gvp9000
Banned
Πρόσεξε τα ίσως, μπορεί, δεν είναι σίγουρο κτλΚαλησπέρα σ’ όλους τους φίλους και πάλι …
Επειδή τα αγγλικά δεν είναι η μητρική μας γλωσσά, η / και κάποιοι (ίσως οι περισσότεροι!) δεν έχουν το χρόνο, μετέφρασα ένα κομμάτι από το αγγλικό κείμενο από το χθεσινό φυλλάδιο, που πραγματεύεται το θέμα των κενών στον πίνακα. Είναι αλήθεια ότι κάποιες φορές , απορρίπτουμε ένα φυσίγγιο διότι θεωρούμε ότι όταν το δοκιμάζουμε στο χαρτί έχει «πολλά» κενά. Είναι όμως αυτό σωστό?
Cartridge-Patterning-We-need-to-do-it-and-better (The British Association for Shooting and Conservation Marford Mill, Rossett, Wrexham LL12 0HL Tel: 01244 573016 Fax: 01244 573013 Research@basc.org.uk www.basc.org.uk Rec sec\publications\Cartridge patterning Last updated: 06 Jun 2014 Review due: 30 April 2015)
"The number and distribution of the 5in ‘holes’ (or ‘patches’) can also be misleading. They are often interpreted as holes in the pattern through which a bird might escape being shot. (NB Birds do not fly through shot clouds – shot clouds pass through birds!). But, of course, the number and distribution of pellets on a pattern plate or paper is only a two-dimensional representation of a constantly-changing, three-dimensional collection of pellets travelling downrange. At 40yd a shot cloud can be more than 5ft wide and over 20ft long. The pattern of pellets on the plate or paper represents the accumulation of all the pellets in the cartridge on one final surface – it cannot reveal the numbers and distribution of pellets at an earlier time when the shot cloud and target bird meet. At most, ‘holes’ may only show up major faults in cartridge manufacture, or barrel, but even this is not certain."
...(μετάφραση)...
Ο αριθμός και η κατανομή των «κενών» 5 ιντσών(12,7 εκατοστών) μπορεί να είναι παραπλανητική.
Συχνά ερμηνεύεται ως «κενά» στη «ροζέτα» μας μέσω των οποίων ένα πουλί μπορεί να διαφύγει από τον πυροβολισμό. (Σημείωση: Τα πουλιά δεν πετούν μέσα από «νέφος» των σκαγιών – τα «νέφη» των σκαγιών περνούν μέσα από πουλιά!).
Αλλά, φυσικά, ο αριθμός και η κατανομή του τα σκάγια στον πίνακα, στο χαρτί, είναι μόνο μια δισδιάστατη αναπαράσταση ενός συνεχώς μεταβαλλόμενου, τρισδιάστατου νέφους σκαγιών που ταξιδεύουν. Στις 40 γιάρδες(36,57 μέτρα) το «νέφος» των σκαγιών (Σημείωση: η «άτρακτος») μπορεί να είναι περισσότερο από 5 πόδια(1,52 μέτρα)φαρδύ και μήκος πάνω από 20 πόδια(6,09 μέτρα!).
Το σχέδιο των σκαγιών στον πίνακα ή στο χαρτί αντιπροσωπεύει τη συσσώρευση όλων σκαγιών σε μια τελική επιφάνεια – δεν μπορεί να αποκαλύψει τον αριθμό και την κατανομή των σκαγιών σε παλαιότερη(η μεταγενέστερη) στιγμή που το σύννεφο και ο στόχος συναντώνται.
Το πολύ λοιπόν, τα «κενά» αυτά , μπορεί να είναι ενδεικτικά ελαττωματικών φυσίγγων ή προβλημάτων στη κάννη εν γένει, αλλά ακόμη και αυτό δεν είναι σίγουρο.
Υ.Γ… υπάρχουν κάποιοι «μπούσουλες» όμως για τους κοινούς θνητούς που αξιολογούν τον «αποδεκτό» αριθμό κενών, στη αγγλική βιβλιογραφία. Με 100 σκάγια συγκέντρωση 8-11 κενά, με 200 σκάγια 2-5 κενά, με 300 σκάγια 0-2 κενά.
Για ενδιάμεσες τιμές μια απλή παρεμβολή , αρκεί.
Βλέπουμε λοιπόν ότι μόνον τα 300 σκάγια καλύπτουν τον πίνακα με ελάχιστα κενά!
Άρα λοιπόν, έως παράδειγμα ένα φυσίγγιο με 200 σκάγια συγκέντρωση, προοριζόμενο για μεσαίου μεγέθους πτηνά, με ικανοποιητική κατανομή και διασπορά, με 5 κενά δεν είναι απορριπτέο!
Ίσως μάλιστα να «σκοτώνει» και καλυτέρα από ένα άλλο με μεγαλύτερη συγκέντρωση, μικρότερη διασπορά, αλλά με λιγότερα κενά… Αυτός είναι και ο λόγος που ποστάρισα το παρόν, για να επισημάνω ακριβώς αυτό…
Κανένας δεν λέει όμως τον σωστό (για αυτόν) τρόπο.
Πολλοί διαφωνούν με τα κενά, όχι απλά με τον αριθμό τους, αλλά ακόμα και με την φιλοσοφία τους, ... όμως δεν μας λένε έναν άλλο, πιο σωστό, τρόπο αξιολόγησης.
Όλοι μιλάνε για σπειροειδείς τροχιές σκαγιών, τρισδιάστατα φαινόμενα, θεωρίες του χάους και λοιπές θεωρίες επιστημονικής φαντασίας και δεν μας λένε τελικά πως αυτοί αξιολογούν μια τουφεκιά στο χαρτί.
Η αξιολόγηση της κατανομής μιας τουφεκιάς μπορεί να είναι ένα απλό go, no go ή μπορεί να γίνει όσο πολύπλοκη θέλουμε.
Όλοι συμφωνούν όμως με το ικανό δείγμα ...
Ο Winston είχε φτιάξει δικά του κριτήρια.
Ο Randy έχει δικό του τρόπο και δεν θέλει να ακούει καθόλου την λέξη κενά.
Ο Jones απλά παραθέτει αριθμούς.
Ο Compton είχε κάνει την πειραματική δουλειά πίσω από την κανονική κατανομή που την είχε χρησιμοποιήσει και ο Lowry.
Ο Lowry παραθέτει και αυτός αριθμούς στο δικό του πρόγραμμα.
Τελικά ένα απλό μέτρημα σκαγιών στον κύκλο φτάνει για να αξιολογηθεί μια κατανομή ;;;
Μήπως φτάνει απλά ένα κοίταγμα (ούτε καν κύκλος) και καθόμαστε και βγάζουμε τα μάτια μας μετρώντας σκάγια ;;;
Μήπως δεν αξίζει καν να δοκιμάζουμε στο χαρτί αλλά να βλέπουμε τα φυσίγγια στο πεδίο ;;;
Αν θέλουμε απλά ένα εγκρίνεται, δεν εγκρίνεται, όλοι οι παραπάνω τρόποι είναι αποδεκτοί.
Το πρόβλημα δημιουργείται στην σύγκριση !!!
Αυτό πιστεύω ...
Last edited:
