Χτες το βράδυ στο αεροπλάνο από Βερολίνο για Αθήνα κάθονταν δίπλα μου ένας νεαρός από την Ουκρανία, τελείως αγχωμένος, επειδή η πτήση είχε σχεδον μία ώρα καθυστέρηση. Με τα ανύπαρκτα αγγλικά του κατάλαβα πως πήγαινε στην Μύκονο και φοβόταν μην χάσει την πτήση από Αθήνα για Μύκονο. Ως μετανάστης του πολέμου δεν χρειαζόταν ούτε καν βίζα, απλά ένα χαρτί από το υπουργείο εσωτερικών της Γερμανίας.
Εν ολίγοις, μιά ρώσικη
ταξιδιωτικήεταιρεία είχε πληρώσει τα έξοδα του και μεροκάματο για να κάνει εσκορτ σε κάποιες πλούσιες κυρίες (αζερμπαϊτζανίδες) για όλη την σαιζόν. Υπολόγιζε με 1 - 2 κατοστάρικα ευρώ τυχερά την ημέρα συν το προσυμφωνημένο μεροκάματο των 150 ευρώ.
ΥΓ: Οπως φαίνεται, τα αλλοδαπά καμάκια έχουν εκτοπίσει τους έλληνες γαμπρούς πλέον, άλλη μια ελληνική βιομηχανία που κλείνει