Αναφορικά με προηγούμενη ερώτηση φίλου, συγκριτική δοκιμή σε σκοπευτήριο σε πίνακα, 391 (1) 18,3' / Α400 18,6' / MAXUS 18,8' με βολές από 32 μέχρι 38gr στα 35m & choke 2**, έδειξε ότι τα όπλα με τον φαρδύτερο αυλό ήταν σε αποτέλεσμα δύο τσοκ πάνω από τον στενότερο αυλό. Επίσης οι φαρδύτεροι αυλοί άνοιγαν πολύ πιο γρήγορα τον κύκλο της ντουφεκιάς από τον στενότερο, (στα 15μ περίπου +30%) Η κατανομή στο 391 ήταν λίγο πιο ´άγρια' με έντονο κέντρο και πιο αραιή εξωτερικά από τα άλλα δύο, σε καμία περίπτωςη όμως δεν είχε κενά που θα μπορούσε να περνάει πουλί (τσίχλα). Σε δοκιμή διάτρησης σε τηλ. κατάλογο 15μ -32gr η 391 είχε +26σελ. από την maxus! Περιφερειακά σκάγια είχαν όλα. Αυτά από δικής μου παρατήρησης.
Προςωπικά πιστεύω πως ένα ´στενό´ όπλο κομμένο και ραμμένο επάνω σου, που ντουφεκάει με το βλέμμα σου, απλά δεν έχει ανταγωνιστή.
Επίσης, νομίζω πως εν έτη 2015 θα πρέπει να απομυθοποιήσουμε κάποια πράγματα, όπως αυτό με τη σειρά Α300-304. Τα όπλα αυτά τα γνωρίσαμε από τις διηγήσεις των πατεράδων μας και πολλοί από εμάς τα κυνήγησαν κ τα κυνηγούν ακόμα. Αδιαμφισβήτητα ήταν από τα καλύτερα όπλα εκείνης της 15ετίας, όμως .... μέχρι και τη Α302 είχαν ένα σοβαρό πρόβλημα, σε χρήςη 36γρ κ άνω (ή σε κάποιο φυςίγγι με μεγαλύτερες πιέςεις) λόγω κακού σχεδιαςμού των Ιταλών το κλείστρο τους ραγίζε στην πίσω κάτω δεξιά γωνία. Έτσι καταργούμε πλέον τον τίτλο "τέτοιο όπλο δεν ξαναβγαίνει ´´ κλπ
Κατόπιν οι ΙΤαλοί επανέρχονται με την 303 κ διορθώνουν το λάθος τους ενισχύοντας το μέταλλο του κλείστρου στο σημείο που ράγιζε αλλά κάνουν το λάθος να αλλάξουν τον σχεδιασμό στον ξυστό (πάπια) μεταφέροντας επίσης εκεί και το cut off της αποθήκης, κάνοντας την πιο χοντρή και άβολη στη χρήςη και το ζύγιςμα του όπλου ακόμα χειρότερο. Αποτέλεσμα να μην πουλήσει το μοντέλο, και τέλος λανσάρουν την πολύ ελαφριά 304 με το καλύτερο ζύγισμα και την λεπτότερη πάπια που όμως δεν πούλησε ούτε αυτή λόγω της 70mm κάνης.
Τέλος για να μην κουράζω και επειδή διαβάζω ότι αρκετά παιδιά ρωτάνε ποιά beretta να προτιμήσω κλπ, πρέπει να τονίσουμε οτι η εξέλιξη των Α300.... χωρίς τα σημαντικά προβλήματά τους, είναι η 391 (απροβλημάτιστη κ αθάνατη κυριολεκτικά) και αν θα λέγαμε ´τέτοιο όπλο δεν ξαναβγαίνει ´ θα πρέπει να το λέμε για αυτήν και όχι για κάποιο από την σειρά Α300-304.
Το ζύγισμα του όπλου επίσης συμβαδίζει με τη χρήση του, αν κάνεις καρτέρι το αφήνεις ως έχει ελαφρά μπροστόβαρο, εάν θέλεις γενική χρήση με μία μικρή αναβάθμιση γίνεται εξαιρετικά μανιτζέβελο και κάθεται στην αγκαλιά σου πλήρως ισορροπημένο.
Με το Α400 η εταιρεία αλλάζει το συγκεκριμένο σύστημα λειτουργείας. Προσωπικά τα πλαστικά τμήματα ακόμα και μέσα στο μηχανισμό του όπλου, ο λαστιχένιος δακτύλιος στο πιστόνι, ο σιδηρόδρομος τύπου baical, τα ψεύτικα ξύλα καπαμά με τα ´χημικά´ νερά, τα μαλακά (φθηνότερα) αλουμίνια της βάσης που αυλακώνουν με τη χρήση στο σημείο που τα χτυπάνε οι ριγμένοι κάλυκες, το ελαφρύ παίξιμο της κάνης με τη βάση και το χρατς-χρουτς που ακούς και αισθάνεσε στο χέρι σου κατά στη βολή με οδηγούν στο να μην το προτιμώ αλλά και να το προτείνω αυτό το όπλο.
Άραγε τέλος εποχής για τα αυτογεμή της beretta? Ο χρόνος θα δείξει....