Να προσέχουμε για καμμιά ψύξη....μέρα μέρα καλημέρα
είμαι σε ρεπό κι έχω αέρα![]()

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
.
Να προσέχουμε για καμμιά ψύξη....μέρα μέρα καλημέρα
είμαι σε ρεπό κι έχω αέρα![]()
συμφωνώ τα πουλιά μπαίνοντας στο μεγαλύτερο ποσοστό τους πιάνουν όπου βλέπουν δροσερό πράσινο και φρέσκο χορταράκιΚαλη εβδομαδα σε ολους...
Ελπιζω να δουμε λιγο παραπανω δροσια κ λιγο παραπανω βοριαδακια μεσα στη βδομαδα... Κ βρχουλες γιατι ετσι οπως το παει σε ολη την Ελλαδα με την ανομβρια, βλεπω τα τσιχλονια να ξαναεγκαθισταται στη Μεσσηνια οπως πριν κανα 2 χρονια...
Εγώ δεν μπορώ να το πω αργά, θα το πω γρήγορα;Προσπαθείστε να πείτε, αλλά να το πείτε γρήγορα όμως:
Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα ...
Είδα ότι χθες-προχθές έγινε κουβέντα για τη στάκα ... Να προσθέσω 2-3 πράγματα κι εγώ. Είναι πράγματι η τσίπα (κρούστα) που σχηματίζεται στην επιφάνεια του γάλακτος όταν μετά το άρμεγμα το αφήσουμε για κάποιες ώρες σε ηρεμία, και από εκεί τη μαζεύουμε. Τη βάζουμε σε ένα τηγάνι ή κατσαρόλα με λίγο αλεύρι (και το ανάλογο αλάτι), το βάζουμε σε σιγανή φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς να μην καεί και κολλήσει στον πάτο (να μην τσουκνιάσει). Σιγά - σιγά αρχίζει και ξεχωρίζει το βούτυρο, οπότε είναι έτοιμη. Άμα θέλουμε παίρνουμε το βούτυρο (το λεγόμενο στακοβούτυρο) και το αφήνουμε να κρυώσει και να πήξει και το φυλάμε για άλλες μαγειρικές χρήσεις (π.χ. για το "ζεμάτισμα" του γαμοπίλαφου) ... Η στάκα, αυτό που μένει, είναι σαν μια κρέμα πεντανόστιμη, αλλά βέβαια τίγκα στο βούτυρο (και τη χοληστερίνη...).
Όμως θέλει πολύ προσοχή: Αν σερβιριστεί αμέσως, η θερμοκρασία της λόγω του βούτυρου είναι πολύ πάνω από 100 βαθμούς C, αλλά έχει την ιδιότητα να μην "αχνίζει" !!! Πολλοί λοιπόν που δεν την ξέρουν, βλέποντας την θεωρούν ότι είναι μια κρύα κρέμα, π.χ. σαν τη μαγιονέζα ή την ταραμοσαλάτα, βουτάνε την πηρουνιά και βουρ στο στόμα ... οπότε καταλαβαίνετε ...
Από αυτό έχει βγει η παροιμία: Απού καεί στη στάκα φυσά και το γιαούρτι !!!
.....
Και ένας σχετικός "γλωσσοδέτης": Προσπαθείστε να πείτε, αλλά να το πείτε γρήγορα όμως: Έφαγα στάκα μιτατόστακα με τη μιτατοστακοκουτάλα ...
(Υ.Γ. Το μιτάτο = το παλιό τυροκομείο πάνω στο βουνό στο μαντρί)
Κανω τα τα 50 μέτρα 30 και μετά αναρωτιέμαι γιατί δεν μπορώ να σταυρώσω τουφεκιά....
