Η τακτικη του δασαρχειου,ηταν να πολεμαει τη φωτια ΠΑΝΤΟΥ!
Το να δημιουργησεις μια ζωνη αμυνας,δεν σημαίνει πως θα ειναι επιτυχημενο..
Ξεφευγει ευκολα και απροβλεπτα!
Φτανει ενα γυρισμα του ανέμου, ενα μικρο αφυλαχτο κομματι,ενα κουκουναρι που θα περασει φλεγόμενο πισω απο την αμυντικη γραμμή...
Ειδικα στις αρχες,οταν η ΔΑΣΟπυροσβεση περασε στην Π.Υ.,το πράγμα ηταν παρα πολυ δυσκολο!
Αλλο ειναι η φωτια σε κατοικημενη περιοχη και αλλο η δασικη-αγροτικη.
Οι πυροσβεστες πληρωσαν ακριβα,πολυ ακριβα,αυτη τη βασικη διαφορά!
Με ζωες και τραυματισμούς!
Η ιεραρχιση ειναι,ζωη-κατοικια-καλλιεργιες-δασικη εκταση.
Και η φωτια που καει το καθενα απο αυτά, ΟΛΑ,ειναι μία!
Καιγοντας χωρις να κανει διακριση!
Το μεγαλυτερο προβλημα,ειναι η έλλειψη συντονισμού η πιο σωστά, σωστου συντονισμου!
Το "διαβασμα" του τοπου,οι ιδιαιτεροτητες του,το μικροκλίμα και γενικοτερα λεπτομερειες που κανουν τη διαφορά και οδηγούν σε τεράστιες καταστροφές!
Τεραστια σημασία εχει η εγκαιρη επιχείρηση και η εκμεταλλευση,απο τις δυναμεις κατασβεσεις, των ντοπιων .
Κατοικων,αγροτων,κτηνοτροφων....
Γρήγορα και με μυαλό!
Απο την αλλη,χρειαζεται συμμετοχη δικη μας για την πρόληψη.
ΠΡΙΝ!Για να μην τρεχουμε μετά!
Και κατα τη διάρκεια μιας πυρκαγιας!
Αν καθόμαστε και κοιταμε το θεαμα,θα καούμε!
Μην τα περιμενουμε ολα απο λιγους ανθρώπους, με λιγα μεσα,καταπονημενους,ασυντονιστους....
Οσο κοπο και ψυχη και να βάλουν, ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ,ειναι λιγοι και απεναντι σ'ενα θεριο!