Δεν είναι λίγες οι φορές που λίγο-πολύ όλοι μας έχουμε αναφερθεί στις "ευεργετικές ιδιότητες" ετούτου εδώ του τόπου. Ωραίες παρέες, δυνατές φιλίες ανά την επικράτεια και γενικά έντονα συναισθήματα, έχουν προκύψει από την ενασχόληση μας με το HL, κάτι που αποτελεί ζητούμενο από μια διαδικτυακή κοινότητα σαν αυτήν, που κατά την γνώμη μου έχει ξεπεράσει την παγίδα της εικονικής πραγματικότητας και έχει δραστικά πάρει μέρος στις αγαπημένες μας δραστηριότητες που μας φέρνουν κοντά στην φύση και μας κρατάνε σε πολλές περιπτώσεις εναρμονισμένους με αξίες και παραδόσεις, άλλων εποχών.
Ένας άνθρωπος που έχω γνωρίσει μεταξύ πολλών αξιόλογων ανθρώπων είναι και ο Χρήστος (
https://www.hunterslife.gr/forums/members/manthoscc.204/) ο οποίος πολλές φορές μας έχει αφήσει άναυδους με την ενασχόληση του με παλιά όπλα και γενικότερα με τις ευφυέστατες ιδιοκατασκευές του. Για κάποιον που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα δεν θα ήταν δύσκολο να αντιληφθεί την απαράμιλλη δεξιότητα, το αστείρευτο μεράκι και τον περίσσιο επαγγελματισμό που χαρακτηρίζει τον Χρήστο, όταν πιάνει στα χέρια του, το παλιό ατσάλι. Βλέποντας όπλα που έχουν δεχτεί το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου πάνω τους, να γίνονται πραγματικά εκθέματα βιτρίνας, δεν δίστασα καθόλου να του εμπιστευτώ ένα οικογενειακό πλέον κειμήλιο, που αποφάσισα πρόσφατα να αναβαθμίσω και να χρησιμοποιώ περισσότερο στο κυνήγι.
Ο λόγος για το παλιό Σοβιετικό δίκαννο του παππού που κατασκευαστικά χρονολογείται στο μακρινό 1962.
Μετά την δημιουργία custom made κοντακιού και ξυστού, τα μεταλλικά μέρη παραδόθηκαν στον Χρήστο μέχρι να ολοκληρωθεί το φινίρισμα των ξύλων για να τα περιποιηθεί. Το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από ότι θα μπορούσα να φανταστώ. Προσωπικά εγώ τέτοια δουλειά δεν έχω ξαναδεί, ούτε από τον πιο ακριβοπληρωμένο επαγγελματία του χώρου. Είναι περιττό φυσικά να σας προτείνω τον Χρήστο για τις οποιεσδήποτε ....
αναγεννησιακές εργασίες των μετάλλων σας.
Χρηστάρα, το ευχαριστώ είναι λίγο...!
ΠΡΙΝ ...