Μήπως ειχε και τσοκ κυλινδροτο χειρότερο είναι πώς κάποιοι κάνουν το αντίθετο και βαφτίζουν τα 30 μέτρα 50+
προχθές ήρθε στο μαγαζί ένας να μου πενέψει τον παλίκαρο του τι τούφεκος είναι,μου λέει Πάυλο να δεις τον Παναγιωτάκη να παίρνει αγριοπερίστερο στα 90 μέτρα με Νο8 32.5 ,, βρε τον κοίταζα καλά τον ξανακοίταζα απτόητος αυτός το είχε πιστέψει κιόλας
Τεό πρέπει να έρχεσαι πιο τακτικά σκοπευτήριο![]()
Ναι πρέπει και πρέπει να κάνω εκεί τις μετρήσεις μου να ξέρω που βαδίζω.....το χειρότερο είναι πώς κάποιοι κάνουν το αντίθετο και βαφτίζουν τα 30 μέτρα 50+
προχθές ήρθε στο μαγαζί ένας να μου πενέψει τον παλίκαρο του τι τούφεκος είναι,μου λέει Πάυλο να δεις τον Παναγιωτάκη να παίρνει αγριοπερίστερο στα 90 μέτρα με Νο8 32.5 ,, βρε τον κοίταζα καλά τον ξανακοίταζα απτόητος αυτός το είχε πιστέψει κιόλας
Τεό πρέπει να έρχεσαι πιο τακτικά σκοπευτήριο![]()
Γειά σου Στελαρα!!!!Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα ...
Είδα ότι χθες-προχθές έγινε κουβέντα για τη στάκα ... Να προσθέσω 2-3 πράγματα κι εγώ. Είναι πράγματι η τσίπα (κρούστα) που σχηματίζεται στην επιφάνεια του γάλακτος όταν μετά το άρμεγμα το αφήσουμε για κάποιες ώρες σε ηρεμία, και από εκεί τη μαζεύουμε. Τη βάζουμε σε ένα τηγάνι ή κατσαρόλα με λίγο αλεύρι (και το ανάλογο αλάτι), το βάζουμε σε σιγανή φωτιά και ανακατεύουμε συνεχώς να μην καεί και κολλήσει στον πάτο (να μην τσουκνιάσει). Σιγά - σιγά αρχίζει και ξεχωρίζει το βούτυρο, οπότε είναι έτοιμη. Άμα θέλουμε παίρνουμε το βούτυρο (το λεγόμενο στακοβούτυρο) και το αφήνουμε να κρυώσει και να πήξει και το φυλάμε για άλλες μαγειρικές χρήσεις (π.χ. για το "ζεμάτισμα" του γαμοπίλαφου) ... Η στάκα, αυτό που μένει, είναι σαν μια κρέμα πεντανόστιμη, αλλά βέβαια τίγκα στο βούτυρο (και τη χοληστερίνη...).
Όμως θέλει πολύ προσοχή: Αν σερβιριστεί αμέσως, η θερμοκρασία της λόγω του βούτυρου είναι πολύ πάνω από 100 βαθμούς C, αλλά έχει την ιδιότητα να μην "αχνίζει" !!! Πολλοί λοιπόν που δεν την ξέρουν, βλέποντας την θεωρούν ότι είναι μια κρύα κρέμα, π.χ. σαν τη μαγιονέζα ή την ταραμοσαλάτα, βουτάνε την πηρουνιά και βουρ στο στόμα ... οπότε καταλαβαίνετε ...
Από αυτό έχει βγει η παροιμία: Απού καεί στη στάκα φυσά και το γιαούρτι !!!
.....
Και ένας σχετικός "γλωσσοδέτης": Προσπαθείστε να πείτε, αλλά να το πείτε γρήγορα όμως: Έφαγα στάκα μιτατόστακα με τη μιτατοστακοκουτάλα ...
(Υ.Γ. Το μιτάτο = το παλιό τυροκομείο πάνω στο βουνό στο μαντρί)
Δεν με φωναζουν τυχαια ρινγκο...Με προλαβε ο Αρης![]()
Τεο ετοιμάσου το σ/κ 15-16 να κάτσουμε κάνα καρτερακιΚαι στο σκοπευτήριο αλλά και σε κάποιον τόπο που πηγαίνω σχετικά συχνά για περπατητό πρέπει να βάλω σημάδια και να μετρήσω αποστάσεις. Το κακό είναι ότι δεν εχω πετύχει ποτέ μπασίματα και μόνο από το περπατητό που κυνηγάω είναι πιο δύσκολη η εκτίμηση, και βέβαια η εμπειρία μου είναι πολύ μικρή στον κυνηγότοπο