Δεν ειμαι γουρουνάς, δεν τα κυνηγάω, αλλα αν μου βγούν στο δρόμο δεν τους χαρίζω.
2 γουρούνια εχω στο ιστορικό μου κ αυτά εντελώς τυχαία σε κυνήγι φασσας πριν 3 χρόνια, 28 νοεμβρίου το 15.
Ειμουν εγω, ο θείος και άλλοι 3 φίλοι απο αθήνα που ανέβηκαν για κυνήγι φασσας, ειχαμε βρει απ την προηγουμενη μερα τη βοσκή και σαββατο πρωι πηγαμε και πιασαμε καρτερια...δεν βγαιναν τα πουλιά όπως θελαμε και τελικα πήγαμε πιο χαμηλα απ τις πλαγιες που ειχαμε πιασει, εγω με το θείο στη δεξια βουνοπλαγιά και οι αλλοι 3 απεναντί μας, στην αλλη βουνοπλαγια, περνάνε τα πουλια απ τους 3 φιλους, σκαει μια τουφεκια και μας λεει οτι πήρε 3, του περασαν μπουλουκι μες την ομιχλη...
για μια ωρα δεν περναγε τιποτα, εγω ήμουν γυρω στα 100 μετρα πιο ψηλα στο βουνο απ το θείο...ξαφνικα ακούω κατι σαν "βροχη", σαν περπάτημα εντονο απο χαμηλα... ρωταω προσπαθώ να καταλαβω αν ειναι ο θείος που ανεβαίνει η μηπως ειναι καμια αρκούδα, (το μέρος φημίζεται για τα τριχωτά του)... ξαφνικά σκαει τουφεκια, και ακουω ποδοβολιτο στα φύλλα να ανεβαίνει προς τα πανω, και βλεπω χαμηλα ενα κοπάδι γουρουνια να ανεβαίνουν...
Εκεί πάγωσαν όλα, λεω θα με παρουν σβάρνα, σκέφτομαι να παω πισω απο κορμό για να περασουν ολα και να μην με δουν αλλα δυστυχώς ολα τα δεντρα ηταν λουμάκια, δεν υπήρχε καληψη, εντομεταξυ μεσα σε δευτερόλεπτα περασαν δεν ξερω κ εγω ποσα σεναρια απ το μυαλο, σκευτηκα να αρχισω να τρεχω προς τα πανω αλλα ηξερα οτι δεν υπήρχε περιπτωση να μην με φτάσουν για πλακα...τελικα βρηκα αυτο το δέντρο που ηταν λες και το'χα σχεδιασμενο για καθισμα.
Ανεβαίνω στο δεντρο (το χω και φωτογραφία να το θυμάμαι), και τα βλέπω να ανεβαίνουν, την πλαγια, σκευτομαι οτι τωρα που γλυτώσαμε τον κωλο μας, ίσως με τα δράμια καταφέρω να κρατίσω κανενα.
βάζω στο ποζέ 2 εννιάβολα club (που ειχα παρει απ το 2010 για να υπάρχου) και όπως ειναι ολα μπροστά μου και περνάνε διαλέγω οτι πιο μεγαλώσμο υπήρχε, λεω θα του ριξω μια με τη φουλ κανη, λιγο να στραβώσει θα φαει και τη 2η και λογικα θα ξαπλωσει...
Τελικά ρίχνω και πεφτει ξερό, σαν να βγήκε απ την πρίζα, σπανε ολα εκει και δωσαν γκαζια, απ αυτα που ερχόταν σχεδόν προς το μέρος μου ηταν αλλη μια μεγαλη σκρόφα και της ριχνω τη 2η τουφεκια στη μούρη, και πεφτει κ εκείνη... εγω για 2 λεπτα να ειμαι πανω στο δεντρο παγωμενος, να μην εχω καταλάβει τι γίνεται...
ολα αυτα γίνανε σε διαστιμα λίγων λεπτών κ εγω ακομα ήμουν σκαλωμενος για το τι συνέβει... φωναζω το θείο, ελα γρηγορα πανω του λεω πηρα 2...
"τι 2 ρε?" μου λεει, "εδω μας πηραν σβαρνα τα γουρουνια κ εσυ τουφεκας φασσες;"
(η 1 τουφεκια που ακουστηκε πριν ηταν απο αυτόν που τουφεκισε ενα μικρό αλλα δεν το πήρε, ειχε τα nitro magnum δραμια στην τσεπη αλλα σκαλωσε και εριξε με τα 5ρια που ειχε μεσα, με αποτελεσμα να μην του κανει ουτε γρατσουνια..)
ελα βοηθα του λεω γτ κολλισα στο δεντρο...ειχα κανει σταυροποδι στον κορμο οπως καθόμουν για να μην πεσω και απ την ένταση δεν μπορουσα να κατεβω... τελικα ηρθε πανω φωνάξαμε και τους αλλους απο απέναντι, και ξεκινήσαμε το κουβαλιμα για να τα βγάλουμε ψηλα στα αυτοκίνητα...ευτυχώς ομως δεν ακολουθησαν σκυλια απο πισω στα γουρουνια οποτε το σιγουρεψαμε οτι ηταν περαστικα και δεν τα κυνηγαγε καποια παρεα, καναμε και καμια ωρα να βγουμε στα αυτοκίνητα, οποτε αν τα κυνηγουσε καποιος θα ερχόταν στο αμαξι σε ολο αυτο το διαστημα να μας μιλήσει...
Συνολο το κοπαδι ηταν πανω απο 25-30 γουρουνια, καπρος δεν υπήρχε, 5-6 σκροφες μεγαλες, και ολα τα αλλα ηταν ασμίδια της χρονιας.
Αυτή ηταν η μοναδικη ευκαιρία που ειχα να τουφεκισω γουρουνια στα κυνηγια μου,
περσι και προπερσι ειχα άλλες 2 συναντήσεις αλλα σε αποστάσεις άνω των 500 μετρων, και απλα τα κοίταγα.