δευτερόλεπτο παραπάνω χρόνο για οπλισμό κοκοριού, αν εξασκηθείς μπορείς κάνοντας swing-through να οπλίζεις ταυτόχρονα και τον κόκκορα (πριν ξεπεράσεις το θήραμα). Εγώ έκανα / κάνω προπόνηση για αυτό με φυσιγγια αδρανείας (
δες φώτο εδώ).
Γενικά η προσκόπευση ανάμεσα σε ραβδωτό και λειόκαννο για κυνήγι ελαφιού ή αγριογούρουνου είναι περίπου 1:2,5 μέχρι 1:4, για απόσταση περίπου 50-80 μέτρα και όταν το θήραμα τρέχει γρήγορα, κάθετα στον άξονα του όπλου. Δηλ, για ένα αγριογούρουνο που καλπάζει κάθετα στον άξονα του οπλου (δηλ βλεπω τα πλαϊνά του και τρέχει περίπου με 40χμ/ώρα) με το ραβδωτό σκοπεύω ένα μήκος γουρουνιού μπροστα από το κεφάλι του, με το λειόκαννο 2,5 μέχρι 3 μήκη μπροστά.
Και μην ξεχνάμε, στη Γερμανία με το ραβδωτό χρησιμοποιώ διόπτρα, ενώ στην Ελλάδα μόνο την "διαίσθησή" μου. Λέω να βάλω ένα εικονίδιο προσκόπευσης για καπρους στο αντίστοιχο νημα.