Tolis SBE1
Banned
Αυτος επωμισε ενστικτοδως και εριξε...Επωμηση και μετρα αλλου για αλλου αυτο λεμε που να σκωτοθει κατι που ρμινε αθικτο αχαχαχαχαψ
Benelli Team - Αρχείο
- Thread starter BeReT aKa RoBo aKa 1%
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Prowler®
Banned
κι εγώ Βασίλη όταν είχα το Νιβα έψαχνα βενζίνη που να το κάνει να πιάσει τα 180 στην εθνική αλλά ότι και να του βαλα πάνω από 145 δεν πήγε ποτέ......
Rem nitro magn n4 42 gr, αντέχεις στην τσέπη;
Δεν εχω να σου προτείνω κάτι δυστυχώς.
Γιατί τόση εμμονή με το 90%++ ; Που θέλεις να το ρίξεις αυτό, σε καθιστά θηράματα;
Και να το βρεις αυτο το φυσιγγι να εισαι σιγουρος οτι στα 40-45 και 50 μετρα θα βλεπεις κατι εντελως διαφορετικο...ακομα και τα 45 με τα 50 μετρα εχουν μεγαλη διαφορα στη συγκεντρωση.
Η μπουγάτσα με τυρί, δεν είναι τυρόπιτα;
Όχι δεν είναι.
gvp9000
Banned
Επίτηδες το είπα για να τσιμπήσει κανένας Μακεδόνας
Στην Θεσ/νίκη το '87 ένας Πειραιώτης συμφοιτητής μου μάλωνε με έναν Θεσσαλονικιό γιατί παράγγελνε μπουγάτσα με τυρί και ο Θεσσαλονικιός του έλεγε ότι αυτό ήταν τυρόπιτα .... Αχαχαχα
Και εγώ όταν λέω μπουγάτσα, εννοώ την κλασσική με κρέμα, άχνη, κανέλλα με λιπαντικό milko.
Prowler®
Banned
το ανάποδο συμβαίνειΕπίτηδες το είπα για να τσιμπήσει κανένας Μακεδόνας
Στην Θεσ/νίκη το '87 ένας Πειραιώτης συμφοιτητής μου μάλωνε με έναν Θεσσαλονικιό γιατί παράγγελνε μπουγάτσα με τυρί και ο Θεσσαλονικιός του έλεγε ότι αυτό ήταν τυρόπιτα .... Αχαχαχα
Και εγώ όταν λέω μπουγάτσα, εννοώ την κλασσική με κρέμα, άχνη, κανέλλα με λιπαντικό milko.
κι εγώ μαλώνω με τους Σαλονικιούς και τους κεντροανατολικούς "μακεδόνες" σχετικά με το ΜΕΓΑ ζήτημα της μπουγάτσας
"Οθωμανικά λεξικά μας πληροφορούν ότι η “πογάτσα” αποτελεί παραφθορά της ιταλικής λέξης “foccacia” που σημαίνει γλυκιά πίτα."
Prowler®
Banned
φυσικά αφού μέσα στο θέμα είμαστε για μπουγάτσες με κλείστρο αδράνειας μιλάμε
πω ρε @$$%^ μου έβγαλα ανέκδοτο:
Πως λένε οι Σαλονικιοί την μπενέλλα;
_ μπουγάτσα με αδράνεια!
Ισως το καλυτερο αυτογεμες που εχει κατασκευαστει
dell laptop shift key not working
Του παππού μου του ΝΙΚΌΛΑ
Αλλα είναι πολύ δύσκολο να περάσει στο όνομα μου.
Δεν ξέρω καμμία Beretta με πιο μαζεμένη πάπια από την SX4…
Στο πάχος λέω Μάριε όχι κατά μήκος
Και γώ για το πάχος μιλάω. Οποία beretta έχω πιάσει είναι πιο χοντρή η πάπια της.
Εξαίρεση η 1200F.
Εγώ επίτηδες έβαλα την ερώτηση γιατί είχαμε ξεφύγει. Παρεμπιπτόντως χρόνια φοιτητής στην Θεσσαλονίκη, ήταν ερώτημα που μας βασάνιζε, ντόπιους και μη. Με πολλή αγάπη για την βόρεια Ελλάδα πάντα.
Αγαπητέ Βασίλη, χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπως λες, είναι δυνατόν να μην προσέξατε ούτε μια φορά τις διαφορές;
Όλα είναι διαφορετικά.
Το φύλλο. Η μπουγάτσα έχει ένα συγκεκριμένο φύλλο. Μοιάζει περισσότερο με μπακλαβά (χωρίς σιρόπια) το φύλλο της παρά με τυρόπιτα. Για αυτό και δεν μπορεί να γίνει εύκολα σπιτική μπουγάτσα αλλά την αγοράζουμε έτοιμη, είναι δύσκολο το φύλλο της.
Η γέμιση. Η μπουγάτσα έχει γέμιση κρέμα. Αυτή η κρέμα μπορεί να είναι γλυκιά, ή αλμυρή με βάση το τυρί, τον τελεμέ δηλαδή. Αλλά είναι πάντα κρέμα.
Το σερβίρισμα. Σερβίρεται σε πιάτο κομμένη σε τετράγωνα και με πιρούνι. Όχι στο χέρι όπως η τυρόπιτα.
Η κατανάλωση. Η μπουγάτσα τρώγεται σε πιάτο, καθισμένος σε τραπέζι με πιρούνι. Δεν είναι εύκολο να τη φας στο χέρι διότι τρέχουν οι κρέμες και γίνεσαι χάλια.
Τα αθηναϊκά κομμάτια που δίνονται στο χέρι ως μπουγάτσες δεν έχουν καμία σχέση με μπουγάτσες. Όσο χωριάτικο είναι το ψωμί που πουλάνε στην πόλη ως χωριάτικο, άλλο τόσο μπουγάτσα είναι αυτό που πουλάνε στην Αθήνα ως μπουγάτσα.
Οι μπουγάτσες με κιμά, σπανάκι και άλλα που πουλάνε στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία 20-30 χρόνια, ούτε αυτά είναι πραγματικές μπουγάτσες.
Δεν υπάρχει καμία διαμάχη μεταξύ Νότιας Ελλάδα και Θεσσαλονίκης για τη μπουγάτσα.
Η πραγματική διαμάχη είναι μεταξύ Σερρών και Θεσσαλονίκης. Εκεί τα πράγματα είναι hardcore στο θέμα της μπουγάτσας.
Φίλε Thalis είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου γράψω - πάντα σαν φιλική συζήτηση - σε όλα αυτά που αναφέρεις, που είμαι σίγουρος ότι θα μου έδινες άφεση αμαρτιών κατευθείαν. Το καλύτερο θα ήταν να κάναμε την συζήτηση σε κανένα bar στην Προξένου Κορομηλά στην Θεσσαλονίκη, (Berlin, Lucky Luke), περίοδο 1987 - 1997, με ενα ουίσκι, γεμισμένο μέχρι τα χείλια του ποτηριού, όπως εγώ τα θυμάμαι, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Χρόνια που εχουν περάσει, που μας έχουν διαμορφώσει χαρακτήρες και συνειδήσεις. Τώρα όσον αφορά τις διαφορές που αναφέρεις, συμφωνώ σε όλα όσα αναφέρεις. Η ερώτησή μου είχε άλλο σκοπό. Πάντα με πολύ αγάπη.
Το ξέρω αγαπητέ. Χιουμοριστικά είναι τα παραπάνω ποστ μου.
- Status