Φίλε μου από μικρός ασχολιομουν με ότι έχει να κάνει με τη θάλασσα και την πισίνα ,από καταδύσεις ελεύθερες και με μπουκάλες, ψαροτούφεκα, κολυμβητήριο σε πανελλήνια πρωταθλήματα και πόλο. Ήμουν μέρα παράμερα ,αν όχι κάθε μέρα,μέσα στη θάλασσα,χειμώνα - καλοκαίρι φυσικά. Είχα φτάσει και στο ψαροτούφεκο σε καλό επίπεδο, έχουμε βγάλει με τον κολλητό μου ( γράφω έχουμε και όχι έχω ,γιατί σε αυτά τα ψάρια θες πάντα βοήθεια) μεγάλους ροφούς, συναγρίδες και μεγάλη μου παλαβομαρα ήταν τα μεγάλα μαγιάτικα. Όσο μεγαλώναμε τόσο καταλαβαίναμε την καταστροφή που κάναμε αν χτυπαγαμε έναν μεγάλο ροφό.. γιατί καταστροφή είναι όταν βγάζεις τον κυρίαρχο της περιοχής. Αν βγάλεις τον ροφό, εξαφανίζεται όλη η ζωή σε έναν τόπο.. αν έβγαζες τον δεύτερο ή καλύτερα τον τρίτο σε μέγεθος ψάρι πάντα θα υπήρχε ζωή να μείνει. Έχω βγάλει 21 κιλά ροφό και κάτσαμε με όλο το σόι να τον φάμε . Νταξει δεν έχει την γεύση σαν έναν ροφό 3-4-5 κιλά.. όπως και στα υπόλοιπα είδη ισχύει αυτό. Άλλη η γεύση της συναγρίδας της 3κιλης και άλλη της 8-9 κιλών (σπάνια ψάρια). Γούστα είναι βέβαια αυτά αλλά είναι σαν να σου λέω να βγάλεις κιλισιο λαυράκι και να βγάλεις και ένα 2κιλι ιχθυοτροφείου..η μέρα με την νύχτα οι διαφορές τους γευστικά.Δυστηχως σταμάτησα το ψαροτούφεκο πάνω στα καλύτερα μου χρόνια μου.