Το ξυπνημα χθες ηταν προγραμματισμενο για τις 5.30 αλλα ολη νυχτα ματι δεν εκλεισα. Στις 6 ειχε πρωινο και κατα τις 6.30 ξεκινησαμε με 3 αυτοκινητα για τον προορισμο μας 35 περιπου λεπτα δυτικα απο κει που μεναμε. Καθοδον φορτωσαμε και τα bird boys. Η διαδρομη στον κυνηγοτοπο βγαλμενη μεσα απο τα καλυτερα κινηματογραφικα εργα. Τεραστιες εκτασεις δεξια και αριστερα και παρα πολλα τα αγρια ζωα, διαφορα ειδη αντιλοπης και βουβαλια που εβοσκαν σε αυτες. Ειχα μεινει με ανοιχτο το στομα. Απο πουλια πολλες αγριοφραγκοκοττες με αποθεωση μια κλωσαα με τα μικρα της που μας προγγιξε μολισ μπηκαμε σε ενα χωματοδρομο που μας επερνε στα καλλιεργημενα χωραφια. Εκει το σκηνικο αλλαξε αμεσως με πολλα περιστεροειδη να καθονται στα συρματα και αλλα να βουτανε στα τεραστια χωραφια με τους ηλιοσπορους. Φθασαμε στο χωραφι που θα κυνηγουσαμε ενα 250 στρεμματα χωραφι φυτεμενο με ηλιοσπορους, τραβηξαμε κληρους για το ποιος θα κατσι που και κυνηγησαμε σε αποσταση 100 μετρων ο ενασ απο τον αλλον. Το πρωι παιξανε τα πουλια σε μετριες εως και μακρινες αποστασεις και αρχισε το τουφεκιδι. Πρωτη μεγαλη απογοητευση ηταν τα φυσιγγια με πολλα πουλια να τρωνε τη τουφεκια και να πεφτουν μακρια. Το φαινομενο παρατηρηθηκε σε ολη την παρεα και ανεξαρτητως οπλου. 2 ατομα που διαλεξαν να ριξουν τα 32 γρ της ιδιας εταιρειας ειχαν ακριβως τα ιδια προβληματα ισως και λιγο παραπανω. Το γεγονος αυτο εφερε γκρινια για τα φυσιγγια και νευρικοτητα καθως υπηρχαν και αστοχιες σε κατι κοντινα πουλια. Ο προσωπικος μου καταμετρητης εδειξε 26 πουλια εως την ωρα που μασ πηραν απο τον κυνηγοτοπο για διαλειμμα στην αρχη του χωραφιου οπου ειχε κατι ψηλα δεντρα και σκια. Οι διοργανωτες μασ ειχαν ετοιμασει κατι σαντουιτσ, τα αναψυκτικα μοιραζονταν αφθονα και στους κυνηγητοπους και σε αυτο το συντομο διαλειμα ο Τολις βλεποντασ κατι πουλια που καναν προσ τα δεντρα σηκωθηκε για να ξανακυνηγησει. Αρκετα ατομα απο τη παρεα τον ακολουθησαν και συντομα σε αυτο τον τοπο καιγονταν το πελεκουδι. Τα πουλια να παιζουν σαν τρελλα, τα φυσιγγια να δουλευουν καλυτερα απο το πρωι, η αυτοπεποιθηση στο ζενιθ και τα καψιματα ενα μετα το αλλο και πολλα σε αρκετα μακρινες αποστασεις. Τα αλλα μερη της παρεας τραβηξαν παλι προς τον λιοσπορο, ο Τολις, ο Γιαννης και εγω μειναμε εκει που ειμαστε και αποζημιωθηκε απο ανηλεητο τουφεκιδι μεχρι που κατσαμε κατω εξουθενωμενοι. Το προσωπικο μου κοντερ ανεβηκε στα 170, τα bird boys δεν μας προλαβαιναν στο απορτ ειχαμε στρωσει τη γη πουλια σε μεγεθος μεταξυ τοτ δικου μας τρυγονιου και αγριοπεριστερου. Χαμενα υπαρχουν πολλα ειδικα αυτα που πεφταν σε ψηλα χορτα. Τα πουλια μαζευτηκαν για τις κλασσικες αναμνηστικες φωτογραφιες και μοιραστηκαν μετα το κυνηγι στις φτωχογειτονιες των εργατων που δουλευαν στα χωραφια που κυνηγησαμε.
Ειμαι ηδη ξυπνος και ετοιμος για τη δευτερη κυνηγετικη αποδραση εδω κατω, που θα γινει σημερα σε αλλο μερος, περιπου μια ωρα απο εδω με το αυτοκινητο. Νεωτερα το βραδυ με τις εντυπωσεις της δευτερης μερας