Ελληνικός ιχνηλάτης

Ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με το κυνήγι ως λαγοκυνηγός με αφορμή ένα κουτάβι ελληνικού ιχνηλάτη που μου δόθηκε στα 16 από τους θείους μου, που έχουν μεγάλη αγάπη για το θήραμα του λαγού και τα λαγόσκυλα. Έμαθε σχεδόν μόνο του σε λίγες εξόδους σε ένα καλοκαίρι να ψάχνει και να ξεφωλιάζει. Δεν πήγαινε καθόλου αλεπού, έψαχνε κοντά, δεν κλαφούναγε ντορό αλλά αν τον άκουγες να κλαφουνά έπρεπε να σηκώσεις το όπλο καθώς ο λαγός έπεφτε έντρομος σε δημοσία και έπιανε ευθείες με τα αυτια πίσω για να γλιτώσει...

Η φωνή του στο βγάλσιμο ήταν ανατριχιαστική το ίδιο και το βέλασμα του λαγού όταν τον καταδίωκε και τον πήγαινε στα λίγα μέτρα με οπτική επαφή... Δεν καταδίωκε πολύ αλλά ήταν πολύ γρήγορος αποτελεσματικός. Είχε πιάσει διψήφιο αριθμό λαγών και μου είχε φέρει στο καρτέρι κυριολεκτικά για σκότωμα ακόμα περισσότερους... Δυστυχώς τα καλά του χρόνια πήγαινα λύκειο και ο πατέρας μου δεν κυνηγά, οπότε έμεινε πρακτικά παροπλισμένος. Σε άλλους δεν πήγαινε, σε άλλα αμάξια δεν ανέβαινε και μάλιστα ήταν και επιθετικός σε άλλα σκυλιά, οπότε οι θείοι μου δεν τον έπαιρναν. Τον κυνήγησα λίγο όσο προλάβαινα όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο. Μετά έφυγα για στρατό και σπουδές Αγγλία και όταν γύρισα ήταν πλέον 9,5 χρονών... Στα 10 ψόφησε από νεφρική ανεπάρκεια...

Δυστυχώς λόγω παρεταίρω σπουδών και επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να συνεχίσω με το πανέμορφο αλλά απαιτητικό κυνήγι του λαγού και την εκτροφή λαγόσκυλων. Κάθε χρόνο όμως προσπαθώ να πάω με τους θείους μου στην έναρξη και στη λήξη του λαγού έτσι για το έθιμο και τις αναμνήσεις. Ελπίζω κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον να ξαναβγώ με ένα ελληνικό ιχνηλάτη στο βουνό και να απολαύσω το πώς σείονται οι ρεματιές από τις φωνές του και να καμαρώσω πάλι το λεβέντικο τρόπο κορμοστασίας και έρευνάς του.

Μέχρι τότε μπράβο και καλή δύναμη σε όσους συνεχίζουν να εκτρέφουν τη ράτσα και πρακτικά έχουν αναλάβει να είναι θεματοφύλακες αυτής της μοναδικής μας εθνικής κληρονομιάς.
 
Τα βιντεάκια αυτά Κωνσταντίνε είναι σχεδόν δεκαετίας. Από τους ανεπίσημους τότε αγώνες
Το καλο ειναι να συνεχίσουν για να μπορεσει να αναπτυχθει η φυλη και να δουν ατομα απο διαφορες περιοχές. Τα λαγοσκυλα στο παρελθον ηταν σαν κλειστο λομπι ας πουμε .
 
Το καλο ειναι να συνεχίσουν για να μπορεσει να αναπτυχθει η φυλη και να δουν ατομα απο διαφορες περιοχές. Τα λαγοσκυλα στο παρελθον ηταν σαν κλειστο λομπι ας πουμε .

Και ακόμα είναι. Που να ξέρες τι προσπάθεια έχουμε κάνει για να έρθουν στους αγώνες άνθρωποι με καλά σκυλιά.....
 
Δυστυχώς δεν παει μπροστά έτσι η κυνοφιλια

Κι όμως Κωνσταντίνε λίγους και τρελούς θέλει για να πάει μπροστά ;) αν έλεγες για καθαρόαιμα στους λαγαδες πριν λίγα χρόνια απλά θα γελαγαν. Σήμερα έχουν γίνει άλματα πραγματικά. Κι από ότι βλέπω από την ενεργή συμμετοχή μου στα πράγματα σου λέω ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον
 
Κι όμως Κωνσταντίνε λίγους και τρελούς θέλει για να πάει μπροστά ;) αν έλεγες για καθαρόαιμα στους λαγαδες πριν λίγα χρόνια απλά θα γελαγαν. Σήμερα έχουν γίνει άλματα πραγματικά. Κι από ότι βλέπω από την ενεργή συμμετοχή μου στα πράγματα σου λέω ότι υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον
Μακάρι φιλε
 
Διαβάζοντας το θέμα, είχα γράψει στο εισαγωγικό μου ποστ οτι έχω έναν γκέκα, να διορθώσω ότι πιστεύω πως είναι ελληνικός ιχνηλάτης, με βάση τα χαρακτηριστικά του. Πριν διαβάσω το θεμα, νόμιζα ότι είναι η ίδια ράτσα. Οπότε πάμε μία πρώτη απορία. Μπορεί να εκπαιδευθεί από μόνο του αν το πάω σε περιοχές όπου έχω δει λαγούς, αλλά μπορεί και να μην είναι σημείο φωλιάσματος του λαγού; Κι αν εν τέλει ο σκύλος δεν έχει κανέναν σκοπό να κυνηγήσει, υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσει το ένστικτό του ή το θέμα είναι τελείος άσπρο μαύρο;
 
Back
Top