Ευχαριστώ πολύ απόλυτα κατανοητός και συμφωνώ με όσα είπατε! Το καπάκι όντως δεν θέλει να βγαίνει από την πάπια διότι πάει εφαρμοστό.Αν το έβγαζα συχνά έτσι όπως έκοψε η βίδα θα το είχα χάσει...Και το κακό είναι ότι τέτοιες βίδες δεν βρίσκονται. Στην αγορά κυκλοφορούν με διάφορες ονομασίες εγώ (κάπου άκουσα) τις ζητάω σαν ... "καπελάτες" αλλά στην Θεσσαλονίκη δεν μπόρεσα να βρώ ίδιες με τις μαμά. Σ' αυτές που βρήκα, το "καπέλο", που είναι το αντίκρισμα της βίδας και μοιάζει με την κεφαλή της βίδας ( μάλλον αυτό που μέσα του σου έσπασε η βίδα), δεν έχει καμία σχέση με της μανίσιας. Και το γαμώτο είναι ότι αν πας να αγοράσεις - έστω και με το καπάκι αυτό που δεν σου κάνει - τα χρειάζεσαι λίγο όταν ο πωλητής σου λέει οτι πουλείται σε κουτιά των 100 και 200 κοματιών . Εδώ βρήκα κάποιον που πουλάει με το κομάτι οκ. Εδωσα 2€ και πήρα 10 βίδες. Και επειδή το "καπέλο" δεν μου άρεσε κατέληξα σε απλό μπουλώνι.
Στο θέμα σου τώρα, αν και στις περιπτώσεις αυτές ο καθένας αυτοσχεδιάζει, πιστεύω αυτό που λέει ο Γιάννης είναι η μόνη λύση. Με λεπτό τρυπάνι σιγά - σιγά τρώς το κομμάτι που έμεινε μέσα. Συμβουλή: μην βγάλεις το καπάκι από το ξύλο . Το καπάκι έχει ραβδώσεις που το σφηνώνουν στα τοιχώματα της τρύπας του ξύλου της πάπιας και νομίζω έτσι θα το δουλέψεις πιό εύκολα. Αλλιώς πως να σταθεροποιήσεις αυτό το μικρό καπάκι; Επειδή το μέταλλο από το "μαμά" καπάκι είναι πολύ σκληρό και το μέταλλο της βίδας (έστω και inox) , μάλλον είναι πιό μαλακό θα βγάλεις άκρη. Καλή ευκολία.
ΥΓ: Γιατί όμως σπάνε οι βίδες; τι ζόρι τρώει εκεί κατά την τουφεκιά; μήπως η άλλη είναι πιό χαλαρή και τρώει όλο το κλώτσημα η μία; ψάξτο γιατί θα το ξαναβρείς μπροστά σου.
ΥΓ2: Πρόσεξε γιατί οι 2 βίδες , δεν έχουν το ίδιο μήκος . Η μπροστά είναι πιό κοντή γιατί συνδέει το λεπτότερο τμήμα των 2 κοματιών της πάπιας. Ισως εκεί να παίζει κάτι.
Last edited: