Το 1998 μου έκανε η τοτινή(?) φίλη μου ένα ζευγάρι Meindl Perfekt δώρο για μιά καλοκαιρινή ορειβασία στο Chamonix (γαλλικές άλπεις, Mont-Blanc). Ο πωλητής με προειδοποίησε πως είναι πολύ σκληρό άρβυλο και πως έπρεπε να το φοράω τουλάχιστον για μία εβδομάδα συνέχεια για να πάρει την φόρμα των ποδιών μου. Και το έκανα. Την δεύτερη μέρα είχαν γεμίσει τα δάχτυλα και οι φτέρνες με πληγές, την πέμπτη ημέρα δεν μπορούσα να περπατήσω καθόλου, μέχρι και η μέση με πόναγε! Αλλά από την όγδοη ημέρα και μετά ήταν σαν να φορούσα κάλτσες, το δέρμα είχε πάρει την φόρμα των ποδιών μου. Πάνω στον μήνα είχα κάνει και μύες στις γάμπες σαν ποδοσφαιριστής, τα αρβυλάκια ζυγιζαν δυόμιση κιλά!!
Μέχρι το 2015, που "έβαλε τάξη" μια μετέπειτα φίλη μου (πετώντας οτιδήποτε ήταν από άλλες γυναίκες) τα φορούσα σε όλα τα κυνήγια και σε ορειβασίες, σε τόπους με βράχια, χαλίκια, χιόνια, πάγους, λάσπες. Μέχρι το 2014 που έβαλα καινούργιες σόλες δεν τα περιποιόμουν σχεδόν καθόλου - μόνο κερί και στεγανωτικό. Σήμερα θα αγόραζα κάτι ποιό μαλακό και πιό ελαφρύ.
Μέχρι το 2015, που "έβαλε τάξη" μια μετέπειτα φίλη μου (πετώντας οτιδήποτε ήταν από άλλες γυναίκες) τα φορούσα σε όλα τα κυνήγια και σε ορειβασίες, σε τόπους με βράχια, χαλίκια, χιόνια, πάγους, λάσπες. Μέχρι το 2014 που έβαλα καινούργιες σόλες δεν τα περιποιόμουν σχεδόν καθόλου - μόνο κερί και στεγανωτικό. Σήμερα θα αγόραζα κάτι ποιό μαλακό και πιό ελαφρύ.