Τη σημερινή μέρα θα τη θυμάμαι χρόνια. Η μέρα ξεκίνησε στραβά με τον Κούμαν, απ'οταν τον έλυσα ηταν μονιμος εξαφανισμένος, στο 5λεπτο ερχεται η πρώτη φερμα απο την Ήρα, σε μια πλαγιά με κυπαρίσσια, μη εχοντας αλλου να καθήσω μένω πάνω απο την Ήρα στα 5-6 μέτρα, ακουω το κουδούνι του Κουμαν και τον περιμένω, ερχεται απι τη μεριά μου και σηκωνει τη βασίλισσα, αναγκαστικά έφυγε πανω απο τη σκύλα στο κατήφορο, τουφεκαω την ωρα που περνει τις ελιές και τη βλεπω να πέφτει τσακισμενη, ξαφνικά ακούω απο κάτω μια τουφεκιά, βγαίνω στο καθαρό και βλεπω στα 30 μέτρα περίπου εναν να σκύβει να πέρνει τη μπεκατσα και να τρέχει, έμεινα άναυδος. Αν ειναι δυνατόν να αρπάξει τη μπεκατσα και να φύγει, ας μου το έλεγε και θα την έδινα ευχαρίστως. Συνεχιζω νευριασμένος ειναι η αλήθεια, μετα απο λίγο νεα φερμα αλλα το πουλί περπάτησε και έφυγε ατουφεκιστη. Καπου εκει αρχίζουν τα θέματα με τον Κούμαν, το ποιο κοντά που ήρθε ηταν στα 30-40 μέτρα, οσο και να του σφυριζα δεν καταλάβαινε τίποτα, δυστυχώς φτανει πολλή μακριά σε μια βιλλα που είχε γάτες και οικόσιτα, ακουω φωνές και χαλασμό, φτάνω εκει με τη ψυχη στο στόμα, ευτυχώς ο ιδιοκτήτης ειχε καλη διάθεση και κατανόηση, του ζήτησα χίλιες φορές συγγνώμη και το πήρα δεμένο στο αμάξι. Αλλαζω μέρος, μόνο με την Ήρα μιας και ο Κούμαν σήμερα ηταν πολλη φευγάτος και εγω δεν ειχα αλλη υπομονή. Τελικά σήκωσα άλλα 6 πουλιά κάποιες απο δυο φορές, τουφεκισα τα 5 και κράτησα μονο μια, την τελευταία της ημέρας. Δεν ηταν καλη μέρα σήμερα οχι λόγω καρπωσης αλλα με το ένα και το άλλο ημουν ήδη νευριασμένος και οι βασίλισσες βρηκαν την ευκαιρία και με ξεβρακωσαν........
Το μονο παρήγορο της ημέρας η προσπάθεια της Ήρας μου που δεν άφησε κομμάτι αψαχτο,

Το μονο παρήγορο της ημέρας η προσπάθεια της Ήρας μου που δεν άφησε κομμάτι αψαχτο,

